Everything happens for a reason.

Maika, Jay en Christian zijn nu ongeveer een halfuur weg en langzamerhand begin ik toch wel volle zinnen te spreken. Wat al een heel wonder is voor mij, normaal gezien duurt het uren voor ik in zinnen begin te praten als ik verlegen ben. En toch wel vijf namiddagen voor ik helemaal los word voor de anderen. Maar bij Chris... Dat is anders, iets aan hem doet me goed voelen. Hij lijkt me echt iemand die niet snel een mening vormt over iemand. Volgens mij kan je echt goed met hem praten en zo, nu maar hopen dat ik gelijk heb. "Je praat al wat meer, dat is wel leuk. Je hebt een lieve stem." Ik lach zachtjes. "Jij ook hoor." Hij lacht en schud zijn hoofd. "Heeft mama je nooit geleerd dat je niet mag liegen Lilly?" Ik grinnik. "Lieg ik dan?" Vraag ik nep verbaasd en breed lachend. "Oké, Lilly praat. Hoe is het je gelukt Chris?" Lacht Maika's stem, geschrokken draai ik me om. In de opening van de houten versleten deur staan Jay, Maika en Christian. Hun handen vol chips, alcohol, monster en redbull. Ik grinnik zachtjes. Typisch Maike, voor onze vriendschap op de klippen liep. -Drie jaar geleden, ja, ik ben negentien inmiddels. Best oud.- Hielden Maika en ik altijd wedstrijden wie 't meest kon eten en drinken zonder te kotsen. Maar uiteindelijk belandden we allebei met zware buikpijn op de bank en zware diarree. Maar kotsen, dat kwam er niet van. Als ik uit mijn kleine flashback ben geraakt merk ik dat de jongens verdeeld liggen op de versleten banken en allemaal wat zitten te prutsen met chips, redbull en de alcohol. Ik heb nog niet gezien wat het is. "Oké, nu je praat hé, Lilly. Ik ben Christian." Zegt Christian, ik lach een beetje om zijn manier van doen en knik. "Oh, fijn, tegen jou praat ze en tegen mij niet? Mijn naam begint ook met Chris hoor." Zegt Chris nep beledigd. "Ik ben Lilly." Zeg ik met een lieve glimlach en begin daarna weer te lachen. "Wauw! Een hele zin!" Lacht Maika, ik neem een chipje uit de zak van Christian en gooi het naar Maika's hoofd. "Mondje dicht jij." Lach ik, hij knikt geheimzinnig en begint daarna te lachen.
Jay en Christian zijn ondertussen naar huis. Dus blijven enkel Maika, Chris, ik, smirnoff en een heleboel lege zakken chips en blikjes redbull over. "Ik ga ook naar huis, kom je mee Lill?" Ik schud mijn hoofd. "Ze blijft bij mij." Lacht Chris, Maika kijkt me moeilijk aan en knikt daarna zuchtend. "Ik denk dat wij nog hele goede vrienden gaan worden Lilly." Ik glimlach lief naar hem. "Ik heb het gevoel dat ik je alles kan zeggen, maar ik durf niet." Lach ik op een sullige manier, hij kijkt me verward aan en komt dichter zitten. "Wat wil je me dan zeggen? Ik weet dat je me nog niet echt kent en zo. Maar je kunt me echt alles zeggen." Ik knik. "Ik weet het niet zo goed, ik ben heel erg verlegen. En dingen zeggen aan mensen ligt niet echt in mijn aard. Dan heb ik het gevoel dat ik hun tijd verspil." Chris kijkt me geschrokken aan. "Gekkie, helemaal niet!" Ik glimlach lief naar hem en laat me naar achter vallen tegen de neksteun van de bank. "Heb je zin om naar een film te gaan? Met mij." Ik knik. "Is goed hoor, maar welke?" Hij lacht zachtjes. "Twilight." Ik lach en rol mijn ogen. "Echt? De hype van het moment? Eigenlijk kende ik die boeken niet, maar iedereen wel of zo. Ik voelde me echt belachelijk toen iedereen er op school over bezig was." Lach ik, hij schud zijn hoofd lachend. "Ik kende het ook niet, maar nu ben ik toch benieuwd. Zelfs Maika vind 'm goed." Mijn mond valt open van verbazing, Maika is niet echt een type voor films. Ik knik hevig. "Wij gaan naar de vampiertjes kijken." Lacht Chris, ik kijk hem raar aan lach zachtjes. "What the fuck." Hij lacht.