Komt het ooit nog goed????

Nils P.O.V.:

Ik kijk Daan en Rein aan en geef ze allebei een knuffel. 'Bedankt jongens ik weet echt niet wat ik zonder jullie moet' zeg ik en geef ook Ilse en Nikki een knuffel. Esmee geef ik een kus op der wang en geef der ook een knuffel. Ik zie hoe ze een beetje rood wordt en loop in de richting waar Valerie ook in was verdwenen. 'He wacht even dan loop ik mee' roept Esmee en rent achter mij aan. 'Oké' zeg ik en sta stil. Al snel hebben ze mij in gehaald. We beginnen met zijn alle te lopen en lopen richting de weg waar in Valerie verdween. 'Dus je weet zeker dat ze deze kan op was gegaan?' vraagt Rein als we na 10 minuten Valerie nog steeds niet hebben gezien. 'Ja ik denk het wel' zeg ik. 'He Daan' ik kijk en de verte en zie Owen en Dina vrolijk zwaaien. Ik kijk tussen ze in en zie dat daar Valerie staat. 'He Valerie, Owen, Dina' zeg ik en loop samen met de rest naar ze toe. 'He Ilse, Daan, Rein, Nikki en Esmee' zegt Valerie terwijl ze mij vergeet. 'Ik ben er ook nog' zeg ik en zwaai met mij hand voor der ogen. 'Dat weet ik maar ik weet je naam niet' zegt ze en kijkt me vragend aan. 'Nils' zeg ik en steek mij hand uit. 'Valerie maar dat wist je al' zegt ze en scheut mijn hand. 'Dus sorry dat ik je sloeg ik vond gewoon dat je te veel op Kate leek. Maar je bent echt heel anders' zeg ik lachend. 'Het geeft niet ik wil gewoon een nieuw start maken en inderdaad ik ben mezelf en niet Kate' zegt ze en kijkt me lachend aan.