O12

Drew: Sorry als ik je vandaag heb laten schrikken, dat was echt niet de bedoeling. Maar ik meen serieus dat ik spijt heb van wat er is gebeurt, en ik wil het echt graag opnieuw proberen.

Dit zag ik toen ik net in m'n facebook chat keek. Wat wil Drew nu in een keer van me? Waarom komt hij daar pas mee als ik over hem heen ben? Een maand geleden had ik hem die kans gegeven maar nu vind ik iemand anders leuk.

Eleana: Drew, je bent te laat, je hebt je kans verpest. Ik heb lang genoeg gewacht op je exuses.
Drew: Je vind iemand anders leuk hè? Is het die krullengast die de held uit kwam hangen?
Eleana: Die krullengast is Harry, mijn buurjongen. En als ik al iemand leuk vind gaat dat jou helemaal niks aan.
Drew: Wat jij wil, ik kom er wel achter. Ik moet nu naar voetbal training. Doei Eli. Xxx
Eleana: Ik ben Eleana voor jou, Eli is voor vrienden. Doei.

Zuchtend loop ik de aula in, het is grote pauze. Gelukkig heeft Drew me na het gesprek op facebook met rust gelaten. Ik voel me nog steeds helemaal niet goed, maar ik wil gewoon niet thuis zitten. Ik zie Harry en Niall aan een tafel zitten, ik loop er naar toe en ga ook zitten. "Hey Guys." zeg ik. "Hey Eleana." zeggen ze alletwee tegelijk, ze beginnen te lachen en geven elkaar een highfive. "Eleana gaat het wel goed met je? Je bent superbleek." zegt Harry bezorgd. "Ik voel me niet zo lekker, maar het gaat wel." antwoord ik. "Oke, maar je gaat wel wat eten! Anders verhonger je!" zegt Harry dramatisch. "Ik heb geen honger en geen eten." antwoord ik droog. "Hier, je mag wel wat eten van mij." zegt Niall, en hij reikt me een boterham toe. "Niall die zijn eten deelt? Wat is er aan de hand?" roept Harry verbaasd. Niall begint te blozen. "Nee, ik hoef niet. Maar toch bedankt." zeg ik, en ik glimlach lief naar Niall. Ik krijg echt geen hap naar binnen op dit moment.
Na 5 minuten zijn Liam, Zayn, Liam, Felice en Catelynn er ook. "Ik moet nog even naar m'n kluisje." zeg ik, en ik sta op. Ik voel me duizelig worden, maar ik loop gewoon door. Niet zo'n geweldig plan, want na vijf stappen word ik nog duizeliger. Ik wankel, en dan val ik, maar ik voel dat iemand me opvangt. "Eleana, je gaat echt naar huis, je bent nog helemaal niet beter!" hoor ik een bezorgde stem, maar dan word het zwart.

Niall POV

"Ik moet nog even naar m'n kluisje." zegt Eleana, en ze staat op. Ik zie dat ze wankelt, maar ze stapt toch door. Ik sta snel op, want ik heb het gevoel dat dit niet goed gaat. Dan valt ze, ik ben snel genoeg bij haar om haar op te vangen. "Eleana, je gaat echt naar huis, je bent nog helemaal niet beter!" zeg ik bezorgd. maar ze reageert niet, ze is flauwgevallen. Gelukkig doet ze na 20 seconden haar ogen weer open, ondertussen zijn Liam en Felice al bezorgd naar ons toe gerend, "Wat... wat is er gebeurd?" vraagt Eleana zwak. "Je bent flauwgevallen." antwoord Liam rustig. "Kom maar dan brengen we je naar de conciërge, en dan ga je naar huis." zegt Felice. Liam en ik helpen haar met opstaan, maar ze zakt meteen weer door haar benen. "Ga eens zitten." zegt ik tegen haar. Ze gaat op de grond zitten. Ik doe een arm onder haar knieholtes, en de ander om haar rug. Ik til haar op, en zo lopen we naar de conciërgeloge. Als we daar zijn zet ik haar neer op een stoel. "Dankjewel Niall." zegt ze. "Geen dank hoor." antwoord ik lief. Dan komt de conciërge, we leggen uit wat er is gebeurt. "Oke, Eleana, zijn je ouders thuis?" vraagt hij. "Nee, ze zijn werken." antwoord ze. "Hoe ben je vanmorgen op school gekomen?" vraagt de conciërge weer. "Met de fiets." zegt ze. "Oke, je gaat nu echt niet fietsen." zegt de conciërge. "Ik kan haar wel naar huis brengen, ik ben met de auto." zeg ik. "Oke, Niall, dat zou fijn zijn." zegt de conciërge, en hij geeft me een knipoog.