Hoofdstuk 2

Kris pov

Tao kan soms echt zo ambetant doen als het over een meisje gaat! Heel de avond zitten klagen en zagen waarom ik zo naar haar keek en of ik haar ken, hij vroeg het zelfs aan ChanYeol. WAAROM! Nu weet heel EXO dat ik raar doe bij een meisje. Aish babo Panda!!

"KREEEAAS!!!" ik moest niet omdraaien om te zien wie het wast ik kon het al aanhoren wie het is. "Wat!" zei ik op een geïrriteerd toon. "vertel nu wie dat meisje is waar Tao alles over wil weten?!" zei ChanYeol op een nogal speelse manier. Hij gaat echt nooit ophouden over dat tot dat hij het weet, wel jammer voor hem dan.
"Je weet dat ik het altijd ga vragen tot dat je het zegt!" zei hij met een speelse tik tegen mijn schouder "En ik ga je blijven negeren dan!" "YAH!! Kris kom op zeg het. Nu je nog kan wie weet zijn we morgen idolen dan gaat het niet meer en wat ga je dan doen blijven aankijken zonder iets gedaan te hebben en er je hele leven een schuldgevoel aan over houden!"

Aish waarom heeft ChanYeol altijd een punt?! En dan nog het zou maar een beetje raar zijn ik ken haar niet eens. Wie weet zie ik haar nooit meer terug dus wat maakt het dan uit. Ik voelde wel iets raars toen ik haar zag in de supermarkt maar ik weet niet wat het is. Gewoon negeren denk ik. "tss je bent echt niet leuk!" ik smirkte gewoon.

"Okay klas iedereen neerzitten!" zei de leerkracht toen ze binnen kwam. Waarom is ze nu weer zo blij? "Vandaag hebben we 2 nieuwe leerlingen die in deze klas gaan zitten. Wees niet verlegen kom maar binnen.” Ik hoorde veel gejuich in de klas vooral van jongens. Tao die naast me zat had een schokkende blik op zijn gezicht. Wat heeft hij opeens? “Tao?” “Euhm gege kijk eens wie er daar staat.” Wat interesseert- OMG!"

Wat doet zij hier? “stel jezelf eens voor.” Zei de leerkracht tegen hen. “Annyeonghaseyo ik ben Lee HaeJae hopelijk worden we goeie vrienden.” “Annyeonghaseyo ik ben Lee Syeolli” HaeJae noemt ze dus okay nu weet ik dat ook. “Okay HaeJae euhm jij mag naast Kris zitten, Kris steek je hand eens op.” Wacht wat!? Ik? “Kris! Steek je hand op zodat we verder kunnen!” zei ze streng. Ik stak mijn hand op niet alleen zodat we verder kunnen met de les ook gewoon omdat ik niet wil nablijven. 1 keer niet opletten kan er nog mee door maar 2 keer… “Syeolli jij zit naast… euhm Tao, Tao hand opsteken!”

Wie had dat gedacht dat ik haar ging terug zien, en dat nog wil in de zelfde school plus in dezelfde klas. Ik vraag me af welke lessen we nog samen hebben? Wel zo te zien gaan we de eerste 2 lesuren samen hebben.

Om één of andere reden is de les niet meer zo saai, Kris wat ben je allemaal aan het denken? Waarom doe ik anders? "Gege! Hallo!" Hoorde ik naast mij. "Wat Tao?" Wat moet hij nu weer als het weer over dat meisje gaat die blijkbaar HaeJae noemt ga ik echt uit mijn vel springen! "Kunnen we wisselen van plaats?" vroeg hij aan mij. Ik keek naar hem met een rare blik."Waarom? Omdat je niet overeen komt met haar?" Vroeg ik hem, hij knikte. "sorry nee." zei ik kort tegen hem. De 2 eerste lesuren gingen echt super snel voorbij. Ik stond recht en ging naar mijn volgende les.

2 uur dansen en dan nog 1 uur choreo wat ook dansen is maar dan iets anders, en dan heb ik gedaan voor vandaag. Het is woensdag voor iets! Wat zou HaeJae hebben? Stop met te denken aan haar Kris wat heb jij toch?

HaeJae pov

Toen we de klas ingingen waren er veel jongens naar ons aan het kijken en eerlijk... IK HAAT DAT! Ik sta niet graag in de belangstelling en zeker niet als je nieuw bent in een school die eigenlijk al begonnen is, maar wat doe je daar aan? Gewoon niets. Het eerste wat mij opviel eenmaal ik dan vooraan stond was Kris.
OMG Kris zit in deze school plus in mijn klas! Wel toch voor de eerste 2uren wat zouden we nog samen hebben? Ach wat maakt het uit HaeJae tis maar een jongen dat je leren kennen hebt in de supermarkt. Maak je niet zo druk het is niet dat je naast hem moet zitten en hem veel gaat zien in school.

"Stel jezelf eens voor." zei de leerkracht tegen ons. Wel als grote zus ga ik maar het voorbeeld geven want Syeolli is daar echt niet goed in. "Annyeonghaseyo ik ben Lee HaeJae hopelijk worden we goeie vrienden.” “Annyeonghaseyo ik ben Lee Syeolli” hoorde ik mijn zus zeggen, voor de rest zij ze niets. “Okay HaeJae euhm jij mag naast Kris zitten, Kris steek je hand eens op.” Wacht wat!? Nee ik wil niet naast Kris zitten! “Kris! Steek je hand op zodat we verder kunnen!” zei ze streng. Ik zag hem zijn hand opsteken en ging naar zijn tafel “Syeolli jij zit naast… euhm Tao, Tao hand opsteken!” Dat belooft bij die 2.



Syeolli pov

Ik kon mijn ogen niet geloven. Ik moest naast die jongen zitten waar ik tegen heb gelopen in de supermarkt. Misschien is het een goeie kans om overeen te komen met elkaar. Aarzelend stapte ik door de klas naar het bankje waar Tao zat. Ik ging naast hem zitten en glimlachte lichtjes naar hem voordat ik een cursusblok uithaalde en een beetje tekende. “Gege! Hallo!” zei de pandaboy tegen de jongen die naast mijn zus zat. “Wat Tao?” antwoordde die geïrriteerd. “Kunnen we wisselen van plaats?” vroeg Tao. Ik schrok van zijn reactie. Kon hij me zo veel niet uitstaan dat hij wilde van plaats wisselen? “Waarom? Omdat je niet overeen komt met haar?” zei de jongen met een rare blik. Tao knikte. “Sorry nee.” Antwoordde Kris uiteindelijk.

Tao keek teleurgesteld. Ik onderdrukte het kwetsend gevoel en maakte plaats voor woede. Ik had me na de ruzie in de supermarkt zo schuldig gevoeld. En toen ik de klas binnen kwam en hem zag, dacht ik er zelfs nog aan om mijn excuses aan te bieden. Maar na zijn reactie heb ik alleen maar zin om hem nog meer te treiteren!

Boos tekende ik verder. De jongen naast me tikte telkens verveeld met zijn balpen op de bank. Het bracht me uit mijn concentratie. “Stop daar mee.” Zei ik kort. Hij negeerde me en deed gewoon verder. Ik probeerde kalm verder te tekenen maar het werkte enorm op mijn zenuwen. Het werd me te veel en ik snokte de balpen uit zijn handen. “Hé, geef dat terug!” zei hij op een kinderachtige manier. Ik stak het in mijn pennenzak en tekende verder zonder een reactie terug te geven.
“Geef het aan mij of anders…” Ik negeerde hem nog steeds. Hij verloor zijn geduld en greep mijn pennenzak. Ik kon het net nog terug pakken en stak het in mijn rugzak. “Goed dan.” Zei hij koppig en haalde een andere balpen uit om er mee op tafel te tikken.

Meende hij dat nu? Moest ik nu heel zijn pennenzak afpakken zodat hij zou stoppen? Negeren, Syeolli, negeren. Tao merkte dat ik er geen reactie meer op gaf en stopte na een tijdje. Hij keek nieuwsgierig naar mijn tekening. “Wat is dat?” vroeg hij wijzend naar het papier. Ik negeerde hem om hem een koekje van eigen deeg te geven. “Ben je boos ofzo?”

Ik keek hem onverschillig aan en antwoordde sarcastisch: “Neen.” “Waarom ben je boos?” vroeg hij verward. Heeft elke jongen het geheugen van een goudvis ofzo? Ik antwoordde er niet op. “Het kleinste meisje van de klas is boos op me.” Zei hij plagerig luidop. De hele klas draaide hun hoofd naar ons en de leerkracht keek ons streng aan. Mijn wangen kleurden rood van schaamte. “Tao en Syeolli, wees stiller. Als ik nog één opmerking moet geven, moeten jullie allebei nablijven.” Waarschuwde ze ons. Ik had helemaal niets gedaan! “Sorry.” Zei ik tegen mijn gedacht. “Mijn excuses mevrouw Park.” Verontschuldigde Tao zich.

“Tegen haar zeg je wel sorry.” Fluisterde ik naar hem toen de leerkracht haar rug naar ons heeft gedraaid. “Wat? Jij liep tegen mij aan en jij reageerde ook nog eens onbeleefd.” Ik kon mijn oren niet geloven. “Onbeleeft? Ik heb anders wel mijn excuses aangeboden. Maar ik heb nog altijd geen sorry van jou gehoord voor de schade die ik opliep omdat ik tegen zo’n paal als jij opgelopen ben.”

“Je moest maar beter uitgekeken hebben.” Was zijn antwoord.”
“Ik was op zoek naar de groenten.” Legde ik uit.
“In de fruitafdeling?” vroeg hij met een smirk op zijn gezicht.
“Het was de eerste keer in die supermarkt!”
“Inderdaad, je bent duidelijk niet van hier.”
“Zeg niet dat je het nu pas opgemerkt hebt.” Zei ik sarcastisch.

Ons gefluister werd alsmaar luider en luider maar we merkten het zelf niet op.

“Tuurlijk heb ik het gemerkt. Je bent abnormaal klein en hebt ros haar.” Vertelde hij.
“Je meent het.” Zei ik en rolde mijn ogen. “En ik ben niet abnormaal klein, jij bent gewoon abnormaal groot.”
“Je bent zo groot als een teddybeer.” Lachte hij.
“Ik geraak tenminste zonder probleem onder de deur.”

De leerkracht legde hard het krijtje neer op haar bureau. “Nu is het genoeg! Tao en Syeolli, jullie blijven morgen twee uur na.”
Mijn eerste dag op school en ik mocht al nablijven. “Dat is jou schuld.” Siste Tao naar me. Ik rolde met mijn ogen. Hij was zo kinderachtig!



Tao POV

Het verbaasde me dat het klein meisje van de supermarkt in dezelfde klas als ik ging zitten. En nog meer toen de leerkracht de stoel naast me aanwees als haar nieuw plekje. Dan wist ik het, er gingen problemen komen. Jammer genoeg wilde Kris niet van plaats wisselen. Misschien omdat er iets tussen hem en dat meisje, HaeJae is gebeurd. Hij wilde het nog steeds niet vertellen, de koppigaard.

En nu door Syeolli moest ik mijn training missen. Donderdag – en dinsdagavond ging ik altijd naar de vechtsport club. Daar kon ik mijn techniek wat verbeteren en tegen anderen toepassen. Dankzij haar moest ik dat missen. Erger nog, ik moest ook nog eens samen met haar nablijven. Ik heb zo’n voorgevoel dat er opnieuw problemen gaan komen. En zo kinderachtig dat ze zich gedroeg! Ach ja, dat paste bij haar uiterlijk. Ze zag er ook uit als een kind. Ook kindjes houden van tekenen en balpenen afpakken.

Ik begon me af te vragen welke lessen we samen hadden en hoeveel uren in totaal. Want als het er veel zouden zijn, ging ik het niet uithouden. Gelukkig dat ik Wushu zonder die meid heb.