Chapter Three <3

Die volgende dag ging Edward weer gewoon mee met ons naar school. Ik wist dat hij zichzelf nu wel kon beheersen. Ik merkte dat Bella naar ons zat te staren, en keek naar haar toekomst. "Edward, je weet dit vast al wel, maar ze is van plan te vragen waarom je weg was. Wat ga je zeggen?" "Nou, Alice, eigenlijk wist ik dat niet.. Ik kan haar gedachten niet lezen, ik weet niet waaraan het ligt. Maar het is wel héél erg irritant! Ik stel mezelf nu gewoon voor, en dan zeg ik wel dat ik voor persoonlijke redenen de stad uit was.." Dat kwam dus wel goed. Ik stond op, en liep samen met Jasper met een vol dienblad met eten weg, ik had het toch niet nodig.

Ik had dit keer Engels, maar lette niet op, ik was aan het zoeken naar Edwards toekomst. Ik zag helemaal voor me hoe het zou gebeuren. Edward zou beginnen met praten en zeggen: "Hallo, ik ben Edward Cullen, het spijt me dat ik mij de laatste keer niet voorstelde en me zo raar gedroeg." Bella zou dan zeggen: "Je was weg!" Waarop Edwards antwoord dan zou zijn: "Ja, ik was de stad uit voor een paar dagen.. Persoonlijke redenen." Edward zou verder niet aan Bella komen, haar niet aanvallen, niks. Gelukkig, want anders zou de hele toekomst in 1x overhoop gehaald worden. Hoe het er op dit moment uitzag, zou Bella over een week ongeveer bij onze familie horen. Hoewel ik Bella nog niet zo goed kende, of eigenlijk nog helemaal niet, er was iets aan haar dat ik leuk vond. Bella en ik zouden goede vrienden worden! Ik vroeg me alleen af hoelang het zou duren voordat ze erachter was wat wij waren, 1 dag, misschien 2? Ik hoopte dat de toekomst niet veel zal veranderen als ze het wist, ik had haar graag bij de familie. Maar er was natuurlijk een hele grote kans dat als ze erachter was dat wij vampiers waren, ze niks meer met ons te maken wilde hebben.

"Mevrouw Cullen, weet u misschien wat Romeo op het einde tegen Juliet zegt?" Oh, die verdomde Romeo en Juliet ook! Ik hield van die 2, echt waar, maar na de film echt al zovaak gezien te hebben werd hij toch wel een beetje saai. "O, here will I set up my everlasting rest and shake the yoke of inauspicious stars from this world-wearied flesh. Eyes, look your last. Arms, take your last embrace. And, lips, o you the doors of breath, seal with a righteous kiss a dateless bargain to engrossing death" dreunde ik zonder moeite op. Wat was het toch makkelijk! Zo zaten er toch nog een aantal voordelen aan...