~Drunk

'Miss, you had to see me yesterday, I was fabulous!' mijn hand ruste op haar schouder. Ze trok een wenkbrauw op en schudde mijn hand van haar schouder. Snel liep ze door. Met dezelfde emotie in mijn ogen keek ik haar na. Hangende wallen, mijn ogen half dicht en mijn krullen slap hangend. Gister was alles prachtig, gister was alles perfect. Ik liep door, over straat, mensen keken me na.
'WHAT?!' Schreeuwde ik. Ik keek ze woedend aan en meteen keek iedereen weg. Ik geef toe, ik had een glaasje teveel op, of twee, misschien wel drie. Ik liep wankelend verder, niet bepaald in een rechte lijn. Ik bereikte een muur en liep er recht tegenaan. Ik begon te vloeken en greep naar mijn hoofd. Ik draaide mijn rug naar de muur en liet me er tegenaan zakken. Mijn mond in een rechte streep, rode ogen en wallen maar geen tranen. Al mijn tranen waren op. Ik trok mijn knien op en sloeg vermoeid mijn armen om mijn benen waarna mijn hoofd volgde met een klap. Toch deed ik mijn ogen niet dicht. Geen emotie op mijn gezicht te zien. Ik zag er niet gebroken uit, toch kon je zien dat ik had gehuild. Een schaars gekleed meisje kwam langs toen ik mijn hoofd eindelijk weer optilde. Ze keek me aan. Een flauwe uitdagende grijns kwam op mijn gezicht. Ik stond wankelend op en liep haar richting op. Ze keek me walgend aan, waarschijnlijk door de alcohol, hoogstwaarschijnlijk al van ver ruikend. Ze liep snel verder en met een snelle sprint, terwijl ik bijna omviel beende ik haar bij. Ik ging naast haar lopen en legde mijn hand op haar kont. Ze draaide zich naar mij en gaf me een klap. Ik greep er beduusd naar en voelde het branden. Door de alcohol voelde ik me niet goed. Voor ik het wist gooide ik de hele inhoud over haar schoenen. Ze begon te gillen en schopte haar pumps snel uit die nu doorweekt waren met braaksel. Ik schonk haar een waterig glimlachje omdat ik me weer beter voelde. Ik draaide me om en strompelde weg. Een hand door mijn krullen. Restjes kots bleven aan mijn handen zitten omdat het in mijn haar was gekomen. Ik liet me terug op mijn plek tegen de muur zitten en keek met een waterig glimlachje hoe het meisje woedend op me afstormde. Ze schopte me een paar keer en een woordenstroom vol vloeken vulde mijn oren. Ik liet het gebeuren en bleef haar stom glimlachend aankijken. Alsof zij niet hetzelfde zou doen als je niemand meer had. Door mijn ouders verstoten, door mijn vriendin gedumpt en door mijn vrienden uit de groep gegooid. Tot slot nog een drankprobleem. Ik begon hardop hysterisch te lachen. Voor altijd alleen..