Let the walls break down (atl) 35

"Jongens, jullie cadeaus zijn allemaal zo mooi en zo duur. Ik heb het gevoel alsof het mijne er niets tegenover voorstelt." Ik neem mijn cadeautjes en leg ze allemaal op tafel om ze één voor één te overhandigen aan de jongens. "Ash, het maakt niet uit hoe duur of goedkoop die cadeaus zijn. Je geeft ons de liefde en vriendschap die we nodig hebben en dat is het belangrijkste." antwoordt Alex. "Ja, zoveel vriendschap dat ik de laatste maanden meer tegen jullie, en dan vooral Jack, heb staan roepen dan vriendelijk te doen." reageer ik sarcastisch. "Dat was allemaal het gevolg van misverstanden. Het is oké, we zijn nu allemaal bij elkaar en dat is het voornaamste."é gaat Jack erop in. "Ik zal morgenavond voor jullie uitgebreid eten maken. Jullie komen naar mij thuis rond 5.30 uur." besluit ik. "Ben je zeker? Je hoeft het niet te doen, wat onze cadeaus ook zullen zijn, we zijn al lang blij dat je bij ons bent." Rian kijkt me afwachtend aan. "Ja hoor, het is oké, ik kook graag en dan weten mijn ouders ineens met welke zotten ik omga." verzeker ik hem. "Zotten, zotten, wie is er hier zot. Jij moet blijkbaar een lesje leren." Zack komt op me af. "Lopen, mama, lopen. Zack gaat je iets doen." roept Ivy lachend. Meteen loop ik richting de keuken met Jack achter me aan. Na enkele toertjes te lopen rond de keukentafel heeft Zack me al snel te pakken. Hij laat me in de zetel vallen en begint me te kietelen.

Als mijn buik begint pijn te doen van het lachen smeek ik hem op te houden. "Zeg: ik meende niet wat ik zei, ik ben zelf zot en hou van Jack, Alex, Rian en vooral van Zack." Hij stopt met kietelen en kijkt me afwachtend aan. "Dacht het niet, als ik zoiets..." Zack begint me weer te kietelen. "Als, haha, ik zoiets zou, haha, zeggen, Zack, stop alsjeblieft. Ik meende niet wat ik zei." Zack stopt opnieuw met kietelen. "Ik ben zelf zot en hou van Zack, Alex, Rian en vooral van Jack. Sorry, ik kan het niet op een andere manier zeggen want dan zou ik liegen." zeg ik. "En liegen mag niet" vult Ivy aan. "Je kan maar beter zien dat het lekker is morgenavond." waarschuwt Zack me lachend. "Als mama kookt is het altijd lekker"

Ik zet me recht en neem één voor één de cadeautjes. Alex krijgt enkele armbandjes, allemaal gemaakt door Ivy en mij. Zack krijgt een T-shirt. Rian krijgt drumstokjes en Jack krijgt een paar schoenen die hij al zolang wou. "Dankjewel Ashley" zeggen ze allemaal in koor en overladen me met kussen. "Niet eerlijk, ik wil ook kusjes." protesteert Ivy. Lachend gaan de jongens naar haar en geven haar ook een heleboel kussen. "Ik heb ook nog andere cadeautjes voor jullie." Uit haar broekzak haalt ze een wirwar van touwtjes. Als ze ze allemaal uit elkaar gehaald heeft blijkt al gauw dat ze voor elk van de jongens zelf nog een armbandje gemaakt heeft met hun namen. "Voor wie zijn die anderen?" vragen Alex en Rian nieuwsgierig. "Die zijn voor Matt, Nano, Greico, Vinny en DannyK" zegt ze blij. "Heb je ze allemaal al ontmoet?" vraag ik haar toch wel verbaasd. "Ja, Alex zei dat ik hun moest ontmoeten want dan was ik het coolste meisje op heel de school." Met een grote glimlach kijkt ze me aan. "Ik zie ze volgende week terug. Dan moet je ook meekomen mama, dan kan je ze ook leren kennen. Ze hebben me beloofd dat ze me dan zouden leren skaten en ooit gaan ze me meenemen op tour zodat ik nog veel andere coole jongens leer kennen. Ze zeggen dat er bijna geen meisjes bestaan die cool genoeg zijn. Daarom leren ze me cool zijn. Kijk, dat hebben ze me al geleerd." Ze slaat met haar kleine vuistje tegen die van Alex en doet zo een heleboel bewegingen achter elkaar. "Goed zo, Ivy. Dinsdag gaan we met je mee naar school en dan laten we die gastjes en chickies van je klas eens zien wat voor een cool meisje je wel niet bent." beloofd Alex haar.