5:Hermione is back

'Het lachen zal jullie snel ontgaan.' zei een stem, de stem van Romeo Wolkenveld. Meteen stopten ze met lachen en keken Romeo angstig aan. 'Wat is er?' vroeg Harry die nog het meest bij zinnen was. 'Wemel,' begon Romeo zich tot Ron wendend. 'We hebben haar gevonden.' zei hij en hij boog zijn hoofd. 'W ... wie?' stamelde Ron bibberend. 'Hermelien?' vroeg Harry verbaast, Romeo knikte. 'Is ze oké?' vroeg Ron die eindelijk terug de moed had gevonden om te spreken. 'Ja Wemel.' zei Romeo knikkend. 'W ... waarom zei u d... dan: "Het lachen zal jullie snel ontgaan"?' vroeg hij hikkend. 'Als ik jullie de laatste tijd zie "werken" lijkt het meer alsof jullie lol trappen. Je zou mijn baan is moeten nemen. Met die koboldenopstand heb ik m'n handen vol!' klaagde hij. 'Voor twee kluizen vol in Goudgrijp,' zei Ron lachend, 'Graag!'

Ze wandelde over het grasveld voor Zweinstein op het pad dat naar het huisje van Hagrid liep ze hadden deze keer hun bezems opgeroepen zodat ze niet heel het eind naar Zweinsveld moesten wandelen om daar dan te verdwijnselen. 'Gaan jullie maar. Je vrouwtje word goed verzorgd en ze is al thuis maar ze heeft rust nodig, er zal ook een dokter zijn Wemel.' dat laatste voegde hij er maar stil aan toe en Ron bleek het niet gehoord te hebben. 'Welke dokter?' vroeg Harry nieuwsgierig. 'Malfidus.' fluisterde Romeo snel en onduidelijk maar Harry knikte met een verzuurde blik.'Gaan we nu?!' vroeg Ron kwaad. 'Anders moeten we wachten tot dat de dokter weg is anders word het maar druk bij Hermelien en wie weet wat heeft ze mee gemaakt. Dat lijkt me dus het beste idee.'
'Inderdaad dat zou ik ook doen het is nooit goed om drukte rond je te hebben als je rust nodig hebt.' zei Romeo Wolkenveld instemmend. 'Nee!' riep Ron. 'Ik ga naar mijn vrouw en wel nu!' hij steeg op en vloog er vandoor. 'Ga er dan maar achteraan Potter.' zuchtte Romeo en hij draaide met zijn ogen en Harry vloog weg.

Ze hadden hun bezems weer verborgen gehouden onder de onzichtbaarheidsmantel. Harry opende de deur en een seconden wouw hij Ron tegen houden hopend dat hij hem kon bezighouden tot dat Malfidus weg was, ondanks Malfidus' vriendelijk optreden van voordien zou Ron laaiend worden bij het zien van hem die Hermelien verzorgde. Maar Harry keek naar hem en zag zijn bezorgde blik, zo had hij hem nog nooit gezien! De deur stond nog maar op een kier maar Ron had zich er al door gewurmd en snelde naar boven - omdat Ginny die hen had horen aan komen die kant op wees.'Hallo.' zei ze tegen Harry. 'Je ziet me enkele dagen amper en al wat je doet is "hallo" zeggen?' vroeg Harry. 'Jij bent altijd weg.' wierp ze tegen en ze kusten elkaar. Toen kwam Ron de trap af gesneld. 'Kom we gaan Harry!' zei hij op een kwade toon.'Is Hermelien oké?' vroeg Harry.'Ja.'zei hij nog kwader dan voordien. 'Wat heb je?' vroeg Harry die zijn stem verhief. 'Heb jij gezien door wie Hermelien verzorgd word?' vroeg hij en hij wees naar boven. 'Romeo vertelde het.' zei Harry stil. 'Wat?! En dat moet je mij niet vertellen?' vroeg Ron. 'Nog beter! Mijn beste vriend.' riep hij kwaad. 'Ik wou het juist om deze reden niet vertellen iedere keer als iemand in jouw ogen iets verkeerd doet dan word je kwaad en loop je weg!' riep Harry terug Ginny schrok zo dat ze meteen de keuken in liep. 'Bedoel je nu dat ik laf ben?!'
'Jouw woorden, Ron, niet de mijnen!' riep Harry terug. 'Hermelien heeft verzorging nodig en die krijgt ze anders als vele andere mensen begrepen?!' riep Harry. Ron wandelde terug naar boven en duwde Harry met zijn schouder uit de weg. 'Zo doen we altijd als we ruzie hebben.Dan gaat het meestal sneller over.' zei Harry tegen Ginny die terug de keuken uitwas gekomen toen ze gestopt waren met roepen. 'Ik hoop dat het helpt.' lachte Ginny. 'Dat doet het.' knikte Harry. 'Dat doet het iedere keer!'

Malfidus kwam naar beneden met Ron op de voet, die zijn toverstok stevig in de hand hield zag Harry. 'Ze is weer helemaal beter maar heeft rust nodig, ze had enkel een snee in haar arm en er is geen enkele spreuk of vloek op haar gebruikt.' zei Malfidus duidelijk opgelucht, waarschijnlijk omdat Ron niet meer op hem zat te vitten terwijl hij Hermelien na keek. 'Ik en Ron zouden haar graag een paar vragen willen stelen, in verband met het onderzoek dat we doen, gaat dat?' vroeg Harry vriendelijk. 'Ja maar ik zou er één dag mee wachten ze heeft zeker geen goede tijd gehad.' zei Malfidus. 'Laat jij hem even buiten, Harry?' vroeg Ginny. 'Natuurlijk.' zei Harry die naar de deur wandelde. Hij was bijna zeker dat hij zich vergiste maar hij meende Ron naar Malfidus te zien lachen toen ze voorbij hem wandelde. Harry opende de deur en Malfidus stapte op de drempel. 'Ik zorg ervoor dat je zo snel mogelijk met mijn vader kunt spreken.' fluisterde Malfidus in Harry's oor. 'Oké dank je ook voor Hermelien.' fluisterde Harry terug. 'Niet nodig ik heb nog wat goed te maken met jullie, denk ik.' het was door dat laatste toe te voegen, en ook de manier waarop, dat het arrogant in Harry's oren klonk. 'Zie je Potter!' zei hij en hij nam zijn toverstok klaar om te verdwijnselen. 'Zie je.' zei Harry en in één flits was Malfidus weg. Harry ging terug naar binnen en wandelde naar de woonkamer. 'Fijn dat ie weg is.' zei Ron met een grijns en hij rekte zich uit alsof er een zware last van zijn schouders was gevallen. 'Hij heeft Hermelien goed verzorgd hoor!' bracht Ginny tegen op de wat zij een onbeleefde opmerking vond. 'Ja dat zal wel.' wuifde Ron weg. 'Het was stil zonder Hermelien.' zei Harry. 'Ja niemand die mij verbeterde.' zei Ron en het drietal begon te lachen wat de waarheid van Rons woorden meer dan bevestigde.