Belgium Holiday - Louis Tomlinson

Tuuttuuttuut...

Ik schrik wakker van mijn wekker en kijk naar het uur. Het is nog vroeg in de ochtend, maar mijn ouders willen op tijd vertrekken want we vertrekken vandaag op vakantie naar België. Ik sleur mezelf uit mijn bed en slenter richting mijn kast. Ik haal er een simpel setje uit en na -een voor mijn ouders- veel te lange douche kleed ik me aan en droog mijn haar.
"Michelle, ben je bijna klaar?"
"Ja, mams" antwoord ik. We vertrekken vandaag voor vijf dagen op vakantie. Nou ja, vakantie. Geen wifi, allemaal onbekende mensen en enkel ik met mijn ouders, ik stel mijn vakanties eigenlijk wel wat anders voor hoor. In de keuken stop ik nog snel een boterham in mijn mond terwijl paps ondertussen de valiezen al in de kofferbak plaatst.
"Michelle, waar blijf je nou?"
"Ik kom al, ik kom al!" Ik grabbel nog snel mijn ipod van de keukentafel en mijn oortjes neem ik van op de kast. Ongeduldig staat mijn moeder met haar voet tikkend in de deuropening te wachten. Eens ik buiten ben sluit ze de deur achter me terwijl ik al in de auto ga zitten. Mama stapt ook in waarna we vertrekken. Ik plug de oortjes in mijn ipod en steek de oortjes in mijn oren. Ik leg mijn hoofd tegen het raam en zing in mijn gedachten mee met het liedje dat mijn gehoorgang binnenkomt.

Na een rit die -naar mijn zin- veel te lang duurde parkeert paps de auto op een mega grote parkeerplaats. Er is super veel plaats voor auto's, wel honderden. Er staan er wel maar drie, de onze inbegrepen.

"Pap, waar zijn we? Hier is niemand!" Zeg ik op een zeurende manier.
"Michelle, alsjeblieft. De mensen komen nog wel. We zijn gewoon heel vroeg hier en kijk, hier zijn trouwens al wat mensen." Antwoord hij en wijst naar de twee andere auto's op de parking.

Al zuchtend volg ik mijn ouders richting de incheckbalie en eens we onze sleutel hadden kon de zoektocht naar ons huisje beginnen. Na een halfuur (!) te hebben rond gezocht hebben we het gevonden. Het is een tamelijk klein huisje me in het midden het woongedeelte met de keuken, zetels en tv. Links en rechts daarvan zijn kamers en achter het woongedeelte is de badkamer. Ik neem meteen de grootste kamer voor mij en mijn ouders krijgen de kleinere. Het zijn toch allebei dubbele bedden. Met een vermoeide zucht laat ik me op het bed vallen. God, het is hier warm! Ik duw mezelf omhoog en open het raam. Ik neem even wat frisse lucht op in mijn longen. Veel beter. Ik maak mijn koffer leeg en plaats alles in de kast, die er staat. Daarna leg ik me terug even neer op het bed en sluit mijn ogen.

Meteen schieten mijn ogen open als ik iets op mijn buik voel landen. Het is een plastic speelgoedbal. Ik neem het vast en kijk van waar het zou kunnen komen. Uit het plafond? Ik schrik me rot als ik plots iemand naast het raam zie staan.
"Jezus, je doet me schrikken!" Zeg ik tegen de jongeman met bruine haren.
"Het spijt me, het was niet de bedoeling, maar mijn zusje zijn aan het spelen buiten en die bal is een beetje de verkeerde kant opgevlogen denk ik." Zegt hij terwijl hij even in zijn nek krabt.
"Oh, geeft niet hoor. Het was gewoon even schrikken" antwoord ik en geef hem de bal terug.
"Phoebe!" Roept hij en gooit de bal terug weg.
Ik ga wat dichterbij het raam en zie nog net hoe een meisje hem opvangt.
"Dusss, jullie zitten hier ook?" Vraag ik om de stilte te verbreken.
Zijn grijsblauwe ogen boren zich in de mijne en hij knikt. Hij scheurt zijn blik los omdat de bal terug tegen zijn kop knalt.
"Sorry, Lou!" Klinkt een stem. Hij schud lachend zijn hoofd en gooit de bal terug.
"Dus jij bent Lou?" Vraag ik hem.
Hij kijkt op en knikt,"Nou, eigenlijk heet ik Louis, maar vaak noemen ze me gewoon Lou" antwoord hij, "Hoe heet jij?"
"Ik heet Michelle" zeg ik terwijl ik me wat beter zet op de vensterbank.
"Hoelang zijn jullie hier al?" vraagt hij.
"Oh, nog maar net hoor."
Louis glimlacht en kijkt langs me de kamer in.
"Jij neemt even zomaar de grootste kamer?" Zegt hij lachend en ik knik grijnzend.

"Louis! Eten!" Klinkt er plots van ergens.
"Oeps, ik moet gaan eten." Ik grinnik.
"Ga dan maar gauw. Moeders mag je niet laten wachten" zeg ik.
"Klopt, maar euhm... Als je straks zin hebt om even langs te komen? Kom gerust even binnen. We zitten daar" zegt hij en wijst richting een huisje dat wat achterin staat.
"Euhm... Ok, ik zal straks eens langskomen misschien." Antwoord ik waarna hij met een glimlach naar huis vertrekt.

De rest van de dag lig ik op mijn bed. Zijn glimlach en engelenstem blijven door mijn gedachten vliegen. Wauw...

"Michelle? Hier is iemand voor je!" Klinkt mijn moeders stem door het huis. Met een kleine zucht klauter ik uit mijn bed en open de deur van mijn kamer. Voor een seconde sta ik verstijfd stil. Hij staat hier gewoon voor de deur!
"Hey, Michelle, euhm... Wel, we gaan zwemmen en ik dacht dat je misschien wel meewilt?" Vraagt hij stilletjes.
"Euhm... Eh... Ik... Euh, Natuurlijk!"
Ik maak een klein sprongetje en draai me om naar mijn kamer.
"Twee minuutjes" zeg ik en sluit de deur achter me. Ik vlieg naar mijn kast en haal mijn bikini eruit. In speedtempo trek ik hem aan en snel haal ik nog een handdoek uit de kast.
"Klaar" zeg ik met zen glimlach. Louis staat nog steeds in dezelfde positie in de deuropening als daarjuist. Hij laat zijn blik over mijn lichaam glijden.
"Wauw" mompelt hij zachtjes.
"Mam, ik ben gaan zwemmen!"
Een antwoord hoor ik niet meer want de deur heb ik al dichtgetrokken.

"Je ziet er mooi uit" zegt hij zachtjes waardoor ik mijn wangen voel rood kleuren.
"Louis is verliefd! Louis is verliefd!"
"Daisy!" Een meisje, haar zus waarschijnlijk, komt naar haar toe en legt een hand voor haar mond.
"Je mocht het niet zeggen!" Sist ze. "Sorry..." Fluistert Daisy. Ik grinnik en kijk Louis aan. Hij wendt zijn blik af en ik zie hoe zijn wangen rood kleuren.
"Kom!" Zeg ik vrolijk en trek hem mee richting het zwembad.
Het was nog een fantastisch leuke dag. Ik heb me rotgeamuseerd met Louis en zijn zusjes zijn ook super lief.

We zijn vandaag al de laatste dag. Mijn ouders zijn verschillende steden gaan bezoeken, maar ik ben mooi hier gebleven. Louis is echt één van de liefste en leukste jongens die ik ooit al ontmoet heb. De vakantie die rot stom ging zijn draaide uit op de meest leuke vakantie ooit.
De nacht is langzaam gevallen wanneer ik op een bankje, aan een vijver ga zitten.
"Heey" klinkt een zachte stem naast me. Ik kijk op, recht in twee grijsblauwe heldere ogen.
"Hi" antwoord ik. Met een glimlach komt hij naast me zitten. Hij legt zijn hand op mijn bovenbeen en zegt; "Ik wil je iets laten zien" zegt hij met een kleine glimlach. Hij neemt mijn hand vast en trekt me recht.
"Wat? Wat ga je doen?" Vraag ik verbaasd wanneer hij zijn handen voor mijn ogen plaatst. Hij begeleid me ergens naar toe.

"En kijk eens aan." Zegt hij en haalt zijn handen weg. Mijn mond valt open van verbazing.
"Wauw!" Ontvalt me. We staan ergens helemaal boven op een mega grote waterval met een prachtig uitzicht.
"Mooi?"
"Jha!"
Hij legt een arm rond mijn onderrug en trekt me wat dichter tegen zich aan. Zo blijven we nog even staan tot Louis me plots loslaat.
"Ik heb een idee" zegt hij en opnieuw trekt hij me ergens mee naartoe. Deze keer is het opnieuw een waterval, maar kleiner en even mooi.
"Kom" zegt Louis en hij trekt me dichter naar zich toe.
"Wat gaan we doen?" Vraag ik verbaasd.
"Springen!!" En voor ik het weet voel ik de kriebels in mijn buik als ik naar beneden spring. Een heel pak water komt in mijn mond en proestend kom ik boven.
"Michelle?" Ik hoor een zachte stem naast mijn oor, waarna een zoen onder mijn oor volgt.
"Je bent prachtig" fluistert hij. Een fijne rilling gaat over mijn rug wanneer ik me naar hem omdraai.
"Jij ook" en terwijl de waterval over onze hoofden klettert drukt hij passioneel zijn lippen op de mijne, een zoen die ik maar al te graag antwoord.