Foto bij Battle of the Bands ~ Larry Stylinson

~Nederlands geschreven, Engels gesproken
~1D bestaat niet
~Harry's p.o.v.

Ik denk dat ik nog nooit zo zenuwachtig ben geweest in heel mijn leven. Rustig wachten ik en mijn band, White Eskimo, tot we op mogen. Het is battle of the bands en wij zijn de volgende om op te gaan. Ik hield veel van muziek en gitaren en vond het dus geweldig dat ik bij een band zat. Nagelbijtend kijk ik naar de band die nu aan het optreden is, The Rogue. Ze zijn echt heel goed en dat laat mijn zelfvertrouwen nog dat tikkeltje meer zakken. Een golf van overdondering gaat door me heen als hun lead-singer Louis Tomlinson de hoge noot raakt. Man, die gast is goed! En nog knap ook. Al een half jaar heb ik een kleine crush op hem maar hij valt vooral voor badboys, zoals zijn vorige vriendje Zayn. Maar ik heb van roddels gehoord dat Louis het had uitgemaakt omdat hij gevoelens had voor een ander. Wanneer The Rogue klaar is met hun optreden en backstage komt, kan ik het niet laten om Louis te blijven nakijken tot hij buiten zicht is. Maar dan overvalt de angst me weer. Het is onze beurt! Laat ons hopen dat alles goed gaat...

~Na de optredens~

Ookal vond ik dat ons optreden perfect ging, hadden we niet gewonnen. Drie gasten, Jimmy, Thijs en Dylan, gingen met de prijs lopen. Teleurgesteld kijk ik hoe de andere bands hun spullen inpakten en langzaam weggingen. Als een van de enigsten zat ik nog wat voor me uit te staren. Ik had echt gehoopt dat we hadden gewonnen! Tussen een drumstel en een speaker zie ik Louis' gitaar staan. Ik zet me recht om hem van dichterbij te bekijken. Net als ik de snaren wil aanraken, hoor ik een stem achten me; 'You like my guitar?'. Als ik me omdraai, kijk ik recht in de blauwe ogen van niemand minder dan Louis Tomlinson. Mijn hart maakt een klein sprongetje van vreugde, maar ook van angst! Voor een paar seconden durf ik niks te zeggen. Ik staar en zwijg gewoon. Pas als Louis me vragend aankijkt, antwoord ik snel; 'Euhm, yeah! He's really cool! I liked your performance, by the way'. 'Thanks! I tought you had a good voice too.' lachte hij. 'Thanks' was het enige dat ik kon uibrengen. 'I've got an even better guitar in my dressingroom. Would you like to see it?' vraagt Louis. Louis vroeg MIJ om met hem naar zijn kleedkamer te gaan?! Ik kon niet anders dan 'ja' antwoorden. Zonder iets te zeggen pakt Louis me bij de pols en sleurt me zo door de backstage. Eenmaal in de kleedkamer blijkt dat we alleen zijn en doet Louis de deur achter zich dicht. Zenuwachtig ga ik op een van de stoelen zitten. Dan haal Louis de gitaar boven. En hij heeft geen seconde gelogen; de gitaar was nog beter dan de vorige. Hij was echt geweldig. 'So, what do you think?' vraagt hij aan mij. 'Wowh, he's beautiful!' zeg ik blij als een kind. Even grijnst hij. 'You know what else is beautiful?' zegt hij terwijl hij zich rechtzet en achter m'n stoel komt staan. Langzaam volg ik zijn bewegingen. 'Euhm...no' lach ik nerveus. 'take a guess...' zegt hij met een lachje. Zijn aanwezigheid laat mijn hoofd spinnen. 'I don't kn...' Maar voor ik mijn zin kan afmaken, fluisterd hij met zijn zwoele stem in mijn oor; 'You...'
Als ik mijn hoofd naar hem draai, kruisen onze ogen en seconden later ook langzaam onze lippen. Liefdevol drukt hij zijn lippen op de mijne en ik voel duizenden vlinders ik mij buik opvliegen. Onze monden bewegen ritmisch over elkaar en al snel voel ik zijn tong tegen mijn lippen. Ik open mijn mond een beetje zodat zijn tong de mijne kan vinden. Net dan hoor ik de stem van mijn beste vriend, Will Sweeny, roepen. 'Harry?! Where are you? My mom is here to pick us up!' weerklinkt zijn stem door de gangen. 'I have to go...' fluister ik tegen Louis' lippen. 'Already?' even kijkt hij me met puppyogen aan maar zegt dan al snel; 'okay then. But can I ask you one more thing...'. 'Yes, you can...' 'Will you be my boyfriend, Hazz?' Mijn hart stopt met slaan... 'Of course I want be your boyfriend, Lou!' lach ik. 'Yes!' een zucht verlaat zijn mond. 'okay, now go! I'll miss you, baby cakes.' zegt hij wanneer hij zijn ogen sluit en zijn hoofd naar het mijne brengt. 'I'll miss you too, sweet cheeks' zeg ik nog snel voor hij me een vlinderkusje geeft. Dan open ik de deur en het laatste wat ik zie is Louis Tomlinson, my boyfriend, die me nog snel een knipoog werpt...

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen