Een vreemde dag...

tegen de tijd dat de katten het kamp bereikte was t bijna schemering. '' Lichtster?'' riep Grijsjacht. ''Lichtster?'' Hij racete nar haar hol. Het kamp was best leeg. In haar hol zag hij Doornklauw , de commandant huiverde... ''Wat moet hij hier?!'' ''Ik heb je laatste leven bijna weggenomen! geef het op! '' Doornklauws zwarte stem klonk dreigend maar gewonnen en machtig. ''Nee Doornklauw ! Ik vecht terug! Ik vecht voor me Clan! Als ik sterf heb ik je wel verjaagd!'' Lichtster klonk moedig , maar ook wanhopig. Dit zou toch niet haar dood worden?! Doornklauw sprong naar haar toe en probeerde haar te grijpen maar Lichtster was sneller en draaide zich om en dook weg. De SchaduwClankrijger rolde tegen de grond. Voor Lichtster hem kon grijpen sprong de sluwe kat op haar en drukte hij haar tegen de grond... Hij beet haar in d'r nek en ze schreeuwde het uit. Er stroomde bloed. Grijsjacht kon dit niet langer meer aanzien en hij wierp zich in de strijd... ''Jij! Eerst Blauwsteen! Dan een vos en nu ook dit nog! Jij vossenstront!'' spuugde de commandant. Hij teckelde Doornklauw omver. '' Dit is niet jouwstrijd Doornklauw!'' ''Ik vecht en als ik sterf ...'' Hij hield even op. Daarna vervolgde hij '' Dan heb ik tenminste de Clan verdedigd en jouw misschien hebben gedood! Door jouw '' , spuugde hij ,'' ben ik Blauwsteen verloren. ''Door jou Doornklauw verlies ik misschien , heel misschien Lichtster. En mijn leven!'' De laatste woorden spuugde hij uit. Daarna gaf hij Doornklauw een krab op zijn gezicht. Er straalde bloed uit. Maar Doornklauw wist de commandant zich van zich af te schudden en tegen de grond te duwen... ''Mischien is dit niet mijn strijd , maar ik heb er wel iets om bij te wreken! Je hebt gesproken als een Clanleider , jammer dat je het niet bent geworde!'' Doornklauw beet in Grijsjachts vel en krabte zijn rug open... ''Lichtster! Zeg tegen Goudpoot....'' Hij krees even van de pijn. ''En de andere , dat ik hun wil bedanken , voor de hulp en moed die ze mij gaven...'' Lichtster teckelde Doornklauw en die viel op de grond. Ze krabte hem in zijn gezicht. Grijsjacht kwam dichterbij. Maar Doornklauw sprong op waardoor Grijsjacht omver viel. Snel krabtte de commandant de kater zijn buik open. ''Mraaauuuww!'' Doornklauw gaf Grijsjacht nog een enorme krab en Grijsjacht deed hetzelfde. Doornklauw viel van hem af. Doornklauw ademde niet meer... ''Grijsjacht , het is je gelukt! Jij hebt Doornklauw verslagen! Je sprak als een echte Clanleider. Is 't' waar van Blauwsteen?'' ''Ja , door twee...'' Hij viel op de grond. Bloed sijpelde weg uit zijn wonden... Grijsjacht zuchte nog een laatste keer. De commandant was dood...