1. Castle Patience

Het was midden op de dag en de zon scheen fel in mijn ogen. Vanaf mijn balkon keek ik neer op mijn prachtige kasteel. Nadat ik verbannen werd uit mijn oude paleis Comma, besloot ik dat me niet meer bezig hield met het verleden en me alleen maar zou richten op de toekomst. Ik was samen met Pisces en Aries op zoek gegaan naar een nieuwe plek waar we een nieuw leven konden opbouwen. We hadden veel steun gehad van de mensheid die ons nu volledig vertrouwden. Ze bouwden samen met ons een gloednieuw paleis waar alleen maar vrede zou heersen en waar ik het voor het zeggen had. De mensen die ons hadden geholpen werden beloond met een opleiding voor ecliptiaan en zouden voortaan alleen nog maar in welvaart leven. Zo nu en dan kwamen ecliptianen vanuit Comma naar mij toe om zich bij mij aan te sluiten. Ik ontving ze allemaal met open armen en was blij dat ze tot inkeer waren gekomen. Simon en Siera werkten weer als vanouds in de ziekenvleugel van ons paleis. Ons paleis had de naam Patience gekregen aangezien geduld erg belangrijk was in mijn leven. Er ging geen dag voorbij of ik dacht weer aan mijn overleden beschermer Jason. Ik had hem dolgraag naast me gehad in dit nieuwe paleis. Hij had het prachtig gevonden en hij had me geholpen met de juiste beslissingen te maken.

Ik werd uit mijn dagdroom verstoort door een deur die open ging en waar vervolgens Camille uitgelopen kwam. Camille was een geweldige magiër en werd door mij benoemd als het hoofd van mijn leger. Camille was slank en had lang blond haar. Ze was samen met mij en de andere weggegaan uit Comma om een nieuw leven op te starten. Als je naar haar keek, zou je niet denken dat ze een enorme kracht in zich had. Aangezien ik al vele strijden achter de rug had, bereidde ik me elke dag weer opnieuw voor op een strijd, vandaar dat ik een leger aan het creëren was. ‘Je wilde me spreken?’ vroeg Camille toen ze naast me kwam staan. ‘Klopt, hoe gaat het met het leger?’ vroeg ik aan haar. ‘Erg goed, het leger wordt steeds sterker, al helemaal met de magiërs die zich steeds bij ons aansluiten. De mensen die ons geholpen hadden om het paleis op te bouwen, blijken goede vechters te zijn, zelfs als ze op een paard zitten’. Aangezien ik zelf ook deels paard was, vond ik het belangrijk dat ons leger ook goed te paard zou kunnen gaan. Het kon handig zijn voor in de toekomst om samen met mij op een missie te gaan die snel moest verlopen. ‘Fijn om dat te horen’ zei ik tegen haar. ‘Zeg tegen de smederij zat de ook genoeg wapens aanschaffen en de maximale bescherming’. Camille knikte en draaide zich om. Aangezien ik nu de leider was van dit paleis, vond ik het belangrijk dat buitenstanders direct konden zien dat ik de leider was. Ik had een pantser laten ontwerpen die speciaal voor mij was. Het was van mat zilver en op mijn armen stond het teken van mijn sterrenbeeld. Ik had een praktische helm die zowel lekker zat en goede bescherming diende. Dit pak had ik alleen aan als ik in een gevecht zou zijn, daarbuiten droeg ik een halve krans van groene bladeren en een blauw shirt die schuin over mijn schouders zat. Ik draaide me om en besloot weer terug te gaan naar de grote zaal van ons paleis.

Toen ik in de grote zaal aankwam, zag ik dat Pisces en Aries niet op hun stoelen zaten, maar dat ze rond een andere tafel zaten waar ze een kaart aan het bekijken waren. ‘Alles goed hier?’ vroeg ik toen ik op een stoel ging zitten en mezelf aanschoof. ‘We zijn op de kaart aan het bekijken waar we een vestiging kunnen bouwen’ zei Aries. ‘Aangezien de zuidelijke vestiging goed aangeslagen is bij de mensheid, denken Pisces en ik dat het belangrijk is dat we er nog een paar gaan bouwen. Het zijn goede plekken om mensen te trainen die zich bij ons willen aansluiten’. ‘Dat lijkt me inderdaad een goed plan’ zei ik. ‘We hebben al een plan opgesteld om drie nieuwe vestingen te bouwen. Een in het oosten, een in het westen en een in het noorden. We hebben alleen jouw handtekening nog nodig en dan kunnen we gaan bouwen’. Ik bekeek het plan en pakte een pen. Ik zette mijn handtekening onderaan de pagina en gaf het aan Pisces. Op dat moment ging de deur open en kwam een van de poortwachters naar binnen gelopen. ‘Het spijt me dat ik jullie moet storen, maar er is iemand voor jullie’ zei de poortwachter. ‘Weet je wie het is?’ vroeg ik. ‘Generaal Reno, meneer’.