And voilá, the second part

Flying to the School
Een kleine zucht ontsnapt je mond. "Ja, ja, pappa.. Ik weet het. Pas op voor de Magische Bloeden, kijk goed uit, let goed op in de les. Je hebt het nu al zo vaak gezegd!" Met een lichtelijk geirriteerde blik kijk je je vader aan. Je handen staan koppig op je heupen en je kin is een beetje omhoog gericht. Je maakt de indruk alsof je je ouders totaal niet zal missen, maar je weet zelf wel beter..

Nadat je afscheid hebt genomen van je ouders, kan je eindelijk in het vliegtuig stappen. Met de roltrap ga je naar boven en je bent blij dat je je bagage al had afgegeven. Eenmaal in het vliegtuig kijk je verbaasd om je heen. Het lijkt wel duizend keer zo groot en het bestaat uit allemaal aparte coupes. De meeste zijn al bezet en je loopt naar de achterkant van het vliegtuig. Daar kom je bij een lege en zeer ruime coupe uit. Je gaat er in zitten en maakt het jezelf gemakkelijk op het bankje.

"Jeez.. Deze is ook al niet vrij!" Hoor je opeens een geirriteerde stem zeggen. Je haalt je blik van het raampje af en kijkt naar de richting waar de stem vandaan kwam. In de deuropening van de coupe staan twee jongens. Eentje met kort blond haar, wat in een kleine hanekam staat en eentje met half lang paars haar. Die laatste eist al je aandacht op, want de jongen is ongeloofelijk knap.
Je neemt de jongens goed in je op en je merkt dat zij hetzelfde doen. "Nah, we gaan gewoon hier zitten.." Zegt degene met de hanekamen hij ploft schuintegenover je neer. De paarse blijft nog even in de deuropening hangen en kijkt je met een nadenkende en twijfelende blik aan. "Eerstejaars?" Zijn woorden klinken helder en tegelijk scherp. Je bent even verbaasd en besluit dan kort te knikken. "Wij ook." Dit zegt de blonde jongen weer. Nu komt de andere jongen ook los uit de deuropening en hij gaat naast zijn vriend zitten. Bijna recht tegen over jou.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen