Blijf alsjeblieft hier

Nils P.O.V.:

Ook al is iedereen al gestopt met rennen ren ik nog steeds achter haar aan ik wil dat ze hier blijft. Uit het verhaal van de meiden bleek dat ik haar heel erg veel pijn had gedaan en daarom zo veel woedende blikken kreeg voor al van Dina. Als ik er bijna ben pak ik haar schouder vast wat zorgt dat ze valt. Ik let niet op en val over haar heen maar dan zo dat ze niet op kan staan. 'Blijf hier' zeg ik als ik op adem ben gekomen. 'Als of ik nu ergens anders heen kan' hoor ik haar mompelen. Lachend kijk ik haar aan dat miste ik zo haar droge opmerkingen. 'Je bent nog steeds droog' zeg ik lachend. Ik pak haar vast zodat ze me aan moet kijken en kijk haar lachend zelf schiet ze nu ook in de lach. 'Blijf hier' zeg ik nog eens als we opgestaan zijn. 'Ik weet nie' zegt ze. 'Alsjeblieft blieft blieft blieft' smeek ik. 'Nou' zegt ze twijfelend. 'PLEAS PLEAS PLEAS PLEAS PLE'. 'Maak die zin af en ik ga' zegt ze en haalt haar vinger van mijn lippen. 'Ik blijf dus hier' zegt ze. 'Ja jij blijft hier' zeg ik en trek haar in een knuffel. Ik voel hoe er tranen op mijn schouder komen. Het was wel grappig dat Kate groter was dan ik. Toch vind ik dit wel fijn. Jammer genoeg betekent dit waarschijnlijk niks voor haar. Of wel soms ik bedoel ze was zo verdrietig toen ik met een ander zoende of zag ze gewoon wat zieligs. Ik weet het niet meer echt niet. De rest komt er nu onder tussen ook aan gelopen. 'Daan beetje moeit met me bij houden' vraagt Kate lachend. Terwijl we terug lopen naar het hotel.