Last day in Miami.

Ik kan niet geloven dat het nu al zover is. Ik zucht terwijl ik mijn laatste kleren en andere spullen in mijn koffer prop. Als mijn koffer helemaal gemaakt is, ga ik nog even aan men ouders melden dat ik snel nog eens naar Grace en Olivia ga om afscheid te nemen. Man, wat ga ik hun missen. "Ben je wel over een halfuurtje thuis?" hoor ik mams nog vragen als ik de deur achter me sluit, ze zal wel zien dat ik op tijd thuis zal zijn. Ik loop naar het parkje iets verder op, waar we altijd afspreken, maar vreemd genoeg zie ik nog niemand zitten. Net toen ik mijn mobiel uit mijn zak wou halen om hen te bellen, merkte ik dat ik hem vergeten was. Fijn, als ze hier binnen vijf minuten niet zijn, dan ga ik wel naar huis. Als ik er tien minuten later nog zit, sta ik op en loop ik naar huis. Teleurgesteld doe ik de deut achter me dicht. "Waarom ben je nu al thuis?" Hoor ik mam vragen vanuit de keuken. Ik ga naar de keuken en leg haar alles uit, maar zo te zien weet ze niet wat ze moet zeggen. "Ik ga naar men kamer, zie je straks wel als we moeten vertrekken." Eens ik boven ben, neem ik men gsm van men nachtkastje "U hebt 4 nieuwe berichten" De eerste 3 die ik lees zijn van Grace: "Meid toch, je dacht toch niet dat we écht je vriendinnen waren.", "Je bent zo zielig, je hebt geen vrienden, je hebt geen vriendje, je hebt niemand alleen maar de rest van je zielige familie." & "Ik hoop dat je zelf nog harder gepest wordt op je nieuwe school dan hier in Miami, want je verdient het." Zachtjes beginnen er tranen over men wangen te rollen. Ik heb écht niemand. Ik zucht diep en open het laatste berichtje van Olivia. "Meid, waarom zit je daar nu toch zo zielig op dat bankje. Toch niet aan het wachten op de vrienden dat je niet hebt? HAHA! Achteraf gezien ben ik wel blij dat ik je gebruikt heb, nu ik al je geheimen ken, kan ik ze aan iedereen vertellen op school. Anyway, ik hoop dat je vliegtuig neerstort straks. Burn in hell, Olivia." Geschokt kijk ik naar mijn telefoon. Wat een bitch.