Part 002

het is zaterdag ochtend, 7 uur.
Jurre heeft slecht geslapen en is al een uur wakker.
na nog 5 minuten op zn bed naar de muur gestaard te hebben besloot Jurre zachtjes zn gitaar te pakken en een beetje te oefenen.
*plingjjjjj plangjjjj plongjjjj djungggggggg* zuchtend probeerde Jurre maar wat uit.
'Jurre, nu al wakker?" werd er gefluisterd in de deuropening.
het was zn oudste zus, Rosan, die in de deuropening stond.
"jep, hoezo ben jij dan al wakker? ik heb je toch niet wakker gemaakt hea?" vroeg Jurre licht geschokt.
lachend schudde Rosan haar hoofd en kwam naast Jurre op het bed zitten.
"hoe gaat het met je gitaartje, meneertje Otto?" vroeg ze grinnikend.
Jurre zuchtte, hij had er een hekel aan dat zn zus hem zo noemde.
"hmpf....noem me niet zo Rosan...t gaat wel....pfffff" zuchtend liet hij zich achterover op zn bed vallen.
Rosan liet zich ook achterover vallen, " ochtendhumeurtje? meneertje Otto?" Rosan schoot weer in de lach.
boos stond Jurre op, glipte de trap voorzichtig af, liep de keuken in, pakte een mok, zette de waterkoker aan en pakte een theezakje uit een kastje.
ongeduldig wachtte hij tot het water gekookt was en schonk toen zingend het water in zn mok.
al neuriënd liep Jurre voorzichtig naar de bank, waar hij de tv aanzette en whatsapp checkte.
25 nieuwe berichten stonden op hem te wachten.
hij besloot de berichtjes van Joël eerst te lezen, niets belangrijks.
Jurre besloot een andere chat te bekijken, van een meisje uit zijn klas waarvan hij wist dat zij hem leuk vond.
vragen over huiswerk, oke, die beantwoord hij dalijk wel.
Jurre scrolde een beetje naar beneden waar hij een chat vond van iemand die geen contact van hem was.
verbaasd opende hij de chat en zo te zien was het een fan.
het eerste berichtje luidde als volgt: "omg Jurre, ik hou van jou. doeiii!!xx" Jurre zuchtte en las verder.
geschokt keek hij naar zn telefoon, het 2e berichtje was wel heftig...
" ja oke dat was dus mijn vriendin, Nena... zij is super fan van jou, ik niet. oke, wat ik dus wil zeggen, jij denkt echt dat je heel wat bent (ben je niet overigens) je denkt dat iedereen je leuk vind, goed vind, je super knap vind...alles! alleen 1 ding, DAT IS ALLEMAAL NIET ZO OKE!? doe gewoon normaal of ik laat je normaal doen serieus, als je niet normaal doet, weet ik je te vinden... pas maar op..." met tranen in zn ogen keek Jurre naar de letters die op zn beeldscherm stonden, woorden die hem geraakt hadden.
geschokt legde hij zn telefoon neer en staarde voor zich uit, met zn mond open.
5 minuten later kwam Rosan binnen, die Jurre op de bank zag zitten en kwam naar hem toe gerend.
' broertje, wat is er? ik mag hopen dat je niet zo verdrietig bent door da ik je telkens meneertje Otto noemt hea? " Rosan sloeg een arm om Jurre heen en wachtte op antwoord.
als antwoord rijkte Jurre zn telefoon aan, en mompelde dat ze het berichtje moest lezen.
toen Rosan het berichtje gelezen had keek ze Jurre verschrikt aan.
" mag ik het nummer overnemen? dan kan ik een gesprek met hem of haar aangaan en misschien kan ik het dan uitpraten ofzo. als het echt erg word dan gaan we naar de politie, ik beloof het je!" Jurre knikte en Rosan liep naar de keuken om het nummer over te nemen.
toen Rosan bijna klaar was begon haar telefoon opeens te trillen, wat ie altijd deed als ze een berichtje binnen kreeg.
snel opende ze het en zag dat het net zo'n berichtje was als wat Jurre kreeg.
" ik zie alles wat jullie doen, ik hoor alles wat jullie doen. ik weet alles wat jullie weten en willen gaan doen. pas maar op Rosan, zo snel kan je er niet achter komen wie ik ben!..." verbaasd keek Rosan naar haar telefoon en keek toen weer terug naar het papiertje, keek het nummer na en slaakte toen een gilletje. het was het zelfde nummer!
snel rende ze naar Jurre die net zo verbaasd was als haar.