003 Isabella Twain

'En hier zou dan uiteindelijk het feest zelf gegeven kunnen worden.' glimlachte ik. Voorzichtig opende ik de deur naar de laatste ruimte van het enorme gebouw. De gigantische lichten in het plafon sprongen onmiddellijk aan toen ik naar binnenstapte. Het getik van mijn pumps klonk hol bij elke stap die ik zette op de marmeren vloer.
'Lijkt me groot genoeg toch Harry?' vroeg Niall. Deze keek grijnzend rond en liet zijn vingertoppen over het donkerrode fluweel langs de muur glijden.
Harry keek me bewonderd aan. 'Het is perfect.'
Ondanks het feit dat Harry me de hele middag met zijn brandende ogen leek te achtervolgen kon ik nu niet anders dan hem tevreden aankijken. Mijn werk zat er nog lang niet op -ik moest er immers voor zorgen dat zijn 20ste verjaardag een ongelofelijk succes werd- maar Joe zou blij zijn dat de twee mannen zo enthousiast waren.
'Mooi. Dan neem ik aan dat ik jullie de komende dagen nog wel zie verschijnen? Precies over een week staat het gepland toch?' vroeg ik, mijn ogen gericht op de map in mijn handen. Waarschijnlijk meer om aan de, plotseling weer scherpe, groene ogen te ontkomen dan om daadwerkelijk de datum op te zoeken.
'Absoluut. Word alleen wat krap aangezien deze week redelijk vol staat, morgen zijn we om 1 uur klaar met interviews toch?' ging Niall vrolijk verder. Ik moest een glimlach onderdrukken, wat een schat.
'Ja als het goed is wel. Ben je rond 2 uur beschikbaar Isabella?' en daar was opnieuw het kippenvel. De toon in zijn stem klonk dwingend, zorgde ervoor dat ik opkeek.
'Ja natuurlijk.' gaf ik op neutrale toon antwoord. Er trok een kleine glimlach aan Harry's mondhoek, een glimlach die een rilling over mijn rug liet kruipen. Ik merkte dat ik het liefste gewoon naar hem bleef staren. Sloeg elk klein detail op en wist dat het laatste wat ik zou zien vanavond zijn gezicht was. Het voelde vreemd dat ik me zo aangetrokken voelde tot de man maar zocht er verder niks achter. Ook in een normale groep vrienden zou er altijd eentje tussen zitten die je aandacht meer trok als de rest. En Harry Styles was niet alleen heel aantrekkelijk. Hij was ook wereldberoemd. Toch kon ik Niall makkelijker als een normale man zien dan zijn intimiderende bandgenoot.
'Prima. Ontzettend bedankt voor de rondleiding Isabella, leuk je te ontmoeten.' onderbrak Niall mijn gedachtegang en stak met een vriendelijke glimlach zijn hand naar me uit.
'Geen dank. Ik spreek jullie morgen.' zei knikkend toen ik zijn hand schudde. Mijn hand leek erg klein in die van Harry.
'Tot morgen.' mompelde hij, de eeuwige grijns sierde nog steeds zijn gezicht. Ik trok mijn arm vlug terug toen ik zijn duim zachtjes over de rug van mijn hand voelde glijden.
Ik was enkel in staat om opnieuw te knikken.
Toen de mannen uit onze achterdeur (ver weg van de druk bezochte stad) waren verdwenen slaakte ik een zucht van verlichting en liet me op een stoel in onze kleine kantine zakken. Zoals ik al verwacht had kwam Joe onmiddellijk naast me zitten en keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan. Zijn donkere ogen schitterden van het enthousiasme en de nieuwsgierigheid.
'Ze doen het.' zei ik onverschillig. Voordat een grote grijns op zijn gezicht verscheen kwam er een raar, blij geluid uit zijn keel. Dolgelukkig drukte hij een kus op mijn voorhoofd en liet me weten dat ik vrij was.
Vlug drukte ik de map in mijn zwarte tas en tastte naar mijn telefoon. De zwarte samsung bevatte ongeveer op elk mogelijk plekje een kras en in het beeldscherm zaten ook enkele barsten, maar hij deed het nog. En zolang hij het nog deed zou ik geen nieuwe kopen.
Zonder te kijken typte ik het nummer van mijn beste vriendin in. Hij ging slechts twee keer over voordat ze opnam.
'Melanie.'
'Hey Mel.'
'Moet jij niet werken?' klonk ze lachend.
'Joe is in een goede bui en heeft me vrij gegeven. Ik hoef morgen pas om 2 uur te werken, zin om uit te gaan vanavond?' vroeg ik haar.
'Dacht dat je het nooit zou vragen. Je werkt te veel.' zuchtte ze zogenaamd geirriteerd, haar ondertoon verraadde de grijns op haar gezicht.
'Ja ja. Nou wat dacht je van 9 uur bij mij?'
'Goed plan. Tot vanavond Isa.'