Losing trust - 003
Een verrassing ik haat verrassingen, dat weten ze heel goed. Ik sjokte maar een beetje achter hun aan. Ik was heel blij dat ik hier in Londen was met mijn beste vrienden, en dan heb ik ook nog eens een super leuke jongen ontmoet. Maar toch voelde het niet goed. Ik miste iets. Ik miste mijn ouders mijn broertje. Julien en Robin liepen daar met z’n tweeën dik lol te maken. Die twee waren echt voor elkaar bestemd, maar waren te dom en te verlegen om het tegen elkaar te zeggen. Daar ging ik maar eens verandering aan brengen. Maar eerst een verrassing. Wat de hell kon dat zijn! We waren er bijna. Julien ging achter mij staan en hield zijn hand voor mijn ogen. “We zijn er bijna nog een klein stukje”, zei hij. We liepen verder totdat we ineens stil stonden. Julien haalde zijn hand voor mijn ogen vandaan en mijn mond zakte open. Voor mij stond een huge huis! “Kijk eens als je hier woont moet je natuurlijk wel een huis voor jezelf hebben eh”zei Robin. “Wow oh my god dit is geweldig! Zo erg bedankt eh!! “. “Dus hier zijn je koffers en ga je gang, Robin en ik gaan met zijn tweeën naar de film dus veel succes “ zei Julien. Ik pakte mijn koffers bedankte Robin en Julien en deed de deur open. Daar stond ik in een grote hal met glinsterende kroonluchter aan het plafond, en een tafel in het midden met een bos rode rozen erop. Ik liep naar de tafel en keek naar de bos bloemen. Er hing een kaartje aan, ik pakte het kaartje en las: “Veel plezier in je nieuwe huis en ik zie je vanavond xx Harry”. Het was dus blijkbaar geen toeval dat hij is Starbucks was. Ik zette mijn koffers bij de tafel en liep de woonkamer in. Er stond een grote flatscreen tv, een bank, stoelen en alle meubels die ik mooi vond. Een week geleden had ik met Robin besproken welke meubels ik mooi vond voor in mijn huis en welke decoratie ik graag wou. En nu stond dat allemaal hier het grootste huis wat ik ooit had gezien. Ik had de keuken bekeken en liep de grote trap op in de hal naar boven. Daar liep ik mijn slaapkamer in. Er stond een groot hemelbed en er was een inloopkast. Alles zat er al in. Twee uur later had ik eindelijk alles van het huis gezien. Ik liep naar boven en liet het bad vol lopen.
Nog dus even snel een stukje hoop dat jullie het leuk vinden
Ik weet niet of ik vanmiddag nog kan activeren ben om 3 uur vrij moet nog werken en naar dansen ..
Maar zal proberen
Reageer (1)
Ga snel verder xx
1 decennium geleden