Page 2

Ik sta zuchtend op en verwissel mijn joggingbroek in een zwarte strakke jeans. Als ik beneden ben staat Nany al klaar.
'Hier. Doe voorzichtig en kijk maar waar alles is. En hier heb je nog 30 pond.'
Ik steek mijn hand uit en krijg een briefje van 20 en 10 pond. Ik stop het in mijn rechterzak en open de deur. Ik stap naar buiten, waar er een keline wind briest, en zwaai naar Nany die voor het raam zit te zwaaien. Eigenlijk s ik zo denk, Nany is mijn lievelings ouder. Vanaf ik klein was vind ik haar wel leuk. Niet echt dé leuk, maar beter dan de andere. Ik open de deuren van de dichtsbijzijnde supermarkt: Fly Bird. Ik loop naar binnen, fris een mandje uit de rek en lees ondertussen het boodschappen lijstje door:
1 x prei
1 x rode paprika
1 x maceroni (vlinder achtig)
2 x halvolle melk
1 x zout
2 x peper
3 x bladerdeeg
1 x tomatensaus
1 x champignons
500 gram kalfsvlees (liefst bij dat Turks winkeltje)
3 x sprite

Zo lekker veel. We eten zeker lasagne.
Ik kom gelijk bij de bladerdeeg afdeling. Naja gelijk, ik ken hier de weg als mijn eigen broekzak. Ik ben hier vaak gekomen, vooral met de ouders toen ik klein was. Ik pak drie bladerdegen en stop het in het mandje. Ik pak alle dingen die ik moest kopen één voor één. Na ik bij het laatste ben. Ik zit in een te grote gedachte, zoals altijd, want mijn arm verliest zijn evenwicht. Alles klettert op de grond. Ik kniel op de grond en vloek wat eigenlijk van de "ouders" nooit mag.
'Zozo voor zo'n jonge dame ken jij veel scheldwoorden.'
Ik kijk op. Er staat een jongen met bruin krullend haar voor me. Nou de krullen zijn wel mislukt. Zijn het wel eigenlijk krullen?
'Eh ja sorry' zeg ik mompelend.
'Ik help wel.' zegt hij. Hij legt samen met mij een paar spullen terug in het mandje.
'Dankje' mompel ik.
'Geen dank.' zegt hij glimlachend. Ik glimlach terug met een neppe lach en loop meteen weg.

Wat een engerd.