Hoofdstuk 3.

Aangekomen in de leerlingen kamer loop ik direct naar de deur van onze kamer, ik pak mijn spullen uit en val neer op het mooie bed. Direct val ik in slaap.
Langzaam loop ik door het bos, schoenen heb ik niet en ik loop in een witte wijde jurk. Het bos is donker en voelt kil aan. Het lijkt wel of ik al eeuwen ronddwaal in het bos totdat daar in de verte een teken van licht is. Langzaam loop ik erop af, het felle licht verandert zich in een witblonde jongen, hij heeft een witte blouse aan en een witte roos in zij handen. Hij glimlacht, en ik herken de lach. Ik voel dat ik het warm krijg en staar de jongen aan. Langzaam loopt de jongen mijn richting in en ik voel mijn hart kloppen, harder en harder. De jongen brengt zijn lippen tot mijn oor “ik vind je serieus mooi” fluistert hij en ik kan zien aan zijn ogen dat hij het meent. “misschien wel te mooi’’ en hij kijkt me diep in mijn ogen aan. Langzaam komt hij dichterbij, dan opeens voel ik zijn lippen op die van mij.
Ik schrik wakker, wat is er mis met mij?! Waar droom ik over! Ik probeer het te herinneren, was die jongen echt Draco of leek het gewoon maar? Ik kijk op mijn wekker en zie dat het 7uur in de ochtend is. Iedereen slaapt. Ik sta op en ga douche, langzaam probeer ik alles te vergeten, het betekend vast niets. Eenmaal uit de douche kom ik erachter dat ik veels te lang eronder heb gestaan, iedereen is al gaan eten. Gelukkig heb ik geen honger. Ik loop naar beneden door de verlaten leerlingen kamer op weg naar Geschiedenis van Toverkunst, dat we helaas genoeg samen met de Zwadderichers hebben. Ik ga alvast in het lokaal zitten en wacht tot het langzaam vol stroomt. Dan zie ik hem naar binnen lopen, Draco. Hij loopt op de tafel af waar ik zit en komt naast me zitten. Ik probeer geen contact met hem te maken, maar betrap mezelf er op dat ik naar hem kijk. Hij glimlacht en ik wenk me snel tot de professor. Hij begint zijn lange saaie verhaal op te dreunen en ik moet moeite doen mijn ogen open te houden. Ik voel dat Draco nog steeds naar me kijkt en draai me naar hem toe “kan je daar me stoppen?!’’ snauw ik hem toe, “wat doe ik dan” lacht hij speels. “kijken’’ Zeg ik vermoeid, “en is dat verboden?’’ grinnikt hij, ik rol met mijn ogen en voel zijn hand tegen mijne aan en hij fluistert “ik weet toch dat je het niet erg vindt dat ik kijk”. Snel trek ik mijn hand weg en kijk hem boos aan. Wat heb ik nou aan deze jongen, het heeft toch geen nut om te zeggen dat ik niets in hem zie, hij gelooft het toch niet.
De les gaat langzaam, ik kijk op de klok en zie dat het lesuur voorbij moet zijn. Ik pak mijn spullen en wil opstaan, opeens voel ik Draco me terug naar beneden trekken. “we hebben een blokuur, schaapje’’ lacht hij. Ik zucht en ga weer zitten, hoe kon ik dat nou vergeten zijn.. Wacht eens even “schaapje’’ snauw ik hem toe “ga je me nu ook al zitten beledigen’’. “vat het maar op als een koosnaampje’’ lacht hij me toe “je bent trouwens heel sexy als je boos doet”. “doe eens normaal” bijt ik hem toe. Nu was het klaar, ik schuif mijn spullen op en ga helemaal aan de andere kant van de tafel zitten. Draco schuift zich ook toe naar me. Ik pak mijn stoel en ga weer aan de andere kant zitten, hij doet precies hetzelfde. “Als mevrouw Anderson en meneer Malfidus even zouden willen stoppen met hun stoelendans zou ik weer door kunnen gaan met mijn les’’ roept de professor door de klas. Ik voel dat ik rood word en kijk boos naar Draco die zo te zien alleen maar kan lachen.
Eindelijk is de les afgelopen en hebben we pauze, ik loop zo snel mogelijk het lokaal uit. Ik heb eigenlijk helemaal geen honger, dus besluit ik Hermelien te gaan zoeken in de bibliotheek.