15

De eerste dag dat ik op weer op school verscheen, was vreselijk geweest. Iedereen had over ‘het voorval’ gesproken. Iedereen fluisterde over mij en wees mij na. De verhalen leken steeds wilder te worden. Ook kwamen veel vreemde mensen naar mij toe om het rare gerucht wat zij hadden gehoord door mij te laten bevestigen. Vaak klopten de geruchten van geen kant en moest ik vele schoolgenoten teleurstellen. Gelukkig bleven Calum, Ashton en Michael er erg gewoon onder. Ze zijn vooral bezorgd om me en laten dat ook echt blijken. Opeens spreken ze mij op school in de gangen aan en ik ontvang elke dag tenminste vijf berichtjes van ze via WhatsApp. Dat doet me goed en geeft me het gevoel alsof ik erbij hoor. Luke en Troy reageren helaas wat minder positief. Beiden willen ze de dader vinden en beiden zijn ze ervan overtuigd dat de ander het gedaan heeft. Als ik de tweede pauze bij Troy zit, gaat het gesprek na een tijdje altijd weer over Luke. En in de eerste pauze zegt Luke niet zoveel. Hij kijkt alleen maar boos voor zich uit. Als hij wat zegt, is het altijd iets gemeens over Troy. Ik begrijp het niet. Wat hebben die jongens tegen elkaar? Misschien komt het door de groepen op school? Ik hoop in ieder geval dat ze er weer snel mee zullen stoppen, want het maakt de sfeer er echt niet beter op. Ik word er zelfs behoorlijk chagrijnig van.
Waar het wel goed meegaat, is ons toneelstuk. Het script is af en de rollen zijn verdeeld. Zelfs het grootste gedeelde van het decor is al af. Eigenlijk moeten we vooral nog repeteren. Ik vind dat erg spannend, omdat ik weet niet iedereen naar me zal kijken en me dan zal beoordelen om mijn spel. Misschien vinden ze mij vet slecht. Troy zegt dat dat wel mee zal vallen en dat ik ze vast positief zal verrassen. Zelf ben ik daar nog niet zo zeker van, helaas. Sofia en Joyce hebben, voor twee keer in de week, na school, het dramalokaal gereserveerd. Zo kunnen we nog meer repeteren. Ik kijk, ondanks mijn podiumvrees, toch erg uit naar de repetities. Mijn toneelgroep is ontzettend leuk én Luke is de regisseur.
‘Hé, waar zit jij met je gedachten?’ Ik schrik op en kijk opzij. Troy kijkt me onderzoekend aan. ‘O, ik dacht aan het toneelstuk. Volgend uur hebben we drama.’ Troy lacht. ‘Je vindt dat toneelspelen echt leuk, niet?’ Ik haal mijn schouders op. ‘Het toneelspelen zelf is niet heel bijzonder, maar ik vind mijn toneelgroepje erg leuk en volgens mij wordt het stuk dat we maken ook erg goed.’ ‘Moderne versie van Romeo en Juliet, toch?’ Ik knik, blij dat Troy het zich nog herinnert, daaruit blijkt dat hij echt naar mij geluisterd heeft. ‘Met Luke als regisseur.’, klinkt het dan spottend. Ik wil mijn mond opentrekken om te protesteren over de manier waarop Troy nu alweer over Luke spreekt. Troy maakt echter een sussend gebaar en ik besluit mijn mond te houden. ‘Zullen we anders een keer wat gaan drinken samen?’, vraagt de jongen. Ik ben verbaasd over de plotselinge verandering van gespreksonderwerp. ‘Eh, ja.’, antwoord ik aarzelend. ‘Vrijdagavond?’ Ik knik. ‘Mooi.’, zegt Troy tevreden. ‘Dat is dan ook weer geregeld. Nu moet ik gaan. Ik heb nog een afspraak met Mevrouw Thomson.’ En weg is hij, mij verbaasd en met open mond achterlatend.
‘Alice!’ Joyce komt vrolijk aangehuppeld. ‘Ga je nu alvast mee naar het dramalokaal? Dan kunnen we de beste plek innemen.’ Waarom ook niet? Ik sta op en volg Joyce richting het dramalokaal. Eenmaal daar aangekomen, is er nog niemand. De deur is gelukkig wel open en we stappen het lokaal binnen. Direct loopt Joyce naar de hoek helemaal achterin het lokaal. Ze zet wat stoelen in een kring en ploft zelf op eentje neer. ‘Kom ga zitten.’ Uitnodigend tikt ze op de stoel naast haar. Ik glimlach en neem plaats op de stoel naast haar. ‘Cool, we hebben nu echt de beste plek in het lokaal. Dat hebben we goed gedaan, Ali.’ Ik knik. ‘Heb je een beetje zin in de repetitie?’ Ik haal mijn schouders op. Joyce lijkt verbaasd. ‘Wat?! Waarom niet? Weet je niet hoe vet ons stuk gaat worden.’ ‘Ik weet niet of ik het wel kan.’ ‘Wat kan? Met een meisje zoenen? Ach, zo bijzonder is dat niet hoor. We gaan je echt niet uitlachen of zoiets. Volgens mij is het gewoon precies hetzelfde als met een jongen.’ Ik slik. Ik had mezelf nog niet eens bedacht dat ik weleens met Mary zou moeten zoenen. Ik zal zo afgaan. Ik heb nog nooit met iemand gezoend. Ook niet met een jongen. Joyce geeft me een ferme tik tegen mijn schouder. ‘Hé, het komt echt wel goed hoor. Anders helpt Luke je wel.’ Ze wiebelt met haar wenkbrauwen. Ik voel hoe ik langzaam rood kleur. Joyce grijnst. ‘Ja, ik moet toegeven dat hij best wel sexy is. Je hebt een goede smaak mevrouw Chamberlain.’ Nog voordat ik kan protesteren en mezelf kan verdedigen, gaat de bel. Fijn, nu denkt Joyce dus dat ik Luke leuk vind.
Langzaam stroomt ons toneelgroepje binnen. Allen nemen ze plaats op een stoel en iedereen begint te praten met zijn of haar buurman of vrouw. Zelf kijk ik zwijgend naar het schouwspel. Iedereen lijkt vrolijk en opgewonden en heeft zin in het repeteren. Zelfs Mary, die net zo’n grote rol heeft als ik, lijkt het leuk te vinden. Ben ik dan echt de enige nerveuze hier in dit lokaal? Als de bel nog een keer gegaan is, iedereen eindelijk stil geworden is en onze docenten ons hebben welkom geheten, neemt Luke het woord. ‘Goed, eindelijk kunnen we dan echt beginnen met repeteren. Ik heb het hele stuk gelezen en dat ziet er echt goed uit, dus even een bedankje naar Sofia en Joyce. Echt goed gedaan.’ Iedereen in het groepje applaudisseert en Sofia en Joyce beginnen overdreven te buigen. Ik grijns. Ze zijn echt gek. Luke maant ons weer tot stilte en gaat verder met zijn verhaal. ‘Ik dacht eraan om te beginnen met een scene met alleen Romy en Jules, omdat we dan kunnen zien of er wel echt chemie tussen Mary en Alice is. Daarnaast wordt er in veel andere scènes gedanst en dat moeten we echt een keer los oefenen. Is iedereen het daarmee eens?’ Iedereen knikt. Luke wenkt mij en Mary naar voren. We staan allebei tegelijkertijd op van onze stoel. Mary kijkt me met een brede glimlach aan. Oké, het is officieel: ik ben echt de enige die doodsangsten uitstaat.

#5SOSFact If Michael had to shoot one member of 5sos, eat another, and kiss another, he would shoot Calum, eat Luke, and kiss Ashton.

Hallo! Daar ben ik weer. Ik weet het, dat duurde weer te lang. Ik ben alleen super druk bezig met (het voor mij nieuwe) studentenleven.
Sorry! Hopelijk vinden jullie het stukje wel leuk.
Enjoy.
Liefs,
Sas