Proloog

Ze zouden echt vertrekken. De eerste keer dat vader er met haar over had gesproken dacht ze dat het een grapje was, maar hij had het tegendeel bewezen.

Exact drie dagen geleden was vader met een stapel papieren op haar af komen rennen. "Mia, mijn lieve Mia...Ik heb het huis gekocht!" En toen hij haar in zijn armen genomen en hadden ze gedanst in de woonkamer.

Sinds moeders dood had ze vader niet zo gelukkig gezien als nu. Zijn ogen straalden helder licht uit.

En toen waren ze begonnen met inpakken.

Mia wist niet zeker of ze New Brunswick ging missen, al haar vrienden was ze kwijtgespeeld aan de donkere periode toen moeder net weg was. Maar op de vraag of ze Canada ging missen wist ze het antwoord al. Engeland was echt wel her hiervandaan en de nieuwe omgeving daar zou totaal anders zijn.

Vader had haar een foto van "spring cottage" laten zien, het charmante villaatje in het kleine stadje Ambleside. Daar zouden ze voortaan wonen.

Ze was er niet zeker van of ze zou kunnen wennen aan het feit dat er in Engeland zo weinig bossen waren, dat had ze van horen zeggen, maar na ze haar vader zo gelukkig had gezien wist ze gewoon zeker dat alles goed zou komen.