The girl who cant be killed -proloog-

hier liep ik dan zwervend over de aardbol en dichtbij mijn geboorte stad Mystic Falls. Twijfelend rij ik er heen wetend dat dit een groot risico kan hebben. Want misschien geloof je het niet maar ook ik ben een hybrid. Een jaar voordat de originele familie tot leven werd gewekt hielp een heks mijn moeder om mij tot een vampier te maken wegens de gevaren van de weerwolven. Maar wat wij toen niet wisten was dat ik ook een weerwolf was. Ik had namelijk nog nooit tekenen van een weerwolf getoond. Maar niemand mocht van dit weten zelfs mijn grote liefde Nikklaus niet. vanaf dag 1 dat we volwassen waren geworden waren wij niet te scheiden zijn moeder had zelfs al bedacht dat wij zouden trouwen. Maar dat is nooit gebeurd toen hun vampiere waren geworden zijn we gevlucht helaas. Nu ruim duizend jaar later rij ik voor het eerst weer Mystic Falls binnen. Met een druk bonzend hart in me lijf rij ik naar me onderkomen. Als ik aan kom zie ik me moeder al staan lachend en zwaaiend staat ze voor het raam ik slik en zwaai dan zogenaamd vrolijk terug. Meer kan ik niet ik voel me namelijk nog steeds schuldig dat mijn moeder door mijn fout een vampier is geworden. Ookal neemt zij mij niks kwalijk ze zou het zo weer doen zegt ze altijd. Mijn vader is vermoord door Mikeal omdat hij voor me moeder opkwam nadat zij een bloedbad had aangericht. Nog elke dag is het stil ookal is me moeder er blijkbaar overheen want zij heeft nu al zo,n 100 jaar een nieuwe vriend. Waarneer mijn auto tot stil stand gekomen is roept me moeder vrolijk vanuit de deur opening “Ashlene je bent er!!! Wat fijn om je te zien!!” nep lachend loop ik naar me moeder toe die me gelijk in haar armen drukt en een kus op me slaap geeft. Toch doet het me goed deze aanraking tussen moeder en dochter! Morgen begint mijn leven weer naar school met grote tegenzin had ik door de telefoon geschreeuw dat ik daar veelste oud voor was (technisch gezien is dat ook zo maar qua uiterlijk zou het niet geloof waardig zijn!) lachend had me moeder me door de telefoon aangesproken en dat het goed voor me zou zijn om nieuwe vrienden te maken. Zuchtend had ik toegestemd en was ik in de auto gestapt terug naar Mystic Falls.