54. We're gonna have a pyjamaparty!!!!

Een paar betrapte Kyuhyun Seven erop dat haar ogen nauwelijks open bleven en haar hoofd tegen zijn borst viel. Elke keer dat ze zo botste op zijn borstkas schoot ze ook weer gealarmeerd overeind. Kyuhyun glimlachte kleintjes – als hij in zichzelf zou grinniken, zou ze het sowieso opmerken – en keek warm neer op de persoon in zijn armen.
Ze moest wel heel moe zijn, dacht hij met een zucht, voelde Sevens lichaam tegen het zijne drukken. Het meisje leek het nog niet eens op te merken, zelfs niet als de elektriciteit in zijn buik leek te exploderen.
Kyuhyun dacht terug aan wanneer hij haar had gezien, vlakbij de stationingang. Ze had al zo vreemd en half strompelend zitten lopen. Toen ze neerviel, was het voor hem eigenlijk geen verrassing meer. Hij had dat meerdere keren gezien.
Het waren de spieren in haar benen die samentrokken onder overinspanning. Hij zag hoe hard haar kuiten waren en vroeg zich af waarvan ze dat in hemelsnaam had. Waar had ze zich zo hard overspannen dat haar benen het begaven? Dat betekende dat ze even hard had gewerkt als de trainees van zijn entertainment en dat voor enige tijd – anders zou de situatie nooit zo erg zijn als het begeven van spieren. Misschien had ze zelfs hier en daar wat beschadigd.
Daar zou hij thuis wel naar kijken, nam hij zich voor. Tegelijkertijd schoot een dringende gedachte zijn hoofd te binnen. Hoe moest hij onopgemerkt die plek binnengeraken? Buiten wemelde het van reporters.
Hij checkte even op Seven. Ze was nu echt in slaap gevallen. Goed, dan zou ze zijn gesprek met Leeteuk niet horen. Zij wist nog altijd niet dat hij wist van haar taak in ons appartement. Zijn hart klopte dubbel zo hard nu haar hoofd tegen zijn borstkas rustte. Het was een wonder dat dat haar niet wakker maakte.
“Jung Soo?” vroeg Kyuhyun direct naar Leeteuk als de telefoon werd opgenomen.
“Ja, Kyuhyun?” herkende de leider de stem van de magnae meteen. “Wat is er? Heb je gegeten?”
“Nog niet, wat ben je aan het doen?”
“Euh, niets speciaals. Een photoshoot voor SPAO, maar dat is zo gedaan,” mompelde Leeteuk verward in het toestel. “Waarom?”
“Ik heb je ergens voor nodig,” sprak Kyuhyun. “Ik ben Seven tegengekomen en we moeten in het hotel binnengeraken.”
“Sluip apart binnen?” opperde Leeteuk met een frons.
“Ik wil haar niet wakker maken,” murmelde Kyuhyun zachtjes in de gsm. “Daarbij komt dat ze overspannen beenspieren heeft en niet goed kan wandelen. Je weet zelf hoe pijnlijk dat kan zijn,” speelde hij even in op de gevoelens van de oudste.
“Ze slaapt? Waar dan?!” klonk het luid en verrast in Kyuhyuns oor, waardoor die zijn leider tot stilte siste. “Ach, laat ook maar…” Het was even stil en dan klonk een zucht. Kyuhyun wist direct dat hij gewonnen had. “Waar zijn jullie?”
Niet veel later stopte een donkere Jeep voor de twee en stapte een vermoeide Leeteuk uit. “Kom op, zet haar erin en we vertrekken. Ik heb niet veel tijd. Na jou, moet ik de rest ook nog afzetten.”
“Dat betekent weer een blijvenslaapfeestje?” grinnikte Kyuhyun ondeugend met een blik op Seven die slapend op de achterbank lag.
Leeteuk wierp de magnae een strenge blik toe. “Je gaat niets uitspoken! Trouwens de andere leden zijn er ook, dus je bent maar beter stil en voorzichtig.”
“Ja, ja, baas,” grijnsde Kyuhyun breed naar zijn leider. “Maak je maar geen zorgen.”
“Hoe komt het dat haar spieren zo overspannen zijn?” fronste Leeteuk door de achteruitkijkspiegel naar het meisje dat nu zo vredig sliep.
“Ik zou het niet weten…” antwoordde Kyuhyun met een lege blik. “Ik heb zo het idee dat als ik het ga vragen, ze toch alleen maar dicht gaat klappen.”
“Hmm,” knikte Leeteuk begrijpend. Hij wierp nog een laatste blik op Seven en reed dan met zijn auto de ondergrondse parking binnen, hopend op niet te veel opmerkzame journalisten of paparazzi.
Kyuhhyun stapte als eerste uit om de omgeving te checken. Tot nu toe zag hij niemand, zelfs geen bewoners van het hotel, maar het konden altijd zijn ogen zijn, die hem bedrogen. De paparazzi konden zich verborgen hebben achter de auto’s. Hij wilde ook niet dat Seven zomaar opgemerkt werd…
“Leeteuk?” vroeg Kyuhyun als hij terug achter het dashboard kroop. “Kunnen we hen misschien eerst afleiden, in plaats van er van uit te gaan dat er niemand is?”
“Wat bedoel je daarmee?” keek de oudste zijn jongste wantrouwig aan. “Er is toch niemand?”
“Dat weet je nooit zeker,” beweerde Kyuhyun met grote ogen. Hij was er niet gerust in. “Ze hebben zich misschien verborgen achter de auto’s of achter hoeken!”
Leeteuk knikte toegevend. Hij snapte wel dat Kyuhyun Seven en daarbij ook zijn eigen imago wilde beschermen. Schandalen konden dodelijk zijn voor sterren als hem. “Goed, wat stel je dan voor? Maar niet te lang, hè! Ik moet de rest ook nog gaan ophalen!”
“Is waar,” knikte Kyuhyun, haast opgelucht. Hij was het al bijna vergeten. Nu ging dat luchtige, opgewekte gevoel weer door hem heen. Vandaag was er een slaapfeestje, en het beloofde een goede te worden. Hij glimlachte volledig afgeleid.

[NEXT TIME ON: ‘I CAME FROM NOTHING TO BECOME EVERYTHING’]
“Heb je een idee?”
“Wat als ik naar buiten ga en…?” Dan schudde hij zijn hoofd. “Nee, dat gaat niet werken. Zouden we niet samen iets moeten doen, dan krijgen we sowieso dubbele aandacht…”
“Maar wat met Seven?” vroeg Leeteuk zich af. “We zullen sowieso terug moeten komen om haar op te halen…” Halverwege bleef zijn blik als versteend staan, zijn mond nog open.
Kyuhyun volgde zijn blik en zag waarom Leeteuk zo bleef kijken. “Hé, is dat niet Hong Seok-cheon?”

Wie van EXO vinden jullie het mooiste? Je mag zelf kiezen of je hun 'charms' erbij rekent of alleen maar naar het hoofd/ lichaam/ ... kijkt xd (voor moest je ze nog niet zo goed kennen) Rank ze zelf van nummer één naar twaalf ~ ik ben benieuwd ^^