Hoofdstuk 10: Door de tijd

Ik was bang dat als we aankwamen, iedereen boos zou worden en toch weer weg moest. Ik had het fout.
Iedereen was heel bezorgd geweest om mij.
Irina was weer terug en had geaccepteerd dat ik nu ook een deel van de familie was. Ik voelde me echt thuis hier.

De jaren daarna woonde we fijn in Denali, maar door Carlisles werk, moesten we verhuizen naar een andere stad. Dit gebeurde zo’n één keer in de 5 jaar. Dan begonnen mensen te zien dat hij niet van leeftijd veranderde.
Het was gewoon van de ene stad naar de andere stad verhuizen, tot mensen zagen dat je niet van leeftijd veranderde.
Emmett, Rosalie, Jasper, Alice en Edward gingen steeds naar de plaatselijke middelbare school. Zelf was ik nog niet oud genoeg om naar de middelbare te gaan, dus kreeg één keer in de week ik “les” van Carlisle in zijn bibliotheek.
Ik moest boeken lezen, opdrachten maken en het fijne van een geheugen die alles onthoud, is dat je niet de hele tijd dingen overnieuw moet leren.
Ik had er voor gekozen om met de Cullens, de familienaam van Carlisle, mee te gaan, omdat ik op de een of andere manier niet gescheiden wilde zijn van Alice en Jasper. Dus mijn achternaam werd ook Cullen.

10 jaar nadat Alice en Jasper mij gevonden hadden en mij naar deze familie hadden gebracht, verhuisden we naar een klein dorpje genaamd Forks. Het was een regenachtig en somber dorpje, maar zag er toch uitnodigend uit voor ons vampiers.
Doordat het vaak heel somber weer was, konden we gewoon buiten rondlopen zonder echt op te vallen. Als de zon door kwam bleven we gewoon in het bos waar ons huis stond.

Carlisle had een prachtig huis geregeld dat midden in het bos stond. Het was een soort witte villa met een oprit van zand, die leidde naar de snelweg. Aan het huis was een grote garage gemaakt waar de auto’s stonden.
De binnenkant van het huis was erg licht. Er waren heel veel grote ramen en de muren waren wit geschilderd.
Als je het huis binnen kwam, kon je door de hal de trap op naar de woonkamer en de keuken. Een verdieping hoger waren de kamers van Jasper en Alice, Emmett en Rosalie en die van Edward. Op de begaande grond was de kamer van Carlisle en Esmé, de bibliotheek en de studeerkamer van Carlisle.
Mijn kamer was op de hoogste verdieping. Met een smalle trap door een luik kwam je in een met rode tapijt belegde kamer. De muren waren ook wit, maar die werden beschilderd door mijzelf.
Verder in de kamer, tegen de rechtermuur in de hoek, stond een groot rond bed, die lager lag dan de vloer. Aan de andere kant van de kamer, stond een bureau bezaaid met papieren, potloden en stiften. Naast het bureau, aan de rechterkant, stond een grote boeken kast, met daarin strips en natuurlijk de reeks van Harry Potter, Twilight, The Vampire Diaries en de boeken van Darren Shan.
Aan de andere kant van het bureau, was een deur die naar de immens grote inloop kast leidde en daarin was weer een deur die naar de badkamer leidde.
De muur tegenover de trap was geen muur, maar één grote glaswand, met een schuifdeur, die naar het balkon leidde. Het dak was plat en als ik een keer genoeg had van mijn kamer en mijn broers –ja, ik kon Edward, Emmett en Jasper nu als mijn broers zien- nam ik gewoon een sprong vanaf het balkon en lande op het dak. Door de opening tussen de bomen, scheen hier de zon, als de zon al scheen, en lag ik gewoon op het dak letterlijk te glinsteren. Natuurlijk glinsterde mijn huid niet zoals die van de anderen, vanwege mijn half weerwolf kant, maar daardoor kon ik ook minder risico lopen om op te vallen.


Ik kwam in de loop van de jaren van alles te weten over mijn nieuwe familie. Hoe ze getransformeerd waren naar vampiers, door wie en om welke reden. Edward, Esmé, Rosalie en Emmett waren getransformeerd door Carlisle, die op zijn beurd was getransformeerd tijdens de vampier plaag een paar honderd jaar terug.
Carlisle transformeerde alleen mensen die op het randje van de dood bungelden. Edward en Esmé waren vreselijk ziek, Rosalie was mishandeld door haar toen nog aanstaande man en Emmett was zwaar toegetakeld door een beer toe Rosalie hem vond.
Alice en Jasper waren zelf bij de familie gekomen. Alice wist niet wie haar getransformeerd had maar had Jasper door haar visioenen gevonden.
Jaspers verhaal vond ik het “interessantst”, om het zo maar te zeggen.
Hij was de jongste majoor van zijn tijd en kwam op een gegeven moment drie vrouwen tegen, vampiers. Een van die drie, Maria, transformeerde hem, omdat zij hem nodig had voor haar nieuwelingen leger.
Jasper kon de emoties van de nieuwelingen onder controle krijgen, zodat ze elkaar niet zouden afslachten en zelf kon hij erg goed vechten.
Toen ik het verhaal van Jasper had gehoord bleef ik bij hem zeuren over dat hij mij ook moest leren vechten, zodat ik mezelf kon verdedigen mocht dat nodig zijn. Het duurde 2 weken voordat Jasper er gek van werd en toegaf.
Mijn lichaam groeide zoals een normaal kind gedaan zou hebben, dus mijn lichaam was vrij soepel en dat gaf meer mogelijkheden. Op achtjarige leeftijd begonnen mijn “vechtlessen”. Jasper leerde mij heel veel en hij deed dingen voor die ik later na moest doen. Ik werd steeds beter en het was mij zelf een keer gelukt om Emmett te vloeren op tienjarige leeftijd.

De bossen in Forks gaven mij de mogelijkheid om meer aan mijn vechtkunsten te werken, zonder dat iemand mij zag. Dan deed ik oefeningen zoals alle takken van de boom af schoppen of stenen hoog opstapelen en die er één voor één af schoppen of om mezelf meer bewust te laten worden van mijn zintuigen heel ver het bos in rennen, stoppen, mezelf een blinddoek omdoen en dan op gehoor en reukorgaan weer terug naar het huis toe lopen of rennen zonder iets aan te raken, behalve de grond.
Eentje die ik zelf leuk vond om te doen, maar ook lastiger was dan hij leek, was jezelf afzetten tegen de bomen en zo steeds verder omhoog komen. Het lastige ervan was dat soms, zonder dat je het doorhad er geen boom meer stond, en daardoor naar beneden viel.

Nu ben ik 14 jaar en krijg ik het vechten goed onder de knie. Jasper oefent elke avond nog even met mij. Dat kon prima, omdat ik nu gemiddeld nog maar 1 keer per maand slaap nodig had en soms nog minder. Dat lag eraan hoeveel ik van mijn energie gebruikte en hoeveel bloed ik ophad.
Ik had me aangepast aan het dieet van de familie. Dierenbloed. Ik had eigenlijk nog nooit mensenbloed gehad. Dat wilde ik graag zo houden.