Deel 1

Joyce en ik zijn samen met onze klas voor een werkweek naar Berlijn. Onze leraar, Polak, wilde perse dat we meer van de cultuur gingen zien, maar het belangrijkste vond hij: muziek.
Nog een paar minuten en we zijn bij ons hotel..

"Oké mensen, luister goed," zegt Polak. "Als we bij het hotel aankomen, ga dan niet als een gek naar de balie rennen. Er zijn genoeg kamers vrij."

Terwijl de bus langs een groot plein rijdt, merkt Joyce een grote zwarte bus op die stil staat. Er staat een grote menigte om heen. Ze geeft me een por. "Wat?" vraag ik. Joyce wijst naar buiten. "Moet je daar eens kijken. Wat zou er aan de hand zijn?"

"Ja hallo, moet je niet aan mij vragen." zeg ik droog. Joyce grinnikt even en kijkt om zich heen. Vreemd genoeg merken de anderen er niks van. Ze haalt lichtelijk haar schouders op. Ik ben druk bezig om m'n oordopjes uit de knoop te halen. "godv.. kutding." zeg ik zachtjes.
Minuten gaan voorbij tot de bus eindelijk voor het hotel stopt. Iedereen staat met open mond voor het raam te kijken naar het grote gebouw voor ze. Niemand had ooit gedacht dat het zo'n luxe hotel zou zijn.

"En dit betaalt school voor ons?" vraagt er iemand aan Polak. Hij schudt zijn hoofd.
"Ja dag, we hebben van tevoren met jullie ouders overlegd, dus dit is een soort van verassing voor jullie."

Terwijl iedereen zijn bagage uit de opslagruimte haalt, neurie ik zachtjes mee met m'n muziek. "na na na, nananana.." Ik pak mijn koffer op wieltjes en loop naar Joyce, die alles al heeft.

"Oké. Ivar en Bart, jullie gaan als eerste inchecken. Daarna.." Polak kijkt op zijn namenlijst. "Joyce en Anouk, jullie volgen."
"Pff.. ik heb geen zin om mijn koffer te tillen." zegt Joyce terwijl we samen naar de balie lopen. Ik zucht. "Leg hem maar op mijn koffer. Ik heb toch wieltjes én we kunnen met de lift."

De vrouw achter de balie kijkt ons vriendelijk aan.
"Gutenmittag."

"Wij willen een kamer." stamelt Joyce. Ik stoot haar aan en probeer met moeite m'n lach in te houden. "Ik regel het wel." Ik begin met de vrouw in het Duits te spreken, en een moment later krijg ik ons kamersleuteltje. We pakken onze koffers en lopen in de richting van de lift.

"Nou, ben benieuwd of we een jacuzzi hebben." grinnik ik. Joyce lacht ook. "Jaah, of een minibar met allemaal chocola!" En zo konden we nog wel even doorgaan met fantaseren.
De kamer had een tweepersoonsbed, een douche, een eenpersoonsbubbelbad én met geluk, een minibar. Maar helaas, daar zat drank in en beiden drinken we niet.

Joyce haalt een fles wijn uit de minibar. "Bah! Witte wijn.." Met een vies gezicht zet ze het terug. Samen leggen we onze koffers op het bed.

"Ik denk dat we ons beneden weer moeten verzamelen." zeg ik als ik wat heb rondgekeken.

Eenmaal beneden probeert Polak boven het geschreeuw uit te komen.

"Jongens, even luisteren! Jullie krijgen tot.." Hij kijkt even op zijn horloge. "Twee uur de tijd om iets voor jezelf te doen. Van mij part gaan jullie de stad in, maar kom in ieder geval op tijd terug want dan gaan we naar een muziekbedrijf om iets leuks te doen."
Er beginnen een paar jongens te juichen. "Yes, kunnen we eindelijk peuken kopen!"

Joyce zucht en schudt haar hoofd. "Hopelijk krijg ik niet zo'n vriend.."

Ik kijk naar Joyce. "Zullen wij de stad in gaan? Ik wil wel eens weten wat er nou precies bij die bus gebeurde.." Joyce knikt instemmend.