The girl who cant be killed -2-

Hier lag ik dan weer lang uit me bed stom starend naar me plafon nog steeds kon ik niet geloven dat ik Nik had gezien. Maar al snel werd me duidelijk dat onze liefde nooit tot een relatie zou kunnen komen althans dat dacht ik teminste dat had ik me weer eens aangepraat. Ineens hoorde ik me kamer deur open gaan. Aan de voetstappen kon ik horen dat het Rebekah was zonder wat te zeggen kwam ze naast me liggen. Zoals altijd pakte ze me hand om te laten weten dat ze er was gelijk zuchte ik en dacht terug aan het etende van de avond daar voor. Nikklaus had er opgestaan dat ik bij hem kwam eten om elkaar weer te leren te kennen nerveus was ik er heen gegaan. Met een trillende vinger had ik op de deurbel gedrukt. Met een grote glimlach had hij open gedaan en me met een kus begroet. Het duurde ook niet lang voordat we ons hadden verloren in onze kus. Maar hoe graag ik ook zijn aanrakingen verder wilde voelen nam ik heel onverwachts een stap terug. Vreemd keek Klaus me aan ik leek net een verlegen tiener meisje dat het niet aandurfde om sex te hebben. Met een vragende blik had hij voor me gestaan “wat is er?” ik zuchte even en keek hem toen aan “er is gewoon zoveel gebeurd en ik weet niet of ik gelijk terug kan naar toen!” even keek hij me aan en daar was het de liefde volle blik die ik zo koesterde. Ik voelde hoe hij me vast pakte en me opnieuw tegen hem aan drukte “jij bent zo speciaal he!” ik hoorde hoe zijn hart een slag over sloeg ik keek omhoog en het leek net of we nooit uit elkaar waren gegaan. Maar al snel kwam ik terug in de realiteit toen ik een hard gegil hoorde met een scheef gezicht keek ik richting Nikklaus. Een lachje verliet ze mond “is niks erg joh gewoon wat zaken” vreemd keek ik hem aan. met een lachje nam hij een slok van zijn wiskey en gaf mij ook een glas ik nam het aan maar toen ik het gegil weer hoorde duwde ik met een zet Klaus weg en opende de deur waar het geluid uit kwam. En daar hing een meisje van ik schat een jaar of 15 met lang bruin krullend haar. Woedend draaide ik me om richting Klaus die me schuldig aankeek “het is niet wat het lijkt!!” woedend haalde ik het meisje los en beet me eigen pols open en drukte die op haar mond ik zag haar met de seconde genezen. Nadat het meisje geheeld was liet ik haar alles vergeten. Boos draaide ik me om naar Klaus die blijkbaar al de bui voelde hangen want zo lief was ik nu niet meer en dat wist hij maar al te goed “ash luister alsjeblieft” boos schudden ik me hooft en kwam recht voor hem staan “niks Ash Klaus dit doe je niet!! dat arme kind is haar vader kwijt en dan ga je haar zo mishandelen” net nadat ik me zin had afgemaakt kwam daar Damon Salvatore binnen lopen. Met een slijmerige blik keek hij me aan “awwhh heeft onze Klaus een nieuw speeltje gekregen?” woedend keek ik hem aan maar al snel merkte ik dat ik me in moest houden om mijn geheim niet kenbaar te maken. Woest rende ik langs beide en brak hun nek en zo liep ik die avond weg, weg bij iemand die altijd heel speciaal voor me was. Toen ik thuis kwam was ik op me bed gaan liggen en was er ook niet meer van afgekomen. En nu lig ik hier met Rebekah “Nik heeft me alles vertelt” ik zuchte en opnieuw kwam er woede omhoog “ik kan er gewoon niet bij zelfs ik ben niet zo gewelddadig geworden na alles” ik hoorde Rebekah een bevestigt antwoord geven en ging recht opzitten “kom we gaan een meiden avond doen!!” vreemd ik haar aan “ja we nodigen die meiden van school ook uit ookal ga ik niet zo goed met ze samen” ineens zag ik iets twinkelen in haar ogen “jij bent verlieft he!!” ik voelde hoe een lach me gezicht sierde. En ook hoe Rebekah haar hooft weg draaide “niet!! ik probeer te veranderen” ik schoot hard in de lach en riep toen hard uit “ja om indruk te maken op je vlam!!” lachende duwde ze me van mijn bed hard lachend keken we elkaar aan. oprecht was ik blij dat Rebekah terug was in me leven zij kon mij altijd opvolijken. Ineens hoorde ik voetstappen snel kwam ik over eind en daar stond een grijzende Nikklaus in de deur opening “goed om te zien dat jullie elkaar weer zo goed gevonden hebben” boos keek ik Klaus aan maar voordat ik wat kon zeggen was Rebekah me al voor “ga Nik heb je niet genoeg aangericht in 1 avond” gelijk veranderde zijn blik en keek me schuldig aan. Even wist ik me geen houding aan te nemen al snel had Klaus dat door “gisteren was niet zoals ik gepland maar er zijn hier een hoop dingen gaande” snel beet ik op me lip om me te behoede van het voorbij praten van me mond. Even keek Rebekah me raar aan ze wist dat ik snel viel voor hem maar nu niet deze keer niet! Ik ben anders ik was sterker geworden “kan me niet schelen zij is een mens het had haar dood kunnen worden!!” ik zag hoe zijn mond open ging “nee Klaus dit keer heb jij niks te zeggen ga weg!!” ik hoorde hoe een maar ze mond verliet. Boos draaide ik weg en keek naar buiten naar de prachtige tuin al snel voelde ik hoe Rebekah bij me kwam staan en een arm om me heen sloeg “kom!” fluisterde ze zacht in me oor ik liet me mee trekken door haar. Zacht porde ze me in me zij “nou emotionele vampier pak je spullen eens!!” gelijk schoot ik in de lach “haha wie is er nou emotioneel? Jij bent verliefd !” lachende snelde ik naar me kast waar ik een kussen naar me hooft gegooid kreeg lachend vulde ik me tas met spullen “de meiden komen ook!!” ik knikte en liep naar Rebekah toe “ik ben in ieder geval blij dat jij terug bent in me leven” ik voelde hoe Rebekah me knuffelde en in me oor fluisterde “ik ook meis!!” samen liepen we naar benden ik zei gedag en reed achter Rebekah aan naar haar huis.