Hoofdstuk 1

Het was een zonnige dag in Pentagon. De vogels vloten vrolijke melodieën en een koel briesje liet de groene bladeren aan de takken van de bomen dansen door de wind. Op het eerste gezicht leek deze dag perfect, een mooie lentedag vol vreugde. Niets was minder waar. Op de gezichten van de mensen die zich op straat bevonden was geen enkel vleugje van vreugde te bespeuren. De mensen keken bezorgd. Stralende ogen hadden plaats gemaakt voor angstige blikken en kinder gelach had plaats gemaakt voor een kille stilte. Zelfs op het marktplein waar de boeren hun producten normaal gesproken luidkeels aan de kopers aanboden was het angstaanjagend stil. Iedereen wist waarom de stemming in het district zo grillig was maar niemand sprak erover. Om een of andere reden leek het een verboden onderwerp te zijn, een onderwerp waar je niet met anderen over sprak omdat simpelweg niemand er naar wou luisteren..