#IMAGINE Summer Paradise, part 3-

“Oehh, dat klinkt niet echt als een NEE” zegt Kim plagerig. “Hou maar op” en ik geef Kim een duwtje zodat ze van het bed valt en op Owen neerkomt. “AU” roept Owen ineens. Ik begin te lachen. De rest lacht ook maar kijken me opeens weer heel serieus aan. “…dus, kunnen we door?” zeg ik zenuwachtig en ik probeer verder te gaan. “Wacht” zegt Nils dan, “We hebben nog geen antwoord gehad” Ik aarzel, dit kan ik niet zeggen. “Er is niks, alsjeblieft ga gewoon door” “Je liegt” zegt Owen die langzaam ook op de rand van het bed gaat zitten. “KOM OP MAD, ZEG HET ZEG HET!!” roepen Kim & Char in koor. Zelfs Puck zit me aan te grijnzen, terwijl zij het eigenlijk al weet. Rein zit ongeïntresseerd de andere kant op te kijken. “Jongens kom op, als ze het niet wil zeggen…” zegt Merel zachtjes. Iedereen rateld door elkaar. “STIL!!!!!” Iedereen kijkt op naar Merel, ze is altijd al een rustig type geweest dus dit was eigenlijk niet te verwachten. Ik onderbreek de stilte: “ik wil het niet zeggen jongens, sorry” Mijn ogen worden waterig en ik ren de kamer uit. “Hier, dat krijg je van die drukte” zegt Rein en hij rent ook de ruimte uit.

Ik zit nu in mijn kamer, onderin het stapelbed met een kussen voor mijn gezicht. Waarom ik huil? Geen idee, het werd me denk ik even wat te veel. Heb je ooit dat gevoel gehad dat je verliefd bent op iemand, die helemaal ‘Fall in love’ is met een ander? Nou…dat heb ik dus. En niet met zomaar een doodnormale jongen, nee met de leukste gitarist van een Nederlandse boyband. Ja je raad het al: Nils Käller, de leukste jongen die er voor mij is. Helemaal verliefd op Merel. Ik snap het wel.. Merel is altijd al een van de rustigste en liefste personen geweest die ik ken. Dus het was niet raar dat hij op haar viel. Maar dus, ik ben al sinds begin December verliefd op Nils, en het is nu Julie. Ja, heel lang dus. Ik gun het Merel heel erg, maar zelf zink ik elke keer in Nils zijn mooie ogen. Het doet me soms echt pijn om ze samen te zien. Maar dat noemen we ‘Acceptatie’ open staan voor de keuze’s van andere, en als hun gelukkig zijn ben ik dat ook…denk ik.
“Madelief?” Ik kijk op, Rein staat daar. “Wat?” ik veeg wat Mascara weg. “Gaat het wel?”
Hij draait de deur dicht en kruipt over Puck’s bed, dan komt hij naast me zitten.
Ik moet een smoes bedenken: “hoofdpijn” zeg ik dan maar, terwijl ik mijn kussen opzij leg.
“Er is wat meer hé?” Ik knik. “Mad, je kan me alles vertellen hé?”
Dat klopt wel, al vanaf de eerste dag dat Rein & ik elkaar leerde kennen klikte het goed, ik kon al mijn zorgen bij hem kwijt. Ik besloot niet langer moeilijk te doen en vertelde alles over Nils.
Van het begin dat ik hem leuk vond, tot het einde. Nou, er is niet echt een einde, ik vind hem nog steeds wel leuk, maar ik ben nu radeloos. Ik kan hier niet langer mee rondlopen. “Misschien moet je het hem vertellen?” Ik kijk op naar Rein.
“Ben je gek in je hoofd? Hij zal zijn hele leven awkward rondlopen als ik bij hem ben!”
Ik pak mijn kussen en smijt deze tegen Rein. “Nousworrywhetwhasmaaweenidee” zegt Rein met het kussen op zijn hoofd.
“Wat zeg je?” ik kom dichterbij en pak lachend het kussen van zijn hoofd. “Wat zei je Reintje?” Hij lacht “Ik zei: Sorry, het was maar een idee”
Ik hang boven hem, een benauwde stilte valt. Het kussen valt uit mijn hand.
Rein komt langzaam dichterbij, en dan zoent hij me. Of ik zoen hem, ik weet het niet. Oké, we zoenen elkaar. Pas na een paar minuten dringt het tot me door en ik schiet naar achter. “HOOOO!” Ik spring op en val naar achter. “Wat?” vraagt Rein terwijl hij rechtop gaat zitten. “Je…Maar…Jij..Charlotte..Jij”
Met open mond staar ik hem aan. Rein word rood. “Ik…” Ik ga op Puck’s bed zitten en kijk hem aan. “Waarom Rein? Moet je wat vertellen?” Rein word knalrood en ineens begint hij iets moeilijker te functioneren.
“Ik denk dat ik je leuk vind” Hij slaat zijn handen voor zijn mond, en mijn mond valt nog verder open.
“Wa-hat?” vraag ik met een trillende stem. Rein komt dichterbij zitten en pakt mijn hand.
“Ik denk dat ik je leuk vind, oké” “Maar, Charlotte dan?”
Rein zucht. “Ze is wel leuk, maar ik voel gewoon niet meer echt dat ik verliefd op haar ben. Ik heb dit gevoel meer bij jou…” Rein gaat met zijn hand door zijn haar en bloost.
“Sorry Rein ik…” stamel ik “Ik begrijp het, maar je moet het hem wel vertellen. Misschien heb JIJ wél geluk”
Ik zie zijn zijn gezicht langzaam betrekt. Dit vind ik zo zielig. “Rein, je moet mij ook iets beloven” Rein kijkt op. “Als je echt niks meer voor haar voelt, maak het uit. Je kan een meisje niet aan het lijntje houden” Rein knikt.
Ik kom dichterbij en geef hem een kus op zijn wang. “Je bent mijn beste vriend”
Rein trekt zijn mondhoek op, hij vond het duidelijk lief maar was nog steeds verdrietig. Ik draai de deur open en Rein gaat de kamer uit. Puck komt binnen. “Zooo, wat was dat voor fissa binnen? Duurde lang joh…” “We hebben even gepraat” Ik sta bij de deur opening en kijk naar Rein die samen met de rest het huisje uitloopt. Hij knipoogt en loopt naar buiten.
“KOM SUKKEL, WE GAAN SLAPEN!” Achter mij smijt Puck een kussen tegen mijn rug. Ik draai me om en sluit de deur.
Daarna gaat het als volgt: Pyama aan, gerommel en drukte in de badkamer, tanden gepoetst, naar bed, gekletst.. maar we waren nog maar 30 seconde aan het praten of ik hoorde al wat gesnurk langs me. Dus was ik ook maar gaan slapen.