3. The Eastern Settlement

‘Zou je alsjeblieft twee paarden gereed willen maken voor vertrek?’ vroeg ik aan Camille. Camille knikte en liep de grote zaal uit. ‘Voordat jullie gaan’ zei de ecliptiaan. ‘Zou ik zorgen dat jullie onherkenbaar zijn. Meer weet ik ook niet, maar dat kreeg ik te horen’. Ik knikte en liep naar mijn kamer. Uit mijn kledingkast pakte ik een lange mantel waar een capuchon aan zat. Ik deed de capuchon over mijn hoofd en liep mijn kamer uit richting de poort. Pisces en Aries stonden daar al te wachten samen met de twee paarden waar ze op zouden gaan rijden. ‘Klaar om te gaan?’ vroeg Pisces toen ze mij zag. ‘Absoluut’ zei ik en ik transformeerde. Ik ging voorop gevolgd door Pisces en Aries.

Het duurde even voordat we aan zouden komen bij de plaats waar we de oostelijke vestiging zouden gaan plaatsen. Na ongeveer anderhalf uur gereden te hebben kwamen we aan bij de plaats. Ik zag het in de verte al liggen dus besloot ik om weer terug te transformeren in een mens en Pisces en Aries zetten hun capuchons op. Langzaam naderden we de plaats en ik zag al meteen wat er mis was. Er hing een grote rode vlag met een groot teken erop op de muur van het gebied. Het was het Yin en Yang teken en ik wist meteen dat ze hier een vestiging hadden geplaatst. De poort stond open en samen met Pisces en Aries liep ik de poort door. De capuchons overschaduwden onze gezichten zodat we niet herkend werden. Voor de zekerheid had ik twee pijlen meegenomen waar ik mee kon vechten. De vestiging was nog niet af en verschillende seres waren hard aan het werk. ‘Er moet nog een hoop gesloopt worden willen wij werden kunnen bouwen’ hoorde ik ineens een stem schreeuwen. We liepen verder de vestiging binnen en ik zag dat er een meisje met bruin lang haar op de grond lag. Ze huilde en ze zag er doodmoe uit. De sere die zojuist geschreeuwd had, had een lange zweep vast. ‘Ik kan niet meer’ bracht het meisje uit. De zweep van de sere ging omhoog en kwam met een harde knal op de rug van het meisje terecht. Vermoeid stond het meisje op en haar handen begonnen te transformeren in loden vuisten. ‘Libra’ fluisterde Aries. Libra liep naar een aantal stenen palen en sloopte ze met haar vuisten. ‘Dat kan sneller’ zei de sere en zijn zweep ging omhoog. ‘Ik ga ingrijpen!’ siste Aries en hij trok de capuchon van zijn hoofd af en rende op de sere af. Onderweg transformeerde hij en net voordat de zweep Libra raakte, makte Aries de zweep af en trok hem uit de handen van de sere. Verschillende seres keken nu naar Aries en naar ons. ‘Blijf van mijn vriendin af’ siste Aries. Libra draaide zich om en tranen stroomde over haar wangen. Aries vuurde een witte vuurstraal af op de sere en de sere vloog achterover tegen een muur aan. Verschillende seres omsingelde Aries terwijl hij Libra omhoog hielp. ‘We moeten ze helpen’ zei ik tegen Pisces en beide transformeerde we. ‘Laten we hier nou geen probleem van maken’ zei ik toen ik op de groep seres afliep. ‘Kijk is aan’ zei de sere die zojuist tegen de muur aangeslagen was. ‘Het verbannen sterrenbeeld’. ‘Zo te zien hadden we dezelfde plannen om een vestiging hier te plaatsen, maar jammer genoeg zijn wij te laat. Geen zorgen, ik zal jullie in alle rust verder laten bouwen, op een voorwaarde dan. Libra gaat met ons mee en jullie laten haar met rust’. ‘Ik denk dat jij niet zoveel te willen hebt, banneling’ zei de sere. ‘Ik denk serieus dat jullie niet met mijn leger te maken willen hebben, of wel soms?’ vroeg ik. ‘Jij hebt al heel lang geen leger meer Sagittarius’ zei de sere. ‘Je staat er alleen voor samen met Pisces en Aries en die twee magiërs’. ‘Als jij dat denkt, dan moet je dat vooral doen, maar Libra gaat met ons mee’. Aries ondersteunde Libra en liep weg van de groep seres. ‘Dit zullen we aan Yin en Yang melden’ zei de sere. ‘Denk maar niet dat je van ons af bent’. ‘Ik zie ze graag verschijnen’ zei ik lachend en samen met de andere liepen we richting de poort. Ik wist al vrijwel direct dat de seres ons zouden gaan aanvallen, dus ik zette mezelf al schrap. Toen de eerste rode vuurstralen op ons afkwamen, draaide ik me om en creëerde een muur van vuurstralen. De rode vuurstralen knalde er tegenop en wij hadden de tijd om weg te vluchten.

Toen we ver genoeg waren van de vestiging, besteedde ik pas aandacht aan Libra. ‘Ben je ernstig gewond?’ vroeg ik aan haar. ‘Het valt mee’ zei ze. ‘Ik ben vooral uitgeput en op een paar rode striemen ben ik in orde. Sorry, dat ik niet meteen met je mee gegaan ben toen je verbannen werd. Ik dacht dat ik altijd blindelings erop kon vertrouwen dat Enora en Helena de juiste beslissingen zouden maken. Maar nu hebben ze hun eigen graf gegraven en nemen ze de andere sterrenbeelden ermee in. Ik ben niet de enige die zo behandeld wordt, op een na dan’. ‘Wie behandelen ze dan wel goed?’ vroeg ik. ‘Virgo’ zei Libra.