The Party!

Bill pakt mijn hand en samen lopen we naar beneden. ’Eline, je ziet er geweldig uit.’ Ik kijk Gordon verlegen aan. ’Danke.’ Als Michelle en Tom ook beneden zijn lopen we met z’n allen naar de auto. Ik stap voorzichtig in, gevolgd door Bill. Bill en ik zitten op de achterste bank, Tom en Michelle die daarvoor en voorin zitten Simone en Gordon.
[Michelle pov][omdat Michelle dat zo graag wil ]
Zenuwachtig kijk ik uit het raam. We gaan naar een of ander gala kerst feest van Tom zijn familie. Ik bedoel, dan ontmoet ik zijn hele familie! Ik ben hier net! Oke, ik ben hier al 2 dagen, maar toch. Ik kijk Tom aan en pak zijn hand. Tom kijkt me aan en lacht. ’Zenuwachtig?’ ik knik. ’Hoeft niet.’ Ik kijk Tom droog aan. ’Ik wil jou nog wel eens zien als je mijn hele familie gaat ontmoeten.’ Ik zie Tom benauwd kijken en lach dan. ’Nu weet je hoe ik me voel.’ Ik geef hem een kus op zijn wang en kijk dan weer uit het raam. Na een tijdje knijpt Tom in mijn hand. Ik kijk hem vragend aan. ’We zijn er.’ Ik knik. Ik zucht een keer en volg dan Tom de auto uit. Ik pak Tom zijn hand weer vast en we lopen een groot gebouw binnen. Ik geef mijn jas af aan zo’n meneer die daar voor betaald krijgt en sta zenuwachtig heen en weer te wiebelen. Eline komt naast me staan. ’Nou, heb je er zin in?’ Eline kijkt me droog aan. ’Ik ben zo zenuwachtig als het maar kan. De hele familie is daar!’ Ik knik. ’Ik snap helemaal wat je bedoeld.’ Samen met Bill, Tom en Eline loop ik de zaal binnen. Tom en Bill stellen Eline en mij aan ongeveer de hele familie voor. Ik ben alle namen al weer vergeten. Als we voorgesteld zijn aan iedereen gaan we beginnen met het avond eten. Ik zit tussen Tom en Gordon in en Eline zit tegen over mij, tussen Bill en Simone in. Bill en Tom zijn druk in gesprek met hun neef die naast hun zit en Simone en Gordon met een tante ofzo. Ik eet rustig mijn eten op en kijk naar Eline, die net zo stil haar eten op eet als ik. Ik schop haar zachtjes tegen haar been. Ze kijkt op en glimlacht naar me. Ik zie dat er iets mis is. ’Is er iets?’ vraag ik geluidloos. Ze schut haar hoofd, ze lacht nog een keer naar me en kijkt dan weer naar haar bord. Ik kan nog net de traan in haar ooghoek zien.