OO3

Ik denk terug aan de jongen die mijn hart voor het eerst brak, ik was stapelverliefd op hem. Ik heb dat tegen hem verteld, en hij zei dat hij mij ook leuk vond. Twee weken lang heeft hij me het gevoel gegeven dat ik speciaal was, en dat terwijl we niet eens een relatie hadden. Toen kreeg ik te horen dat hij hetzelfde bij een ander meisje deed, tegelijkertijd met mij. Ik heb nooit een relatie met hem gehad, en daar ben ik heel blij mee. Ik heb gelukkig ook nooit met hem gezoend. Nu denk je zeker, wat stelt dat kind zich aan, maar als je wist hoe verliefd ik op die jongen was dan zou je me wel begrijpen. Sinds dat is gebeurd heb ik besloten niet meer tegen iemand te zeggen dat ik verliefd ben, ik heb besloten dat het beter is om stiekem verliefd te zijn. Dit verhaal weten mijn vriendinnen van me, ze hebben me ook wekenlang moeten troosten, en daar ben ik ze heel dankbaar voor.
Nu je dit weet ben ik misschien een beetje minder saai dan ik lijk.
Ik merk dat mijn wangen nat zijn van de tranen, ik was weer helemaal aan het wegdromen. Ik loop naar de badkamer en kijk in de spiegel, mijn hele make-up is uitgelopen. Ik fatsoeneer mezelf een beetje, en loop weer terug naar mijn kamer om mijn huiswerk te doen.

"Eli... Hey Eli.. waar zit je met je hoofd?" vraagt Felice en ze kijkt in de richting waar ik keek. Het is vrijdag en we zitten in de kantine van school. "Oeeeh, je was aan het staren naar Niall." plaagt ze me, en ik voel hoe ik begin te blozen. "Vind je hem leuk?" "Nee man, ik was gewoon aan het dagdromen." "Je bloost! Eleana je kan echt niet liegen!" plaagt felice me. "Oke, Feli en Eli, na school gaan we naar mij toe, en dan ga jij ons eens even bijpraten Eli!" besluit Catelynn. "Mee eens!" roept Felice meteen. Mopperend stem ik ook in, hoe moet ik hun nu bijpraten als ik zelf niet eens weet of ik op Niall ben. Ik heb de afgelopen week heel veel aan hem gedacht, maar ik durf niet toe te geven aan mijn gevoel.

"Oke en nu ga jij ons eens even vertellen hoe het precies zit tussen jou en Niall." zegt Catelynn. We zijn bij Catelynn thuis, en we zitten met z'n drieën op haar bed. "Ik weet niet of ik hem leuk vind, ik denk het wel." zegt ik en ik voel hoe mijn wangen beginnen te gloeien. "Awwww, wat lief!" roepen ze in koor. Fijn, ik word nog roder. "Je moet het hem vertellen!" "ja dacht het niet he!" roep ik meteen. "Hoezo niet?" vraagt Catelynn, en ze trekt een pruillip. "Hij zal echt niet hetzelfde doen als Drew!" zegt Felice. Ik denk meteen weer terug aan mijn instorting van afgelopen week. "Ik kijk wel oke, geef het nog wat tijd, ik ken hem pas een week. En daarbij weet ik niet eens zeker of ik hem leuk vind!" zeg ik. "Zullen we een film gaan kijken?" vraag ik om op een ander onderwerp te komen. "Jaa! Maar dan wel een zwijmelfilm!" Roept Felice meteen. "Twilight marathon?" stelt Catelynn voor. "JAAA" roepen Felice en ik in koor.

Ik heb een gedeelte van dit hoofdstuk toch nog weggehaald, omdat ik er niet tevreden mee was, en het eigenlijk niks zou toevoegen aan het verhaal. Ik hoop dat je dat begrijpt. xxxx Myrthe