Hoofdsuk 7
Leonie pov
Na een tijdje komen ook de andere aan. We kijken ze verwachtingsvol aan maar ze schudden hun hoofd. Dan is het hun beurt om ons aan te kijken en Ayla haalt het horloge uit haar zak. Ze kijken ons aan. ik zeg "die heeft Ayla in het bos gevonden we hebben daar in de buurt nog gekeken maar we vonden niks meer." " O " komt er uit Naill's mond. We lopen terug naar de caravan en iedereen zit verspreid ,de een buiten en de ander in de caravan. Ik zit buiten op een stoel een boek te lezen. Ineens voel ik dat ik het erg warm heb en ik loop naar binnen. Ayla zit verdrietig op het bed met het horloge an Harry in haar hand. Ze merkt niet eens dat ik binnen kom." Ayla?" Vraag ik voorzichtig en bezorgd. Ze schrikt en stopt het horloge gauw weg. "Het geeft niet hoor" zeg ik haar. Want ik weet dat ze Harry echt leuk vind. En ze glimlacht naar me. "Laten we kijken of de jongens eten hebben hier, het is al 7 uur." We lopen naar buiten en vragen het. "Nee we gaan altijd naar een klein restaurantje dat ligt hier in de buurt." " Oke " antwoorden we." Zullen we gaan eten?" Vraag ik. Iedereen stemt in want we hebben allemaal honger van het zoeken in het bos. We stappen in een auto die de jongens hebben gehuurd. Zayn zit achter het stuur. We rijden langs het bos. Ik kijk door het raam en zie iets bewegen. "Stop Zayn!!" Roep ik. "Kijk!" En ik tik op het raam waar de gedaante tussen de bomen loopt. Hij stopt langzaam en we kijken naar de schim." Laten we hem volgen" stelt Louis voor. En we stappen uit de auto. Maar als we ons naar de bomen draaien is de schim verdwenen. Ik hoor Zayn binnensmonds schelden. "Laten we maar verder gaan" zegt Ayla. En we stappen weer in de auto. Als we bij het restaurant komen zetten de jongens hun zonnebrillen weer op en we lopen naar binnen. Meteen worden we begroet door het meisje achter de balie. En ze wijst ons een tafel toe. We bedanken haar en gaan zitten. We bestellen wat te eten. Als we klaar zijn gaan we terug naar de camping. Als we de caravan in willen gaan plakt er een brief op de deur waarschijnlijk heeft het iets te maken met Harry....
Onbekende pov
Die kinderen komen veel te dicht bij denk ik gefustreerd. Ze waren vandaag bijna bij het schuurtje waar hij was! Ik moet iets verzinnen ze mogen hem niet vinden. Ook voor hun veiligheid. Ik weet iets! Ik moet ze beschermen. Ik pak een stuk papier en begin te schrijven... Net als ik de brief af heb gaat m'n telefoon ohnee denk ik de baas alweer...
Reageer (1)
die onbekende is denk ik wel aardig maar hij moet het doen van zen baas toch he?
1 decennium geleden