Hoofdstuk 4

Eindelijk de laatste bel ging! Ik kon naar huis. Tijdens de middagpauze keken de Cullens de hele tijd naar mij. De een al bozer dan de andere maar Roselie spande de kroon. Als blikken konden doden lag ik morsdood op de grond. Waarom ik zo deed tegen de Cullens? Als ze er ooit achter komen hoe ik wist waar Alice haar sleutels waren, dan heb ik problemen. Grote problemen. Ze kwamen te dicht in de buurt van mijn geheim. Ik moest zoveel mogelijk afstand bewaren. Ik vond het jammer voor Alice. Ze was een lief meisje maar ze kwam te dicht in de buurt van de echte ik. Ze zou het wel ooit begrijpen, hoopte ik.

Edward pov.

Ik stond bij mijn auto te wachten op de rest. Iedereen was geschokt toen ik vertelde wat Lucy dacht toen we met zen alleen bij haar stonden. Alice was verbaasd. Dat was de Lucy niet dat ze kende. Waar was de lieve, spontane en toch teruggetrokken Lucy naar toe. Wat me het meest verbaasde was wat ze voelde. Volgens Jasper had ze een soort angst rond zich. Niet de angst die ieder ander mens had. Nee, ze was bang om iets anders, en ik wou weten waarom.

'Waarom ik zo deed tegen de Cullens? Als ze er ooit achter komen hoe ik wist waar Alice haar sleutels waren, dan heb ik problemen. Grote problemen. Ze kwamen te dicht in de buurt van mijn geheim. Ik moet zoveel mogelijk afstand bewaren. Ik vond het jammer voor Alice. Ze was een lief meisje maar ze kwam te dicht in de buurt van de echte ik. Ze zou het wel ooit begrijpen.'

Ik draaide mijn hoofd om en ik de eigenaar aan van wie deze gedachte waren. Ik keek recht naar Lucy. Ik fronste.
'Waarom denkt ze zo?' Fluisterde ik.
'Wat denkt ze Edward?' Vroeg Alice. Ik draaide me om zodat ik iedereen aan keek.
'In de auto.' Was het enigste wat ik zei. Ik ging zitten en de rest ook, voor een keer geen ruzie maakend om wie in het midden moest zitten. Toen Iedereen zat keken ze me allemaal vragend aan. Ze wouden allemaal weten waarom ze zo reageerde en waarom ik versteld stond.
'Ze deed zo omdat we te dicht in de buurt komen van haar geheim en wie ze echt is.' Zei ik kort samenvatten. Iedereen keek elkaar geschokt aan. Iedereen dacht het zelfde namelijk : wat was haar geheim en wie is ze echt.

Lucy pov.

Toen ik thuiskwam was er niemand thuis. Ik keek het huis rond maar ik vond mijn vader nergens. Waar was hij toch. Ik zuchtte geërgerd. Ik besloot om snel mijn huiswerk te maken. Na een uurtje was ik eindelijk klaar. Ik had nog altijd niets gehoord van mijn vader. Ik was toch wat ongerust dus ik besloot om naar mijn vaders werk te rijden. Hij werkte in het ziekenhuis als dokter. Ik kende zijn uren vanbuiten. Ik nam mijn auto en ik reed naar het ziekenhuis. Ik parkeerde mijn auto en ik liep het ziekenhuis binnen. Ik liep naar het onthaal. Er zat daar een vrouw van rond de vijftig. Toen ze mij zag keek ze me vriendelijk aan.
'Wat kan ik voor je doen meisje?' Vroeg ze me vriendelijk.
'Ik zoek mijn vader, dokter Mark Image.' Antwoordde ik vriendelijk.
'Dus, jij bent vast zijn dochter Lucy Image.' Ik knikte bevestigend.
'Je vind je vader op verdieping vijf.' Beantwoordde ze mijn vraag. Ik knikte nogmaals mompelde een bedankje en ging op weg naar verdieping vijf. Toen ik eindelijk op verdieping vijf was , ging ik op zoek. Na een tijdje zag ik hem.
Mijn vader stond te babbelen met een andere dokter. Ik ging onbewust wat dichter staan. Ik had er geen goed gevoel over dus ik zorgde er voor dat zij mij niet konden zien. Wat niet moeilijk was ze leken mij totaal niet op te merken.
'Ik weet niet meer wat ik moet doen met mijn dochter Carlisle.' Zei mijn vader. Mijn hard stopte even met kloppen. Ik keek verbaasd toe.
'Ik krijg totaal geen hoogte meer van haar. Ze weet dingen die ze eigenlijk niet moet weten.' Ik hoorde mijn vader zuchten. Ik had genoeg gehoord! Ik sloop stilletjes weg. Ik voelde mij beschaamd, gekwetst en maar vooral voelde ik me verraden. Ik ging naar beneden. Ik wist zeker dat ze me niet hebben opgemerkt. Ik reed in volle vaart naar huis. Het kon mij totaal niet schelen als ik werd geflits. Toen ik thuis kwam , parkeerde ik mijn auto en sloot de deur met geweld dicht ik deed de voordeur open en toen ik binnen was sloeg ik de voordeur hard toe. Even vroeg ik me of de deur wel in zijn scharnieren zou blijven zitten maar ik dacht er al niet meer aan. Ik liep naar mijn kamer en sloeg ook de deur keihard dicht. Ik ging op bed liggen en de herinnering aan wat daar straks gebeurde speelde opnieuw af. De hele tijd opnieuw alsof het een film was die telkens opnieuw afspeelde. Ik. Voelde de tranen komen en nog geen seconde later stroomden ze over mijn wangen.
'Ik weet niet meer wat ik moet aan vangen met mijn dochter Carlisle.' Dat zinnetje hoorde ik mijn vader de hele tijd in mijn hoofd zeggen.