Three.

Enthousiast opende ik Jeanie's mail. Jeanie, had ik leren kenne in Afrika. Net zoals ik was zij ook vrijwiliggers werk gaan doen in het Opvanghuis. In afrika hadden we samen de grootste lol, in die 3 jaar zijn we echt dikke maatjes geworden, ik kan haar zelfs mijn beste vriendin noemen..

'Olaaa schatze! Alles goed & Hoe verliep je vlucht? Hier is alles oké. Over twee weken ben ik weer thuis (: Hier in de Malediven is alles zo mooi! Maar ook o zo warm! Ik stik echt bijna van de hitte. Ik snak echt naar de koude, zuivere lucht van duitsland (woow, nooit gedacht dat ik dàt zou zeggen!). Lio, je zou er bij moeten zijn! We logeren in een prachtig hotel, het strand is net van uit een sprookje en Lio, ooh Lio, de jongens zijn hier mooier dan alle jongens van duitsland samen! Ik heb ook al een paar vrienden gemaakt hier! Het is hier echt te gek! Nou, ik moet gaan afronden want papa roept me, we gaan uit eten. Bye schatze, tot over een paar mails en twee weken! <3 Jeanie x'

'Haha typisch' lach ik luidop. Natuurlijk kent ze iedereen al op die eilanden, ze is de defenitie van 'sociaal'. Jeanie is nu in de Malediven met haar familie voor twee weken. Haar ouders vonden dat ze na 3 jaar arm Afrika, wel een luxueuze vakantie verdiende. Natuurlijk zwemt haar familie in het geld, ze wonen in de rijke buurt van Liotsche, een kwartier met de bus van mijn woonplaats. Mijn huisje is niets vergeleken met de hare, Ik weet het zeker, ook al ben ik er nog nooit geweest, Jeanie heeft me alles over haar woonplaats, familie, huisdieren, buren, openbare plaatsen verteld. Ik miste haar wel, die gekke Jeanie, maar ik zag haar binnekort wel weer. Ik beantwoorde de mail met dat ook alles hier goed was, en dat ik wel had verwacht dat zowat alle mensen daar, haar als vriendin beschouwde. En ook dat ze zeker een souveniertje moest meenemen, stuurde ik voor grap.
Na het beantwoorden van mijn mail sluitte ik mijn laptop af en liep richting de badkamer. Inderdaad, ik had een eigen badkamer, maar dat was zo klein dat je er geen 'wauw' voor zou kunnen vormen. Zelfs aan mijn badkamer was er niets verandert, de herrineringen waren helemaal hetzelfde geweest als de realiteit. Ik bekeek mezelf in de spiegel. Mijn lange, bruine haar, lag wat rommelig, er zaten zelfs een paar krulletjes in. Rond mijn bruine ogen, waren lichtjes blauwe kringen geprint. Ik beschouwde het als een teken dat ik vanavond maar eens vroeg moest gaan slapen. Op mijn goudbruine huid waren er een paar sproetjes zichtbaar door de zon. Ik was redelijk lang en slank, en nu zag ik er verschrikkelijk uit. Moe en dof. Ik slenterde naar de douche en kleedde me uit, stapte de douche in, zeepte me in en wastte mijn haar. De badkamer vulde zich met een walm van bloemengeur. Na het douchen, liep ik naar de kast en trok ondergoed aan, een joggingbroek en een tshirt, na het avond eten ging ik toch zowiezo slapen dus waarom zou ik moeite doen om er goed uit te zien? Ik liep naar beneden en trof mijn moeder nog steeds in de keuken aan, en helpte haar met het dekken van de tafel. Toen het eten klaar was riep ik Seth, die met zijn vliegtuigje aan het spelen was, en at samen met mijn moeder en broer. 'En Lio wat ga je deze week allemaal doen?' vraagt men moeder me, terwijl ik nog een hap neem van mijn verukkelijke spaghetti. 'uuhm.. geen idee, niets.' antwoorde ik wat stuntelig, aangezien ik daarover nog niet eens had nagedacht. 'Lio, je moet hier ook weer mensen leren kennen hé, ik snap dat al je vrienden volwassen zijn en je er al lang geen contact meer met ze hebt gehad maar je moet je leven hier weer opnemen.' zei ze op een moederlijke, serieuze toon. 'jaja weet ik wel.' mompelde ik, ik was echt vermoeid. 'hee! weetje wat!' zei mijn moeder opeens opgewekt 'We hebben sinds 2 jaar geleden een boekenclubje opgesteld, en dan spreken we elke dinsdag af! Het is echt hartstikke gezellig! Misschien moet je komende dinsdag eens meegaan?!' Ik aarzelde.. ' En wie behoort allemaal dan bij dat clubje?' ' Catherine, Simone, Anja, Lisette en Lut. Lut ken je ook nog wel hé? Mvr. Steel.' zei ze. 'Inderdaad die ken ik nog. Ja ik denk wel dat ik mee ga, ik heb toch niets anders te doen.' beantwoorde ik haar allereerste vraag. Ik wist dat ik zowiezo mee moest, ookal vroeg ze me het. 'Goed zo lieverd, kom je nog eens onder de mensen.' zei ze glimlachend, terwijl ze de tafel afruimde. Ik hielp haar en meteen daarna slenterde ik naar mijn kamer, en liet me neervallen op mijn bed. Ik was doodop!