7. Meneer Huising

Marlies roept ‘Kijk eens wie ik bij me heb!’ Ik kijk Marlies aan alsof ik eindelijk doorheb dat ze gestoord is [dat wist ik natuurlijk al lang ] maar dan komt meneer Huising de kamer binnen gelopen. ‘Hallo Lena. Ik hoorde van Marlies wat er gebeurd is. Wat erg voor je! En ze vertelde me ook dat je er een beetje over in zat dat je nu je examens niet kan maken. Dus daarom ben ik even met haar meegekomen. Ik begrijp dat je er flink van baalt en nu heel onzeker de toekomst inkijkt, maar ik verzeker je dat we een oplossing zullen vinden voor je.’ ‘Dankje meneer!’ roep ik blij. ‘Maar morgen kan ik het examen niet maken en ik weet niet waarneer ik weer naar huis mag’ ‘Luister Lena, ik verwacht niet van je dat je hier in het ziekenhuis gaat leren enzo, want je bent hier om te herstellen en niet om te leren.’ ‘Maar dat wil ik graag doen hoor! Ik heb hier verder toch niks te doen’ ‘Het mag, als je dokter zegt dat het goed is. Anders niet. Het zal wel mooi zijn als dat lukt, want dan hoeven we de examens minder ver uit te stellen. Ik stel voor dat je goed uitziekt en dan als je er klaar voor bent de examens inhaalt.’ ‘Maar meneer dat wil ik niet, ik wil gewoon morgen mijn examen kunnen doen en over twee weken net als de rest lekker feesten. Want ik kan er absoluut niet tegen als iedereen aan het feesten is omdat ze geslaagd zijn en dan zit ik daarbij terwijl ik nog niet weet of ik geslaagd ben!’ ‘Het spijt me, maar dat kan niet.’ Marlies probeert me te helpen en zegt ‘maar meneer, misschien kan ze hier wel achter de laptop haar examen maken terwijl er een leraar bijzit ofzo.’ ‘Dat is een mogelijkheid, maar dan moet Lena daartoe in staat zijn, moet het van de dokter mogen, moet ik een leraar vinden die dat wil doen en daar tijd voor heeft en daarbij heeft Lena waarschijnlijk nog niet goed kunnen leren.’ ‘Jawel hoor! Lena die leert al vanaf 3 weken geleden. En ik wil best een leraar zoeken en met de dokter praten. Als ik dat allemaal regel en Lena voelt zich goed, mag het dan?’ Meneer Huising kijkt haar verbaasd aan en zegt ‘eehh.. ja ik denk het, alleen wilde ik dat je op school ook altijd zo fanatiek was.’ Marlies begint te blozen en zegt ‘Ik wil alleen dat Lena samen met mij naar de Pabo kan’ en meneer Huising begint me toch te lachen, eng gewoon zoals hij lacht. Marlies en ik kijken elkaar aan en schieten ook bijna in de lach. Plots is meneer Huising weer serieus en zegt ‘sorry, ik moest even lachen om je gezicht. Maargoed, als jij dat geregeld krijg, laat het mij dan weten. Dan kan ik het schoolbestuur er over inlichten en er voor zorgen dat Lena de toets krijgt.’ Marlies schreeuwt van blijdschap ‘Yes!’ en ik lach haar stiekem even uit. Noujah, zo stiekem was het niet, want ik val bijna van het bed. Meneer Huising zegt dat hij er nu vandoor moet, omdat hij op school nog wat dingen moet regelen voor de drukke examenperiode.

De dokter komt binnen om me naar de gipskamer te brengen, maar voordat hij daar de kan