Chapter 51

“Wat gaan we vanavond doen?” vraag ik na een tijdje nieuwsgierig. “Nou euh, ik dacht aan naar de Londen Eye te gaan? Over het donker Londen uitkijken?” stelt hij voor. Ik knik heftig. Dat moet prachtig zijn! “Ik ben voor!” roep ik direct enthousiast, waarop hij schaterlachend zijn hoofd schudt. “Je bent raar, Ans” mompelt hij dan, waarop ik dan weer mijn schouders ophaal. Oh ja, ik moest ook nog naar Niall gaan vandaag… “Euh, Robin… Liam had gevraagd of ik deze namiddag wilde komen… Je snapt’t wel, over hoe we het allemaal gaan aanpakken … van Niall en mij…” zeg ik twijfelend. Robin zijn gezicht betrekt. Jeej, ook dat nog. Een teleurgestelde beste vriend. Niets leuker dan dat. “Oke dan, maar morgen gaan we een hele dag samen iets doen, oke?” zegt hij koel, met de nadruk op ‘samen’. Ik knik hevig. “Promised!” glimlach ik, waarop hij terugglimlacht.

“Robje, ik ben weg he!” roep ik door de megagrote hotelkamer. Ik gris nog mijn intussen opgeladen gsm van achter het bed en net als ik de deur achter me dichtdoe, hoor ik iets dat op ‘ja!’ moet lijken. Ik grinnik. Robje toch. Al bij al, ben ik blij dat hij er niet echt zo’n drama van maakte dat ik niet van me liet horen. Nu ja, hij kent me al langer dan vandaag. Nog even check ik of ik alles wat ik zou nodig kunnen hebben in mijn handtas heb gestoken –gsm, geld, zakdoek, zonnebril, deo, balpen, een klein blokje papier- en dan loop ik naar buiten.