1:Hermione's disappearance

Harry en Ron verschijnselde op het gevraagde adres. 'Harry dit is ...' begon Ron. 'Ja Ron de Ligusterlaan numero vier'. zei Harry. De ramen van het huis waren verdwenen en binnen was het aards donker . Harry en Ron gingen naar binnen. Romeo Wolkenveld stond daar naast een andere schouwer die bij het zien van Harry en Ron verdwijnselde. 'Potter!' zei Romeo en hij wandelde in hun richting. 'Er zijn hier twee Dreuzels vermoord door een tovenaar die waarschijnlijk een dooddoener geschiedenis heeft gehad.' Ron wandelde naar de twee lijken hun ogen waren nog open en ze lagen daar doodstil. 'Doodstil ja.' zei Romeo die duidelijk hetzelfde dacht. 'Een beetje ironisch.' zei Ron die kort lachte. 'Potter ,' begon Romeo zich weer tot Harry wendend. 'De tovenaar heeft een bericht voor je achtergelaten. Boven in je oude kamer .' Harry keek naar de trap en wandelde in zijn richting. 'Moet ik Wemel sturen?' vroeg Wolkenveld. 'Ja zo meteen.' zei Harry en hij wandelde de trap op. Toen hij voor de deur van zijn oude kamer stond kreeg hij een koude rilling over zijn ruggengraat heen alsof er een Dementor in de buurt was. Hij pakte de ijskoude klink vast en zwaaide de deur open. Er lach tot Harry's verbazing geen lijk enkel een papier dat met een mes aan de muur was geprikt. Harry pakte het papier en las het.:

'Dat mes is van Bellatrix ... toch?' vroeg Ron met een angstige blik in zijn ogen , Harry knikte en gaf het papier aan Ron. 'Dit slaat op niets! Mijn moeder heeft haar vermoord!' riep Ron verward. 'Het is iemand anders die in haar naam handelt,' Ron liet zijn hoofd zakken. 'Veronderstel ik.' voegde Harry er snel aan toe. 'Hermelien!' zei Ron en hij keek angstig. 'Het is vast een grap.' zei Harry. 'Van wie?' vroeg Ron. 'Wie denk je , Potter! Het modderbloedje ?'
'Malfidus!' vloekte Ron. 'Maar voor een grap vermoord je toch geen Dreuzels.' zei Ron hoofdschuddend. 'We zijn moe Ron laten we naar huis gaan om even uit te rusten.' opdat moment verscheen er een Patronus in de kamer. Het was een paard dat wild steigerde. 'Jongens kom snel ; het huis is aangevallen en Hermelien is ontvoert!' en de patronus verdween. 'Ginny!' riep Harry en hij snelde de trap af. 'Hermelien!' riep Ron vervolgens en hij snelde achter Harry aan. 'Waarom zo'n haast?' vroeg Romeo toen het tweetal hem voorbij snelde en hij wandelde met een verward gezicht achter hen aan. 'Lang verhaal!' riep Harry.
'Privé redenen!' verbeterde Ron. En ze vlogen weg. 'Verdorie!' riep Romeo en hij wandelde terug naar binnen en liet ook de andere schouwers terug binnen komen.

Ginny zat huilend op de sofa en Harry probeerde haar te troosten. 'Het komt weer goed.' suste hij maar ze bleef huilen. Ron kwam binnen , hij was langs het ministerie gegaan om ze te briefen over wat er was gebeurt , Romeo zat namelijk met heel wat vragen toen ze naar buiten waren gerend en op hun bezem waren weg gevlogen. 'Harry.' zei hij en hij gaf een knikje in de richting van de gang. Harry stond op en wandelde richting Ron en sloot de deur achter zich. 'Wat hebben ze gezegd?' vroeg Harry. 'We mogen het zelf uitzoeken.' zei Ron lichtje geprikkeld. 'Wat? Is dat het we moeten het zelf oplossen?' vroeg Harry. 'Ja ze hebben bijna alle schouwers nodig bij de Kobolt opstand. Het is nu onze zaak geworden.' zuchtte Ron. 'Maar we hebben niets , geen enkel bewijs. We weten enkel dat ze ontvoert is door een man in een zwarte mantel - vermoedelijk dezelfde als degene die de brief geschreven heeft.'
'Malfidus!' zei Ron kwaad en hij kruiste zijn armen. 'Maar dat verklaart dat Bellatrix gedoe toch niet?' merkte Ron op. 'Het is vast om ons op een dwaalspoor te brengen.'
'Dat zou kunnen.'
'Heb je het mes nog?'
'Ja hier.' zei Ron en hij haalde het uit zijn zak , het zat in een doek gewikkeld. Ron wandelde naar de keuken en legde het op tafel. 'Dit is het.' zei hij. 'Hm, jij dacht dat het Malfidus was maar daar kunnen we nu niet van uit gaan , hij is immers nooit een "echte" dooddoener geweest.' zei Harry. 'O nee hij heeft ons met Korzel en Kwast wel bijna verbrand maar dat is niet erg hoor.' zei Ron schouder ophalend. 'Ron!' zei Harry met een kwade blik. 'Oké dan hij valt af.' gaf Ron zich gewonnen. 'Maar dan staan we weer op nul.' zuchtte hij. 'Ja.' zei Harry en hij staarde het mes aan. 'Stom mes ook.' zei Ron en hij pakte het op en wierp het naar de muur en bleef er in steken. 'Ron je bent briljant!' riep Harry. 'Dat ze Hermelien ook altijd.' hij deed alsof hij een traan wegveegde. 'Nee Ronn snap je het dan niet?' Vroeg Harry. Ron keek verward. 'Wanneer zagen we dit mes voor het laatst?' vroeg Harry. 'Toen Bellatrix het naar Dobby gooide ?' vroeg Ron. 'Inderdaad!' Riep Harry blij omdat ze eindelijk een aanwijzing hadden. 'Maar wat suggereer je nu? Dat iemand het mes uit Dobby's graf is gaan halen en dan nog wel voor zo'n stomme grap als die brief?' vroeg Ron. 'Ten eerste ; ja en denk jij dat het een grap is als ze Hermelien ontvoerd hebben er stond dat "het modderbloetje de volgende was toch? En dat is zo misschien licht er bij het graf van Dobby nog wel een aanwijzing.'
'Harry,' begon Ron ,' Het graf licht vlak bij het huis van mijn broer hij zou ons wel een brief hebben gestuurd als iemand aan Dobby's graf kwam.' zei Ron. 'Meer aanwijzingen hebben we niet Ron en ik gaan niet wachten tot we een brief krijgen waarin staat dat Hermelien dood is. En je broer is toch op reis naar Frankrijk met Fleur.'
'Oké we zullen eens een kijkje gaan nemen maar als we niets vinden gaan we eens bij Draco Malfidus aan kloppen belooft?'
'Belooft!'