1. School

Het liedje "they don't now about us" speelt zich af als de klok zeven slaat en ik wakker moet worden. Ik laat mijn hand vallen op mijn wekker en zoek naar het knopje om hem te stoppen, als ik hem heb gevonden wacht ik nog even en luister naar de tekst, en wanneer ze "they don't now about us" zingen maak ik er "they don't now about me" van. Dan druk ik de knop in en stopt de muziek. Ik zak weer terug in bed en zucht diep voor ik uit bed klim. Snel trek ik iets simpels aan en ga naar beneden, maak wat eieren voor mij en mijn vader die nog in bed ligt zoals gewoonlijk. Ik eet de mijne op en leg die van papa op een bord. Dan pak ik de boeken en schriften die ik nodig heb voor de lessen van vandaag en ga op pad. Eenmaal op school liep ik naar mijn kluisje en legde de meeste boeken in mijn kluisje. Alleen de boeken en schriften voor Engels en biologie lagen nu nog in mijn tas, omdat dat mijn eerste vakken waren en dan was er pauzen en zou ik wat anderen boeken pakken tot de volgende pausen en dan de laatste boeken. In de deur opening begonnen het pesten al.
'Ik dacht al die lesbie zal toch niet spijbelen, daar is ze gewoon te nurderig voor!', riep iemand van achterin de klas.
'He, waar is je homovriendjes shirt?', vroeg een meisje aan me toen ik langsliep.
Ik liep naar de knapste jongen van deze klas, die volgens mijn ook degene was die me net lesbie noemde en kuste hem vol op de mond en riep toen door de klas: 'ik ben geen lesbie zie je en deze twee heren hier zijn de homo's, want zie je zij kussen.'
Terwijl ik twee jongen met de mond tegen elkaar aandruk, maar eigenlijk liep ik gewoon naar mijn plek en reageerde op niks.
In elke klas werden weer vreselijke dingen naar me toe geschreeuwd. Op elke opmerking wist ik iets terug te brengen, maar hield het toch voor me. Tijdens de pauze zat ik zoals gewoonlijk alleen in een hoekje en at mijn eten.
Ik stond bij mijn kluisje om mijn boeken te wisselen en toen kwamen er wat jongens aan. Ze gooide alles uit mijn kluisje en hielden mijn tas toen ook nog opstekop, waardoor alle spullen er uit vielen. Ik pakte een jongen bij zijn T-shirt toen ze zich omdraaide om weg te lopen en trok hem naar me toe.
'Jullie gaan dit nu allemaal opruimen en laten me dan met rust', zei ik in mijn gedachte, maar eigenlijk liet ik ze gewoon lachend weglopen terwijl ze elkaar aanstoten en ik mijn boeken opraapte.
Bij Nederlands moesten we samen een kort verhaal schrijven. Ik had het idee om een verhaal te maken over een meisje in de achttiende eeuw die voor het geld met een klootzak getrouwd was, maar ik was stil en wachtte op het idee van mijn partner die alleen mijn partner was, omdat wij de enige overgebleven waren. Zij kwam met het idee om het over een meisje te doen die opzoek ging naar dat ene shirtje dat ze zo leuk vond. Ik knikte alleen maar en schreef alles op.
Toen school afgelopen was pakte ik snel mijn boeken en rende weg voor ze mijn tas weer konden leeggooien. Eenmaal tuis zuchtte ik opgelucht dat dit nog een dag was die meeviel.