Hoofdstuk vijf

Lucy pov.

Toen ik uit gehuild was, liep ik naar de badkamer. Ik verschoot van mijn spiegelbeeld. Mijn ogen waren bloeddoorlopen van al het wenen. Mijn tranen hadden sporen achter gelaten. Ik besloot om snel een douche te nemen. Toen ik klaar was met douchen en ik klaar was met douchen, keek ik opnieuw naar mijn spiegelbeeld. Ik zag er gebroken uit.

Edward pov.

'Nee!' Gilde Alice. Iedereen stond in een fractie van een seconde naast haar.
'Wat is er Alice? Komt de Volturie terug?' Vroeg Jacob over bezorgd.
'Nee , het is Lucy!' Als Alice over stuur was, voorspelde dat niet veel goeds.
'Is dat niet dat mensen meisje dat iets verbergt?' Vroeg Esmee voor de duidelijkheid. We knikten allemaal.
'Wat gaat er gebeuren Alice?' Vroeg Esmee bezorgd.
'Ze gaat haar vader zoeken in het ziekenhuis. Omdat hij niet naar huis komt. Als ze haar vader eindelijk vind zal hij in gesprek zijn met Carlisle. Hij gaat zijn hart lichten bij hem. Maar ze zal alles horen.' Vertelde Alice spijtig. Bella nam mijn arm vast. Ik keek naar haar. In haar ogen kon ik spijt lezen.
'Kunnen we de toekomst nog veranderen?' Vroeg ze Alice. Alice schudde van nee.
'Het staat vast. Het gaat gebeuren.' Zei ze spijtig.
'Ik weet dat Lucy nogal bot tegen jullie heeft gedaan, maar nu moeten jullie er voor haar zijn.' Zei Esmee moederlijk tegen ons.
'Waarom zouden we dat doen?' Zei Jacob verontwaardigd. Hij kreeg van nessie een klap tegen zijn achter hoofd. Ze gaat echt teveel om met Rosalie.
'Ze wil gewoon niet dat we achter haar geheim komen. Ze had spijt toen ze zo deed. Maar is het jullie nooit opgevallen dat ze anders is?' Iedereen keek Jasper raar aan. Hij stond tegen de muur geleund. Ik concentreerde me op zijn gedachten, maar ik hoorde niet één iets waar ik wijzer van kon worden. Blijkbaar voelde Jasper onze verbazing want hij ging verder.
'Haar instincten zijn veel sterker dan van een ander mens. In tegenstelling tot ieder ander mens, luistert ze naar haar instincten.' Verklaarde hij.
'Blijkbaar is ze niet van plan om haar geheimen prijs te geven.' Zei Rosalie. We knikten allemaal.

Lucy pov.

Ik besloot om mijn geheim veilig te verbergen. Niemand zal ooit nog weten van mijn geheim. Niemand! Ik ging naar beneden en begon aan het avondeten. Ik ging doen alsof ik niet op zijn werk was geweest. Ik dekte de tafel en toen het eten klaar was, begon ik te eten. Alleen. Toen ik klaar was met eten, ruimde ik de tafel op. Ik deed het eten van mijn vader in de frigo. Ik besloot om nog wat tv te kijken tot mijn vader thuis kwam. Rond 10 uur begon ik moe te worden maar ik was woedend op mijn vader. Hij liet niets weten! Ik stampte boos naar de frigo. Ik haalde mijn vaders eten en gooide het in de vuilbak. Ik deed de vuilbak dicht. Ik grinnikte. Opgeruimd staat netjes. Ik ging naar boven en ging slapen.