04. Last time I see you.

*Zoey P.O.V*
Ik en Justin kennen elkaar nu al een maand. Ik heb altijd veel lol met hem en het is altijd gezellig. Ik zie hem als mijn beste vriend. Zelf weet ik ook wel dat hij daar een beetje anders over denkt.

Flashback
''Hahaha hou op, ik kan niet tegen kietelen!'' gilde ik lachend en probeerde Justin terug te kietelen. ''Haha, nou ik kietel je lekker toch!'' lachte hij en kietelde me nog harder. Lachend rolde we over het gras. Justin lach zo ongeveer bovenop me. Toen we waren uitgelachen keek hij me sirieus aan. ''Zoey, ik moet je wat vertellen..'' zei hij met een peinzend gezicht. Ik keek hem nieuwschirig aan. ''Vertel maar'' zei ik glimlachend. Hij lachte niet terug, hij bleef sirieus. ''Ik.. ik vind je leuk.'' zei hij op een fluistertoon, en een lieve maar toch twijfelende glimlach. Alsof hij bang was dat ik hem zou afkraken of dat hij het beter niet had kunnen zeggen. Verward keke ik hem aan. Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Ik vond hem leuk, als een vriend. ''Luister Justin, ik vind je echt een leuke jongen, alleen.. ik wil nog even wachten.'' zei ik zacht. ''Oke, geeft niet. Ik heb alle tijd.'' zei hij en zijn gezicht kwam dichter bij het mijne..
Einde Flashback.

Hij had me bijna gekust, maar hij bedacht zich. Wat ook beter was, want als hij me gekust zou hebben zou ik bij god niet weten wat ik zou moeten doen.

Het was al laat. Ik was al moe geworden. Ik had net samen met mijn broer de 'Titanic' gezien, en ik heb zitten janken, niet meer normaal. En zelfs mijn broer moest huilen -wat speciaal voor hem is- en toen begonnen we allebij te huilen en vlogen we elkaar huilend om de hals. Het was fijn om weer eens wat met Joey te doen. Gewoon even met z'n tweetjes. De laatste tijd gebeurde dat niet meer zo vaak, en daarom was dit voor mij dus een heilig-moment. Ondertussen had ik me al omgekleed en ging lekker in mijn bed liggen. En dromen. Dromen over Justin, over de Titanic, over Natt.. Natt.. Natt. Oke stop waarom dacht ik aan Natt? Hij was heel onaardig tegen Justin, en ze mochten elkaar niet echt. Maar toch voelde ik een bepaalde chemie tussen ons. Ik weet niet wat het was, maar die jongen had iets wat mij aantrok.

*Justin P.O.V*
''Lieverd, heb je alles ingepakt? Je tourbus komt over een halfuurtje!'' Moeizaam kwam ik mijn bed uit. Ik zou vandaag gaan touren naar New York om daar een concert te geven. Usher zat nu al opweg in de tourbus. Slaperig nam ik een douche. ''Justin schiet je op! Je moet nog eten!'' Zuchtend stapte ik uit de douche en droogde me af. Ik trok een shirt aan en een spijkerbroek, zetten mijn haar goed en strompelde naar beneden. Het was verdomme 7 uur 's ochtends en over een kwartier zou de tourbus komen, en dan zou ik naar New York gaan. Ik zou naar New York gaan en Zoey had me nog geen gedag gezegd! Paniekerig zocht ik mijn mobiel. ''Ma waar heb je mijn mobiel gelaten?!'' schreeuwde ik. ''Die zit al in je tas!'' Shit shit shit. Haastig ging ik opzoek naar mijn tas. Uiteindelijk bleek hij gewoon op de eettafel te staan. Ik pakte mijn mobieltje en toeste Zoey nummer in. Hij ging over..
''Hallo?'' zei een slaperige, maar geirriteerde stem.
''ZOEY! JE MOET NU NAAR ME TOE KOMEN!'' schreeuwde ik.
''Wat is er zo belangrijk dan? Gaat er iemand dood? Als het niet belangrijk is blijf ik gewoon lekker liggen, het is 7 uur gek.''
''Het ís belangrijk, over een kwartier ga ik naar New York.''
Aan de andere kant van de lijn was het stil. En toen werd er opgehangen.
Binnen 5 minuten stond Zoey voor de deur.