2.1

Sylvene Katherina Falleth

Kreunend sloeg ik de dekens van me af. Waarom moest ik ook al weer zoveel drinken? Ohja het was iets te gezellig dat was het ja.. Ik probeerde nog wat delen van vannacht te herinneren. Stukjes kan ik me herinneren maar de hele avond, vergeet het maar. ‘Wacht, wacht.. die ogen die lach, die jongen! Faaack. Waarom ben ik vergeten ze naam te vragen!’. Al grommend liep ik naar de koelkast. Ik krijg het ook altijd werkelijk waar voor elkaar om een leuke avond te hebben met een stel vriendelijke jongens, vergeet ik hun namen. Echt werkelijk hoe dan!? Ik trek de koelkast met een zucht open. “Wat kan ik binnen houden met een kater?” mompelde ik. Een paar tellen later hoorde ik een sleutel in het slot. Daniëlle was terug van haar nachtelijke avontuurtje. Met een grijns kwam ze de keuken ingezet. ‘Ohh Syll! Het was geweldig!’ gilde ze zowat. Stug hield ik mijn hoofd uit de koelkast en keer haar nors aan. ‘Kind, ik heb een kater. En holyshit tell me all, maar op een normale toon alsjeblieft.’ en ik keek haar lieflijk aan. Ze begon een beetje te grinniken ‘Sorry.’ Ik zette het pak met Jus ‘d Orange voor me neer en keek haar vragend aan. ‘Wil je ook een glas?’ ze begon te knikken terwijl ze één van de hoge stoelen van het kookeiland naar achteren schoof. Ik pakte twee grote glazen uit het keuken kastje en kwam naast haar zitten. ‘Dus Kenneth Michaels toch? Vertel op. Wat hebben jullie allemaal uitgespookt?’ Ze kreeg direct een kleine grijns op haar gezicht. ‘Oh dus jullie hebben vieze dingen gedaan ja, jaa ik zie het al die grijns op je gezicht. Elle hier kun je niet omheen!’ Nu schoten we beide weer in de lach.

‘Dus je bedoelt, hij was niet slecht met dingen daar onder ja?’ Elle gaf me een stoot tegen me schouder. En weer schoten we in de lach. Het was ook wel hilarisch. We zitten hier nu al een goed uur en we hebben de helft van de tijd in een deuk gelegen. ‘Maar dus, hij is voor herhaling vat baar?’ Schijnheilig begint ze te knikken. ‘Gekkie!’ ik trok haar tegen me aan. ‘Je kunt ook gewoon niet zonder mannen hè?’ schuldig keek ze me aan. ‘Moeten ze hier ook maar niet zo verdomt knap zijn!’ Weer een lachbui. ‘Maar zeg eens Syll, wie waren die knappe jongen waar jij gisteren mee stond te praten? En ontkennen kan je niet want ik heb je wel gezien! Vooral met die jongen met dat bruine korte haar en die jongen met dat lange donker blonde haar. Damn die had wat mysterieus!’ ‘Elle, pas op man straks glij je nog van die stoel af gek kind, bah!’ Grijzend keek ze me weer aan. ‘Maar zeg op!’. God hoe ze zo gaat reageren als ze hoort dat ik hun nummer niet heb of niet eens hun naam, ze vermoord me! ‘God, ja uhm hoe zal ik het zeggen… Ik heb geen van hun nummers en weet niet eens hun namen! Het enige wat ik weet dat ze in een band zitten en dat die jongen met lang donker blond haar model staat bij Dsquared..’ Vanuit mijn ooghoeken keek ik nu naar haar reactie. ‘Wacht wat model serieus! Ik wist dat ik hem eerder had gezien! Bij Dsquared zei je? Ik heb bij een modeshow van hun gezeten, en heb hem inderdaad op de catwalk gezien. Hij had toen wel zwart haar en wat make-up dacht ik, wat hem ook niet verkeerd stond! Maar, ik weet zijn naam ook niet.’ Ineens draaide ze haar hoofd strak naar het mijne en gaf me een tik op me achterhoofd. ‘Dom kind ben je ook! Weet je ze naam niet en heb je ook niet zijn nummer, god ik hoop dat je genoeg impact hebt gemaakt bij hem dat hij je misschien op zoekt! Ik bedoel hij vroeg immers of je ook bij Dsquared was geweest voor casting, dus.. ik hoop het maar voor je! En bovenal wie kan er nu om jou heen, je bent prachtig. Én voordat je de discussie weer begint ook zonder make-up. Mens word wat zekerder van jezelf, je mag er wezen!’ Ratelde ze aan één stuk door. Ken je dat moment dat je iemand gewoon in je hoofd op “mute” zet en zelf begint te dromen. Nou dit is zo’n moment..

Reacties/Feedback ?