``213``

Alex POV
Het maakte me een beetje onrustig dat Dean geen hulp nodig had. Oké, hij was met Rose, maar wat wist ik van haar. Wat als Dean gewond zou raken… of erger… nouja… erger? Dat kon niet, hij zou over een paar weken in hel zitten. Met een zachte grom kom ik tot stil stand. Sam draait zich naar me om als hij merkt dat ik hem niet meer loop. “alles oké?” hij loopt terug en legt zijn hand gelijk op mijn voorhoofd. Met een zachte zucht duw ik de hand weg. “ik maak me zorgen om Dean”
“je weet dat we ver van hem af zijn, we hebben al 2 dagen gelopen”
Ik knik en zucht nog dieper. “en wat als we een lift kunnen krijgen?” Sam fronst even.
“hoe denk je dat je dat zou doen?” gelijk krijg ik een grijns op mijn gezicht.

Dean POV
Nadat we nog een koppel hadden gered en alle informatie hadden die me moesten hebben. Dat het een heidse god was. Loop ik met Rose uit het lokaal van de professor. “zo we moeten alleen maar die boom in de fik steken” zeg ik schouder op halend. Rose knikt en als ik naar voor kijk staat de sheriff voor me. Voor ik het weet ga ik knock out.
Met een luide kreun word ik wakker. “Rose?” het komt er erg ruw out. Iemand naast me beweegt en een zachte kreun doet me langzaam naar Rose draaien.
“we moeten een plan hebben…” Ik knik langzaam maar voordat we wat kunnen bespreken gaan de deuren open en worden we naar de plantage gebracht en vast gebonden. Wanneer ze weg lopen kan ik het niet helpen om nog wat te roepen “Ik hoop dat die appeltaart het waard is!”

Als het donker is kijk ik naar Rose. “enig idee hoe we hier weg komen?” ze kijkt met een geïrriteerde blik terug.
“ik dacht eerder dat jij een idee had” ik zucht even en probeer mijn handen weer los te krijgen.
“kan je iets van beweging zien?” Rose schud haar hoofd gelijk maar valt stil als er voetstappen klinken.
“Dean!” mijn hoofd schiet naar het geluid.
“Sam!, ik neem alles terug! Ik ben blij je te zien” een zachte grinnik volgt Sam en Alex komt inbeeld.
“dat was schattig Dean” zegt ze met een knipoog voordat ze bij Rose neerknielt en haar begint te bevrijden. Rose kijkt wat wantrouwig naar Alex.
“let op de vogelverschrikker” zegt Rose tegen haar. Alex fronst even en kijkt naar waar ze vandaan komt.
“wat voor vogelverschrikker?”

het spijt me zooooooo erg dat ik zo lang niet heb geschreven, maar ik was bezig met een paar andere verhalen tussendoor, en ik wist niet hoe ik door moest. en dit deel en de volgende 1 of 2 zijn ook zo slecht, sooooorrrrryyyyy!!! ik probeer er weer in te komen nu ik naar school ga.