1.5

Sylvene Katherina Falleth

Even een seconde leek het of ik bevroor. Die ogen, die spreken meer boekdelen dan die van Daniëlle. Vlug probeerde ik me weer te herstellen want ik zag zijn mond bewegen maar ik hoorde de woorden niet. ‘Sorry wat zei je? De muziek..’ daar schoof ik het maar op af, anders sta ik hier ook mooi voor lul. ‘Wat je wilt drinken.’ Zei hij lachend. Ik slikte wederom nog een keer. Poeh, die jongen heeft wat. ‘Een Bourbon graag.’ Zei ik een tikkeltje verlegen. Hij lachte even en ik merkte dat de rest me even verbaast aan staarde. ‘Wat?’ stamelde ik een beetje onzeker. Een jongen met wat langer bruin zwartachtig haar lachte even. ‘Nou ja, je bent dan best een vrouw met karakter.’ ‘Hoezo.’ vroeg je lachend. ‘Nou het is best een drankje meet een specifieke smaak, en niet veel vrouwen, dames die ik ken vinden dat lekker.’ zei dezelfde jongen. ‘Ik ben ook niet de meest voor de hand liggende vrouw.’ Zei ik op mijn beurt en gaf hem lachend een knipoog. Hij knikte een keer goedkeurend en ik draaide me even terug naar de jongen die me net had gevraagd wat ik wou drinken. ‘Zal ik even met je mee lopen?’ Even keek hij me verbaast aan. ‘Graag.’ Zei hij terwijl hij weer een mooie glimlach op zette.

Zo liepen we samen naar de bar, het was vrij stil. Het stoorde me eigenlijk niet heel veel. ‘Mag ik je wat vragen?’ klonk het een beetje onzeker? Lachend draaide ik mijn hoofd naar hem. ‘Ja tuurlijk!’ ‘Het klinkt misschien raar, maar klopte het dat ik net in het gesprek die jij met je vriendin had heb opgevangen dat je Katherina Falleth bent?’ Ik begin even te lachen en knik daarna. ‘Jep dat ben ik, en klopt het dat jij en je vrienden niet uit de omstreken hier komen?’ nu kijkt hij me verbaast aan en lacht een beetje. ‘Is het zo goed te horen ja?’ Ik begon te knikken. ‘Nee, het valt wel mee maar de typische Amerikaanse klinken veel minder vriendelijk. ‘Dat neem ik maar als een compliment dan.’ ‘Zo bedoel ik hem ook.’ Zei ik lachend. De jongen met wat langer donkerblond haar bestelde de drankjes en bij het bestellen van de Bourbon keek hij me even lachend aan. Ik voelde hoe er wat bloed naar mijn wangen steeg. Fijn ook dat nog. Hij draaide zich weer om naar mij. ‘Nee, maar waarom het me zo interesseerde is omdat ik denk dat ik je eerder heb gezien.’ Hij hield zijn schouders op. ‘Waar dan?’ afwachtend naar zijn antwoord. ‘Nou ik ben zelf model bij Dsquared, en klopt het dat jij daar ook bent geweest voor casting?’ Vroeg hij met een vriendelijk gezicht. Ik schaamde me op dit moment wel. Sta ik hier voor één van de modellen van Dsquared waar ik zelf ben afgewezen.. ‘Ja, klopt daar heb ik inderdaad een casting gedaan.’ Hij keek me schuin aan. ‘En? Mag je er model staan?’ Ik hield me schouder op. ’Nee, ze vonden me niet het geschikte gezicht. ‘ Even keek hij me verbaast aan. ‘Meen je.. maar aan de ene kant. Je hebt een wat klassieker gezicht dan de meeste modellen bij Dsquared.’ Ik wist niet of hij dat als compliment bedoelde of als iets negatiefs. ‘Om eerlijk te zijn vind ik dat wel positief. Ik vind het persoonlijk wel mooi..’ even was hij stil. Oké het is best schattig. Net op het juiste moment kwam de barman terug met zes glazen gevuld met wodka en cola en één bourbon. ‘Zet maar op de rekening.’ Hoorde je hem nog zeggen. De barman knikte en ging verder met zijn werk. Ik keek hem even schuin aan, op de rekening? Zou hij dan ook een local zijn? Maar zijn stem klinkt juist niet local, hij heeft een beetje een accent. ‘Maar om nog even terug te komen op dat van Dsquared, ik ben ook niet het type dat ze daar veel hebben. Maar ze sponsoren mij en de band en zo nu en dan doe ik dingen voor hun, en op zich vind ik het wel leuk.’ Nu begreep ik hem wat meer. Met ik drie glazen in de hand en hij vier op een of andere manier liepen we terug naar het groepje. Lachend gaf ik iedere zijn drankje en keek de jongen lachend aan. ‘Hier deze is van jou.’ Ik keek naar het glas in mijn handen en inderdaad ik had zijn glas. ‘Dankje!’ zei ik terwijl we de glazen wisselden. Hij hield zijn glas omhoog. ‘Nou jongens op dat ons nieuwe album dat over een aantal maanden uit komt aan mag slaan! Cheers!’ ‘Cheers.’ riep iedereen. ‘Ik keek iedereen aan over het glas en moest lachen. De jongen met bruin kort haar verluisterde in mijn oor. ‘Waarom kijk je iedereen duidelijk aan over het glas?’ ik begon te grinniken. ‘Nou als je dat niet doet brengt het ongeluk, of je hebt zeven maanden slechte seks..’ Beiden schoten jullie in de lach. ‘Katherine ik mag jou wel.’ Lachte hij.