Chapter 04

Hij: ‘Hoezo? ):‘
Ik: ‘Je weet alles over me.’
Hij: ‘Maakt toch niet uit? (:’
Ik: ‘Heb jij mij wel eens gezien?’
Hij: ‘Haha, ja. (:’
Ik: ‘Waar?!’
Hij: ‘Zoveel plaatsen. d;’

Een angstig gevoel bekruipt me. Straks hangt er een camera in de douche of zoiets. Weer geeuw ik, misschien moet ik maar gaan slapen en kijken of ik er morgen achter kan komen wie de geheimzinnige Jay is. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het inmiddels na twaalven is.

Ik: ‘Ik ga slapen.’
Hij: ‘Nee. ):‘
Ik: ‘Wel, ik ben moe.’
Ik: ‘Slaap lekker X.’
Hij: ‘Spreek je morgen, cutie.’
Hij: ‘Slaap lekker XXX.’

Ik zucht en leg mijn mobieltje weg. Dit is veel zo opeens. Ik sta langzaam op en verruil mijn kleding voor een joggingbroek. Vervolgens loop ik naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. Ik loop weer naar mijn kamer, sluit mijn gordijnen en laat me in mijn bed vallen. Op dat moment trilt mijn mobieltje. Ik pak hem en zie dat ik een berichtje van Jay heb.

Hij: ‘Laat je gordijnen open. $:’

Geschrokken staar ik naar het schermpje. Snel leg ik mijn mobieltje weer weg en doe alsof ik niks gelezen heb. Na een uur na denken val ik langzaam in slaap.

Ik moet weg van hem, blijven rennen, sneller. Hij komt dichterbij en ik raak buiten adem. Hij is nog maar tien meter achter me. Ik moet sneller. Ik voel mijn longen branden en tranen lopen over mijn wangen. Dan sla ik tegen de grond. Iemand houdt me tegen de tegels gedrukt. Ik begin te schreeuwen. ‘Laat me gaan!!’ Zijn greep verzwakt en ik kan me onder hem omdraaien. Hij kijkt me van onder zijn capuchon met zijn lichtgrijze ogen aan. ‘Jay?’ De jongen grijnst, een valse grijns, maar bloedmooi.
‘Je bent de mijne,’ fluistert hij.