03. Never forget that.

*Zoey P.O.V*
Er was weer een saaie nutteloze week voorbij. En ik was nog niet gebelt door Justin. Hij is me vast vergeten. Dat is logisch want wat moet een beroemde jongen die geliefd word door elk meisje, met zo'n lelijk kind als ik? Ik hoorde een bekend geluid. Het was mijn oermobiel. De nokia-ringtone galmde door mijn kamer. Ik pakte mijn mobiel en keek op het schermpje. Justin Bieber, stond er. Ik lachte, wat een toeval.
''Met Zoey''
''Hey met Justin''
''Oh hey''
''Ik zou je nog bellen om te vragen of we een keer ergens iets samen konden drinken.''
''Haha ja inderdaad.''
''Bij deze vraag ik je dan mee uit''
Ik kreeg een grijns van oor tot oor en mijn hart maakte een spronggetje.
''Morgen 4 uur bij het basketbal veldje, zie je dan''
''Tot dan.''
En hij hing op. Je kan me misschien raar vinden, maar ik kon het gewoon even niet inhouden. Ik gilde mijn longen er zowat uit en begon blij op mijn bed te springen. Opeens deed iemand de deur open. Daar stond Joey, mijn broer. ''Ik snap dat je blij bent Zoey, maar kan je dan wel even wat stiller zijn. Er leven meer mensen in dit huis.'' zei hij geirriteerd en knalde de deur dicht. ''WEES JIJ DAN OOK STIL MET DE DEUR!'' gilde ik hem nog na, maar ik denk niet dat hij me nog hoorde.

*Justin P.O.V*
Ik keek op mijn horloge. Het was al kwart over 4 en Zoey was er nog niet. Ik was net van plan haar te bellen, toen ik uit de straat een meisje zag komen. Zoey. Ze rende naar me toe. ''Sorry, dat ik zo.. laat ben. Ik..-'' ''Het geeft niet'' Uitgeput lachte ze naar me. ''Kom ik heb een leuk terasje gezien hier in de buurt'' zei ik. Ik pakte haar hand en samen liepen we opweg naar het terasje.
Eenmaal aangekomen gingen we buiten aan een tafeltje zitten. Meteen kwam er een meisje aangelopen om te vragen wat we wouden bestellen.

*Zoey P.O.V*
Het meisje was al bij onze tafel aangekomen voordat ik ook maar uberhaupt kon kijken wat er allemaal was. ''Wat wil je bestellen?'' vroeg ze aan Justin. ''Doe maar een cola'' zei hij terwijl hij naar mij bleef kijken. ''Oke, en wat wil dat meisje?'' vroeg ze weer aan Justin. Ze knipperde de heletijd met haar wimpers. ''Zoey, wat wil jij?'' Hij bleef naar me kijken. ''Uhm doe mij maar een Ice tea.'' ''Oke, en nog iets anders misschien?'' vroeg ze alweer aan Justin. Het begon me te irriteren, ze deed alsof ik lucht was. ''Nee niks anders'' zei hij. Het meisje keek me nog even vies aan en liep daarna weg.

Na een tijdje gekletst te hebben hadden we eigelijk best wel honger. We wouden net wat bestellen tot we onderbroken werden. ''Bieber'' zei een koude stem. Ik draaide me om, daar stond een jongen met halflang bruin haar en bruine ogen. Opzich was hij best knap. ''Wolff.'' kaatste Justin terug. Zo te zien vonden ze elkaar niet echt bepaald aardig. ''Zo en wie ben jij dame?'' zei de jongen en keek me aan. ''Ehm, Zoey Counter'' ''Zo, zo en wat moet zo'n mooie meid als jij met zo'n jongen als Bieber?'' zei hij terwijl hij mijn hand pakte. ''Natt Wolff is trouwens de naam'' zei hij en gaf een kus op mijn hand.

*Justin P.O.V*
Blosend trok Zoey haar hand terug. De sukkel. ''En Zoey, je hebt zeker wel vaker gehoord dat je een lekkerding bent.'' zei Natt en gaf haar een knipoog. Ze bloosde. Geen goed teken. ''Oké, oké zo is het wel weer genoeg Wolff'' zei ik en ging voor hem staan. ''Oh, en dat bepaal jij babyface?'' ''Houd je bek'' zei ik boos. Die jongen ging tever. ''Oke, zo is het wel weer genoeg geweest.'' zei Zoey die tussen ons in was gesprongen. ''Ja Bieber, ze heeft gelijk, het is wel weer genoeg geweest met jou'' zei hij en wierp een schijnheilige blik. Boos ging ik weer zitten. ''Nou het is maar weer eens tijd dat ik ga.'' zei hij. ''Dag Zoey, ik zie je nog wel een keer'' zei hij en knipoogde naar haar. Ik voelde dat ik jaloers werd. ''Ohja, en Bieber jij verdient niet zo'n meisje, dus doe vooral niet teveel je best'' zei hij en liep weg, de menigte in.