Chapter three

“De vraag is: Waarom land de TARDIS hier en nu?” De Doctor ijsbeerde door de TARDIS.
“Een probleem, zoals gewoonlijk” zei Serena.
“Wat voor probleem?” vroeg de Doctor.
“Door hier te blijven gaan we het niet weten” zei Serena, die naar de deur ging.
“Wacht op mij!” De Doctor rende haar achterna. Hij kwam tot stilstand, naast Serena en legde zijn hand op haar schouder, om op adem te komen.
“Doctor!” Serena stond voor een krantenkiosk.
“Wat is er?” vroeg de Doctor.
“Sinds wanneer is de Master terug?” vroeg Serena en wees naar een krant.
“Wat?!” De Doctor greep de krant en las het artikel.
“Nieuwe adviseur van de koningin stuurt de koningin op vakantie en neemt de macht over in het paleis” las Serena hard op voor.
“Dit is niet goed! Dit is totaal niet goed!” zei de Doctor. Serena keek rond zich.
“Kom mee, Doctor” zei Serena. De Doctor legde de krant terug en volgde Serena die een internetcafé binnen ging.
“Wat ga je doen?” vroeg hij.
“Zoeken wie de vorige adviseur is, hem op zoeken en het hem vragen” Serena tikte als een gek de toetsen in.
“Hebbes! Mycroft Holmes” De Doctor keek mee.
“Er staat geen adres bij”
“Als adviseur moet je voorzichtig zijn, zelfs al ben je het niet meer. Maar er bestaan nog altijd zoiets als telefoonboeken. Zelfs online” Serena tikte de naam in bij de online telefoonboek.
“Vreemd. Geen Mycroft Holmes te vinden. Wel ene Sherlock Holmes” zei Serena.
“Dan gaan we daarnaar toe” zei de Doctor en rende het café uit. Serena lachte en bleef zitten. De Doctor keerde terug.
“Wat is het adres?”
“221B Baker street” zei Serena. Ze sloot de computer af en verliet het café, met de Doctor achter zich aan.
“Hier om de hoek moet het zijn” Serena draaide ze straat in en keek naar het naamplaatje
“Zie je?” vroeg ze. Ze lachte en rende verder.
“Wacht op mij!” zei de Doctor. Serena negeerde hem en rende verder, tot ze halt hield voor een deur. De Doctor kwam hijgend bij haar staan.
“Hier is het” zei ze en belde aan.
“Je moet echt iets aan je conditie doen”
“Jij hebt makkelijk praten” zei de Doctor. Serena lachte. Omdat er niemand open deed, belde ze nog een keer.
“Niemand thuis” zei de Doctor.
“Dan komen we later terug” Serena draaide zich om en liep weg, met de Doctor achter haar.