Waarom

Valerie P.O.V.:

Ik zit nog steeds in zijn greep vast maar doe geen moeite om los te komen. Waarom zou ik. Ik ben nutteloos altijd als ik wil helpen wordt ik geslagen. En ook al doe ik helemaal niks wordt ik toch geslagen. Ik wordt bijna altijd geslagen. Ik kijk nog steeds dof voor me uit. Ik zie een hand voor mijn gezicht zwaaien en pak hem vast. 'Ik ben niet blind' zeg ik en sta op. Wat niet gaat wat iemand heeft me nog altijd vast. 'Laat me los' zeg ik zacht. Ik mag dan misschien nutteloos zijn maar dit wil ik niet. 'He rustig wij zijn het maar' zegt de bruine jongen die ook achter de jongen met krulletjes stond met dat blonde meisje. 'Ik ken jullie niet eens hoe moet ik dan rustig blijven' zeg ik en probeer nog steeds los te komen. 'Ik ben Owen, en dat is Dina' zegt Owen. 'Ken je Mainstreet niet' vraagt Dina van achter me. 'Ja ik luister er altijd naar maar ik heb een vervloekt geheugen dat als want ik te horen krijg op moet schrijven of je vraagt het na en ik weet het antwoord gewoon weg niet' zeg ik en Dina laat me los. 'Dat moet irri zijn' zegt ze en ik draai me om. 'Het is ook irri maar als jij Owen bent. Heeft Nils mij een klap verkocht en zijn Rein en Daan nu bij hem. En Kate was dan Daans zus' zeg ik en kijk Owen een beetje van schuin aan. 'Ja inderdaad en dat kan je wel onthouden' vraagt die lachend. 'Nee ik wist één ding en dan komt de rest van zelf' zeg ik en kijk ze lachend aan. 'O, en nog bedankt dat je me terug trok anders had ik nu onder de bus gelegen' zeg ik er snel achter aan. 'Geen dank maar waarom rende je hier heen er is hier op ons na niemand' zegt Owen die we vraagt aan kijkt. 'Omdat het hier altijd rustig is. Zo kan ik alleen zijn' zeg ik en kijk ze allebei aan. 'Oooooooooooooooo' zegt Owen heel langzaam. Dina geeft hem een klap en ik sta er een beetje bij van waar was dat voor nodig.