12. The Last Fight - Part 2

Ik rende terug naar Jason’s lichaam en net toen ik bij hem neer wilde knielen, horde ik een aantal donders. Ik was bijna vergeten waarvoor we hier gekomen waren en dat was om Rasalhague uit te schakelen. Ik hoorde dat de andere al tegen hem aan het vechten waren en aangezien ik degene was met de vergiftigde pijl, moest ik naar ze toe. Met pijn in mijn hart liet ik Jason achter in de donkere gangen en rende zo snel mogelijk terug. Toen ik aankwam bij de vechtende massa, waren de sterrenbeelden en Rasalhague nergens te bekennen. Onze witte tijgers vielen de reuze spinnen van de slangendragers aan en verschillende seres vochten tegen de basilisken. Ik zag dat een andere gang elke keer blauw oplichtte wat betekende dat ze daar moesten zijn. Snel rende ik de zoveelste gang door en kwam uit in de hoofdzaal van de slangendragers. Rasalhague stond omringd door de sterrenbeelden en was aan het vechten. Naast hem stonden Markus en Felix te vechten tegen Enora, Helena, Yin en yang. Ik sloot me aan bij het gevecht en schoot verschillende pijlen af. Ik wilde de vergiftigde pijl al pakken maar Virgo gebaarde dat we Rasalhague eerst uit moesten putten. Daarna gebaarde ze waar Jason was, maar ik kon alleen maar nee schudden. Haar ogen werden groot en ze schudde droevig haar hoofd. Mijn pijlen kwamen terecht in zijn arm maar hij negeerde de pijlen en vuurde de ene naar de andere donder af. Draconem vloog samen met Virgo in de lucht en Cane blafte hard en beet in zijn been. Caligas sloop over de grond en wikkelde haar lichaam om zijn andere been. Rasalhague verloor zijn evenwicht en viel op de grond. Tigris en Leo sprongen op hem en beten in zijn gezicht. Hij hief zijn armen en ze werden alle 6 geraakt door de bliksem en vielen op de grond zodat Rasalhague weer op kon staan.

Terwijl waren Enora en Helena bezig met het bevechten van Markus. Ik had Yin en Yang nog nooit echt in actie gezien maar ik zag dat hun krachten net zo groot waren als Enora en Helena, misschien zelfs wel groter. Hun rode vuurstralen verblindde Felix telkens weer opnieuw, maar Felix kon prima vechten met zijn verminderde zicht. Enora en Helena creëerde samen grote aanvallen en Markus werd tegen de muur aan gesmeten. Op dat zelfde moment was het Yin gelukt om Felix vast te grijpen en draaide in een beweging zijn nek om. Felix schreeuwde het uit maar ik wist dat hij niet kon sterven aangezien hij onsterfelijk was.

Het gevecht met Rasalhague duurde nu al een tijdje en gelukkig waren er nog geen slachtoffers gevallen. Toen ineens zag ik dat hij diep zuchtte als teken dat hij moe was. ‘Jullie stelletje niets nutten. Jullie komen ons aanvallen terwijl jullie er helemaal niet klaar voor waren. Dat kunnen jullie ook nooit zijn aangezien wij onsterfelijk zijn!’ ‘Daar zou ik niet op rekenen’ zei ik. Rasalhague draaide zich om en keek mij strak aan. ‘En wat weet jij daar nou weer van, mislukt paard’ zei hij. ‘Dit mislukte paard is anders wel de drager van dit’. Met een soepele beweging haalde ik de vergiftigde pijl uit mijn zak en stak hem in de richting van Rasalhague. Even zag ik een schok in zijn ogen, maar toen zette hij zijn grimas weer op. ‘En jij denkt dat jij mij daar mee kunt verslaan?’ vroeg hij lachend. ‘Dit is niet zomaar een pijl’ zei ik. ‘Dit is de vergiftigde pijl’. ‘Onmogelijk’ zei hij. ‘Niemand heeft die pijl ooit gezien’. ‘Arcomma wel’ zei ik. ‘En die heeft mij toevallig geholpen om hem te vinden’. ‘Die oude dwaas’ zei hij. ‘Zelfs al hebben mijn voormalige volgers hem vermoord, kan hij jou nog steeds raad geven. Niet dat zijn raad veel waard is’ zei hij lachend. ‘GEEN WOORD OVER ARCOMMA’. Ik zette het op een lopen en de andere vielen allemaal tegelijkertijd aan. Rasalhague kon zich niet meer verzetten en ik stak de pijl recht in zijn hart en trok hem er weer uit. De ogen van Rasalhague werden groot en hij zakte door zijn knieën. Hij legde zijn hoofd in zijn handen en ik ging weer terug op mijn plaats staan. Ik keek naast me maar ik zag dat Felix en Markus nog steeds in leven waren. Toen ging het hoofd van Rasalhague omhoog en begon hij hard te lachen. ‘Jij weet dat er nog iets voor nodig is om mij voorgoed te verslaan’ zei hij. ‘Mij steken met een giftig wapen is niet genoeg en dat weet je zelf maar al te goed. Het jammere is alleen dat wat je moet doen, je nooit zult kunnen’. Toen stond hij weer op en alle ogen waren op mij gericht. Daarna begon iedereen Rasalhague weer aan te vallen terwijl hij zichzelf niet meer kon verdedigen. Hij werd totaal verminkt maar ook dat was niet genoeg om hem dood te krijgen. Toen hoorde ik de stem van Arcomma weer in mijn hoofd. ‘Als het moment daar is dat je het op gaat nemen tegen Rasalhague, weet dan dat er een zware taak op je staat te wachten. Een taak die alleen jij kunt volbrengen. Misschien zal niet iedereen het snappen, maar op den duur zal alles goed komen’. Ik keek om me heen en raakte licht in paniek. Ik had echt geen idee wat Arcomma bedoelde en de vorige keer duurde het dagen voordat ik erachter kwam. Toen ineens viel mijn ook op Ophiuchus en bedacht me dat vroeger Rasalhague in hem had gezeten en op dat moment, viel het kwartje. Ik keek nog even naar Ophiuchus en sloot toen mijn ogen. ‘Dit moet gebeuren’ fluisterde ik tegen mezelf. Ik pakte mijn boog en spande de vergiftigde pijl erop. Ook bij Rasalhague zag ik nu voor het eerst angst in zijn ogen. Ik spande de vergiftigde pijl aan en richtte hem op Ophiuchus. ‘Sagittarius wat ga je in godsnaam doen!’ schreeuwde Enora vanaf haar plaats. Ophiuchus keek mij met grote ogen aan en de adrenaline gierde door mijn lichaam. ‘Sorry fluisterde ik tegen hem en ik liet de pijl los. Nog voor dat ook maar iemand in actie kon komen, doorboorde de pijl Ophiuchus’ lichaam en Rasalhague schreeuwde het uit. Zijn mond ging wijd open staan en langzaam verging zijn lichaam in as. Ook Felix en Markus vergingen langzaam tot as en ik wist dat het afgelopen was. Iedereen rende naar Ophiuchus’ lichaam toe en knielde naast hem neer. De vergiftigde pijl kwam, zoals Arcomma al gezegd had, automatisch weer naar mij toe. Het gevecht met de slangendragers was over, maar daarvoor had ik wel een van onze sterrenbeelden moeten vermoorden.