Proloog

Lucy pov.

Ik wordt slaperig wakker en tot mijn grote schrik zie ik dat het al 9 uur is. Snel schudt ik Kathie wakker. 'Kat wakker worden' roep ik paniekerig. 'Wat ik wil nog niet opstaan!' mompelt Kathie en ze slaat wild met haar armen om haar heen. 'We gaan eindelijk weg van al deze problemen!' schreeuw ik in haar oor. ' Ik ben niet doof hoor, nou ja nu misschien wel!' zegt ze verontwaardigt. 'Maar sta nou ohop' zeg ik ongeduldig. Ondertussen kleed ik me snel aan een gewone spijkerbroek met scheurtjes en een fel topje. dan sjees ik naar beneden en maak een paar boterhammen klaar. Net als ik klaar ben stormt Kathie de trap af. 'hehe treuzelpiet! laten we gaan!' roep ik enthousiast. ' Lets go!!!' roept Kathie dan ook eindelijk. Ik pak mijn broers auto die ik al klaar had gezet en ga op de bestuurdersstoel zitten. Als Kathie ook zit geef ik gas. 'Hopelijk worden we niet aangehouden door de politie' giechelt Kathie nerveus. Als we eindelijk bij de snelweg zijn zie ik daar toch onze angst staan: de politie. Ze wenken dat ik bij ze moet stoppen het zijn twee jongere mannen rond de 25. Ik draai het raampje open en verwacht het ergste. 'Hallo mevrouw bent u niet wat te jong om auto te rijden? mag ik misschien uw rijbewijs even zien? vraagt de politieman. 'Ja ik ben wat te jong maar mijn broer ligt ernstig ziek in het ziekenhuis en onze ouders zijn niet thuis dus moest ik naar hem toe alstublieft laat me doorrijden' lieg ik. 'rij dan maar snel door en beterschap hé.' Maar ik duwde het gaspendaal alweer in. 'Wij zusjes?!' proest Kathie uit. 'Ik moest toch iets verzinnen!' giechel ik inmiddels ook al. Dan zien we de parkeerplaats van het vliegtuig liggen en ik parkeer de auto. snel stappen we uit en rennen naar binnen, we zijn nog net op tijd met onze koffers afgeven en we rennen door naar de douanen. Als alles is goed gekeurd en we onze paspoorten hebben laten zien zitten we toch eindelijk in het vliegtuig. bijna meteen vertrekken we. Kathie valt al snel in slaap en ik kijk een beetje naar buiten.